Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑнтӑрлахинчен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑмӑллах мар ҫутатупа ӗнтрӗкӗн ҫак хутӑшӗнче пӗтӗмпех кӑнтӑрлахинчен урӑхларах курӑнать — япаласен кӗрет уҫӑмлӑхне тӗтреллӗ пайӑркасен хавхи улӑштарать тейӗн.

В этом смешении сумерек с неприветливым освещением все выглядело иным, чем днем — подменившим материальную ясность призрачной лучистой тревогой.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак пӳлӗм, люстра ҫутипе хытӑ ялкӑшаканскер тата духи шӑрши ҫапса лартнӑскер, Давенанта халӗ кӑнтӑрлахинчен тӑвӑртарах та ҫутӑрах курӑнать.

Теснее и ярче, чем днем, показалась теперь Давенанту эта комната, сильно озаренная огнями люстры и пахнущая духами.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӗтӗм ҫӗрте кӑнтӑрлахинчен урӑхларах йӗрке, ҫавах — анчах маларах йӑпшӑнса ҫухалнӑ килӗшӳлӗхри йӗрке сисӗнет.

Во всем замечался иной порядок, чем днем, — тот же, но в ускользнувшем ранее соответствии.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

«…унран ҫуралнӑ ачана тӗрлӗ тамӑкран… тӗрлӗ хаяртан… тӗрлӗ тӑвӑлтӑн… усал-тӗселтен — каҫхинехинчен те, кӑнтӑрлахинчен те — сыхласа усра…

— «…из нея рожденного младенца соблюди от всякого ада… от всякия лютости… от всякия бури… от духов лукавых, дневных же и нощных…»

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лавсем кӗмсӗртетни, моторсем кӗрлени, лашасем кӗҫенни — пурте халӗ кӑнтӑрлахинчен хытӑрах янӑрать.

Грохот подвод, гул моторов, ржанье коней — все звучало теперь значительно громче, чем днем.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫул хӗрринчи тайлӑмсем ҫинчи ула-чӑла вӑрмансем тӗксӗмленес вырӑнне кӑҫалхи хӗвелӗн чалӑшшӑн ӳкекен пайӑркисемпе кӑнтӑрлахинчен те ҫутӑраххӑн йӑлкӑшаҫҫӗ.

Пестрые леса на склонах вдоль дороги не только не гасли под косыми лучами вечернего солнца, а разгорались еще ярче, нежели днем.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӑнтӑрлахинчен те ҫутӑрах!

Светлей, чем днём!

Пӗрремӗш хут ҫапӑҫни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Каҫхи тӗттӗмре ачасем пӗчӗкрех, хӗвел ҫутинче курӑннинчен имшертерех пулса тӑраҫҫӗ, Тихон вара темле шыҫса, сарӑлса каять, хӑй кӑнтӑрлахинчен те ухмахрах калаҫать.

В сумраке вечера дети становились меньше, незначительнее, чем они были при свете солнца, а Тихон распухал, расползался и говорил ещё глупее, чем днём.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кӑнтӑрлахинчен те ҫутӑрах пек пулчӗ.

Светлее, чем днем, стало.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑрансан, хӗвел ӗнтӗ ҫӳле хӑпарнине кура, вӑл хӑраса ӳкрӗ: «Ирхи кӗлӗрен те, кӑнтӑрлахинчен те ҫывӑрса юлнӑ иккен эпӗ!»

Проснувшись, он испугался, когда увидел, что солнце уже высоко: «Я проспал заутреню и обедню!»

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ӗнтрӗк ҫапсан пурне те хатӗрлесе ҫитертӗмӗр те, эпӗ малалла ларса кайрӑм, ҫӗрле кайма вара кӑнтӑрлахинчен те лайӑхрах пулчӗ.

Сумерками все было готово, и я опять поехал, и ночью еще лучше было ехать, чем днем.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Калаҫнисем, кулнисем, юрланисем, хӗвӗлҫаврӑнӑш катнӑ сасӑсем пурте пӗр хутӑш илтӗнеҫҫӗ, анчах халь вӗсем кӑнтӑрлахинчен уҫӑрах илтӗнеҫҫӗ.

Говор, смех, песни и щелканье семечек звучали так же смешанно, но отчетливее, чем днем.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫӗрле, уйрӑмах ҫутӑ каҫсенче, ӗҫлеме кӑнтӑрлахинчен лайӑхрах.

Ночью, особенно светлой, работать гораздо легче, чем среди дня, в жарищу.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кафере халӑх кӑнтӑрлахинчен чылай нумайрах.

В кафе народу было намного больше, чем днем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ку кӑнтӑрлахинчен темиҫе хут хӑрушӑрах.

Это было гораздо опаснее, чем днем,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫхи апат та кӑнтӑрлахинчен пӗрре те кая пулмарӗ.

Ужин в своем достоинстве ничем не уступал обеду.

XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех