Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑнсан (тĕпĕ: курӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Курӑн-мастӑн, курӑнсан та, пӑрӑнса иртетӗн.

Не показываешься, а покажешься, стороной обходишь.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах ҫырантан шӗвек тӗтӗм курӑнсан, хумсене касса ҫар катерӗ вӗҫтерсе пынине курсан — вӑл пӗлнӗ: айӑпланнисемпе хуралсен ҫӗнӗ сменине илсе килеҫҫӗ…

А когда от берега отделялся дымок и, разрезая волны, бежал военный катер, — он знал: это везут на остров новую смену тюремщиков и стражи…

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Вӑрман хӗрринчи уҫланкӑра, хуп-хура курӑнакан тӗттӗмлӗхре икӗ питӗ пысӑк капан курӑнсан, Тимофеев: — Малалла каймастпӑр. Ҫакӑнта ҫӗр каҫатпӑр, — терӗ.

Когда внезапно в густой темноте выросли на лесной поляне два высоких стога сена, Тимофеев решил: — Дальше не пойдем. Здесь будем ночевать.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Итлӗр-ха, — терӗ Имет каллех, — пирӗн леш кӗтесри ҫула хурал пекки тӑратмалла пулать, лесник тавраш курӑнсан, хамӑра систерсе хума ӗлкӗртӗр.

— Послушайте, — продолжил он, — нам бы на том углу, у дороги, караульного поставить надо — как увидит лесника или еще кого, тотчас сообщит нам.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑнӗ чипер, пит-куҫӗ, ӗшеннӗ пекрех курӑнсан та, кӑмӑллӑ.

Лицо приятное, доброе, хоть и усталое.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ама кайӑк иркӳлӗм курӑнсан, ир вӑраннӑ ҫынна телей кӳрет тенине те илтсеччӗ-ха вӑл тахҫан.

Говорят, ежели увидишь утром птицу- самку, она принесет человеку счастье.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тӗлӗкре усал йытӑ курӑнсан, кампа та пулин хирӗҫессе ӗнтӗ, ӑна ҫапла иккенне кӗтсех тӑр, — сӑмахне малалла тӑсрӗ Шерпике.

— Ежели во сне привиделась злая собака — жди с кем-нибудь ссоры, это уж как пить дать, — продолжала без умолку Шербиге.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта ҫул та, сукмак та ҫук; пӗр-пӗр йӗр курӑнсан та ҫавӑнтах чӑтлӑха кӗрсе ҫухалать.

Ни тропинки, а если и встречалась случайная тропка, то тут же пропадала.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах Горева сӑнарӗ пӗрре курӑнсан куҫ умӗнчен кайма пӗлмест, ҫавӑнпа та хӑй тӗрӗс тесе шутлакан мӗнпур шухӑшӗсене путарса хума пултаракан ӑнсӑртран килсе тухнӑ тунсӑха сирсе ярас тесе, вӑл пӗтӗм чун-хавалӗпе урӑх япаласем ҫинчен шухӑшлама тӑрӑшать.

Но облик Горевой, возникнув, не уходил, и чтобы подавить внезапную тоску, которая грозила затопить все его правильные, как ему казалось, мысли, он огромным усилием воли заставлял себя думать о другом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Халӑх хушшинче хаҫат курӑнсан

Как появится в народе газета…

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Бригада командирӗ килни курӑнсан, пурте ура ҫине сиксе тӑчӗҫ.

Когда показался комбриг, все вскочили.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Енчен те вӑл ыран урамра курӑнсан, аван мар пулать! — терӗ Егор.

И если она завтра покажется на улице, это будет нехорошо! — заявил Егор.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ ӑна, тепӗр хула курӑнсан, вӑл Кейро хулиех пулӗ-ха ӗнтӗ тесе лӑплантартӑм.

Но я ему сказал, что следующий город, наверно, и будет Кейро.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Каярахпа, арпашса кайнӑ Паганель пирӗн яхта ҫинче курӑнсан, документсене ӑна кӑтартрӑмӑр.

— Позже, когда Паганель, по рассеянности, очутился на борту нашей яхты, документы были показаны ему.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Асӑнмалла вилнӗ ҫын курӑнсан.

Когда умершие являются, поминать их надо.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Хӗр йӗкӗте мӑйӗнчен ытакласа вӑрахчен чуп турӗ, Маюк куҫӗсенче сывлӑм шӑрҫисем пек куҫҫуль курӑнсан Кавӗрле чунӗнче ӗненӳпе шану хӑватлӑ тымарланчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пӗчӗкҫӗ ҫыннӑн куҫӗсенчен вут ҫути курӑнсан, ку вӑл Мӗтри ҫав йытӑ ятне астуса илнине пӗлтернӗ.

И когда загорелся огонек в глазах маленького человека, это значило, что Митраша вспомнил имя собаки.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Тен, пӑлан хӑйӗн пӑрушне хӑтарма кайнӑ та пулӗччӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах Тайгапа юнашар Сергей Федорович курӑнсан, вӑл хӑранипе инҫетри тусем ҫине ыткӑнса чупнӑ.

Быть может, оленуха-мать пошла бы выручать свое дитя, но тут рядом с Тайгой показался Сергей Федорович, и она опрометью бросилась в далекие горы.

Чӳлмек ҫурални // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 35–38 с.

Эс курӑнсан, ман чӗрене Хурланчӑк туйӑм хупӑрлать-ҫке.

Как грустно мне твое явленье.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫапла вара, Ковалев хӑйне Благочини Управине илсе ҫитерме хушасшӑн пулчӗ; анчах ҫак ултавҫа, пӗрремӗш хут курӑнсан та намӑса пӗлмесӗр суйма пултарнӑскер, майлӑ вӑхӑтпа усӑ курса хуларан та тарӗ, вара шырани те ахалех пулӗ е ӗҫ пӗр уйӑха тӑсӑлӗ, тесе шухӑшласа илчӗ.

Итак, Ковалев уже хотел было приказать ехать в Управу благочиния, как опять пришла мысль ему, что этот плут и мошенник, который поступил уже при первой встрече таким бессовестным образом, мог опять удобно, пользуясь временем, как-нибудь улизнуть из города, — и тогда все искания будут тщетны, или могут продолжиться, чего боже сохрани, на целый месяц.

II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех