Шырав
Шырав ĕçĕ:
Шалалла кӗнӗҫем ытларах та ытларах ӑнланать пек Янтул чӑваш чунне.
Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Шалалла кӗнӗҫем вӑрман ҫӑраланса пынӑ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Ют та хӗрхенӳсӗр каҫ, сӗмсӗр йӗксӗк евӗр, чун патне кӗнӗҫем кӗнӗ, ахаль те тӗксӗм сӑрсене пушшех хуратрӗ.Чужая, неласковая ночь смутьянкой лезла в душу, сгущала и без того темные краски.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Вӑл хӑй ҫеҫ мар ҫапла шухӑшлатчӗ, сӑмахӗ те тӗрӗсчӗ: шаларах кӗнӗҫем туннелре вӗриленсе пычӗ, чирлекенсем, ураран ӳкекенсем нумайланчӗҫ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Ту айне шалтан шаларах кӗнӗҫем сывлӑш вӗриленсе, сывлама йывӑрланса пырать…»Смотрите: чем дальше врываемся мы в гору, тем горячее воздух и труднее дышать»…
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Унӑн шухӑш-ӗмӗчӗсем ҫинчен, тин ҫеҫ пуҫланӑ ҫӗнӗ картини ҫинчен пичет пӗлтерсех пырать, манӑн пур кӳренӳ чӗрре кӗнӗҫем кӗрет.Газеты писали о его планах, о новой начатой им картине, и у меня росла обида.
12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
- 1