Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫҫулӗпе (тĕпĕ: куҫҫуль) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӳкӗнӳ куҫҫулӗпе шӑварӑнакан негра намӑслантарнӑ хыҫҫӑн Гент ӑна хӑйӗнне пӗрле илчӗ, унтан васкавлӑн малалла хускалчӗ те — икӗ ӑстрӑм ҫывӑрса канса Стэнлие хӑваласа ҫитрӗ.

Пристыдив негра, лившего слезы раскаяния, Гент взял его с собой и, сделав два быстрых перехода, догнал Стэнли.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах Аннӑна курас килни асаплантармаллипех асаплантарать, ҫакна пула куҫӗсем йывӑр куҫҫульпе, хӑйне пӗтнӗпе пӗрех туякан, хуҫӑлнӑ арҫыннӑн сайра куҫҫулӗпе тулчӗҫ.

Но мучительное желание увидеть Анну вызвало на его глаза тяжкие слезы, скупые слезы мужчины сломленного, почти добитого.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Пуласлӑх — хӗрлӗ хӗвел тухӑҫ, ирхи ҫил, ытарайми тӗтре ҫийӗн сӳнекен ҫӑлтӑр, шуҫӑмӑн савӑнӑҫлӑ чӗрӗлӗхӗ, ҫӗрӗн куҫҫулӗпе кулли; пуласлӑхӑн пӗртен пӗр ят кӑна пулма пултарать — Кармен.

Будущее — красный восток, утренний ветер, звезда, гаснущая над чудесным туманом, радостная бодрость зари, слезы и смех земли; будущему могло быть только одно единственное имя — Кармен.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Гнор хӑйӑр ҫине пичӗпе ӳкрӗ, кӑварлӑ куҫҫульпе — арҫыннӑн хатарлӑ йывӑр куҫҫулӗпе — хыттӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра йӗрсе ячӗ.

Гнор упал на песок лицом вниз и разразился гневными огненными слезами, тяжкими слезами мужчины.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Куҫҫулӗпе тулли, тем ыйтакан, тархаслакан куҫне.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ассоль картах сикрӗ, каялла тайӑлчӗ, шаках хытса ларчӗ; унтан ҫӗкленӳллӗ хумханӑвӗн тытса чарайми куҫҫулӗпе хыпса илчӗ, пуҫӗ ҫаврӑнса каясла татӑлса тапакан чӗрипе вӑштах сиксе ҫӗкленчӗ.

Ассоль вздрогнула, откинулась, замерла; потом резко вскочила с головокружительно падающим сердцем, вспыхнув неудержимыми слезами вдохновенного потрясения.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Урамра иртсе ҫӳрекенсенчен те вӑтанмарӗ вӑл: Сергей ҫумнелле пӑчӑртанчӗ, кӗлетки тӑрӑх чуна сӳслентерекен хум чупрӗ, куҫӗсем савӑнӑҫ куҫҫулӗпе тулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Ачисемпе пӗрле илемлетнӗ сӗтеле курсан куҫӗ куҫҫулӗпе тулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вӑрансан та куҫӗсем куҫҫулӗпе тулнине асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗтнӗ самант ҫитетех // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Унӑн сенкер куҫӗсем куҫҫулӗпе тулнӑ.

Куҫарса пулӑш

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Лӑпкӑн ӳкекен юр пӗрчисем Саша пичӗ ҫине ӳксе тӑварлӑ куҫҫулӗпе ирӗлчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Хӑшпӗр ялта христоса сутнӑ ял куштанӗ, самогон туса тултарса, халӑха пухса, куҫҫулӗпе йӗпетнӗ сухальне чӗтретнӗ, турра ӗненекенсене, тӑлӑх арӑмсене, тӑлӑх ачасене ҫылӑхӗсемшӗн кӗлтума тархасланӑ.

В ином селе мироед-христопродавец, накурив самогону, собрав сход, тряс мокрой от слез бородой, просил православных, вдов и сирот о забвении грехов своих.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл, куҫҫулӗпе йӗрсе, нӑшӑклатса: — Эх, ахалех хӗнерӗр, ачсемӗр… кӑлӑхах ҫав, — тесе макӑрашать.

Шмыгая носом, со слезами он повторял: — Напрасно меня убили, ребята… Ах, напрасно…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл, выҫӑскер, ҫара сӗтел умӗнче пӗр сас-чӗвӗсӗр, куҫҫулӗпе йӗрсе ларчӗ.

Голодная, сидела у непокрытого стола и плакала одними слезами, без голоса.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сӗтел патне йӑтса пыракан селедка салатне куҫҫулӗпе шӑварать вӑл.

Пока она несла селёдочный салат, она успела облить его слезами.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хӗр куҫҫулӗпе ӗсӗклени ӑна анӑратсах янӑ.

Ее рыдания и слезы совсем ошеломили его.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Унӑн тарпа йӗпеннӗ, хӑрӑмпа вараланса пӗтнӗ пичӗ-куҫӗ лапӑрчӑк куҫҫулӗпе макӑрать, куҫӗсем хӑравҫӑн мӑчлатаҫҫӗ, йӗпе сухалне мучала ҫыпӑҫса тулнӑччӗ.

Его лицо, облитое потом, выпачканное сажей, плакало грязными слезами, глаза испуганно мигали, в мокрой бороде запуталось мочало.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Мӗскӗн амӑшӗ вӗсене курчӗ те, пӗр сӑмах та чӗнме пултараймарӗ, ун куҫӗсем куҫҫулӗпе тулса ларчӗҫ.

Бедная мать как увидела их, и слова не могла промолвить, и слезы остановились в глазах ее.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл куҫҫулӗпе макӑрса ирхи апат хатӗрленӗ хушӑра Бульба хӑйӗн приказанийӗсене пачӗ; витере чылай айкашрӗ, хӑйӗн ачисем валли чи лайӑх тумтир суйласа илчӗ.

Между тем как она со слезами готовила все, что нужно к завтраку, Бульба раздавал свои приказания, возился на конюшне и сам выбирал для детей своих лучшие убранства.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл чӗрине ҫунтарса, куҫҫулӗпе хӑйӗн ачисене сыхласа ларать.

Она с жаром, с страстью, с слезами, как степная чайка, вилась над детьми своими.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех