Шырав

Шырав ĕçĕ:

кичеммӗн сăмах пирĕн базăра пур.

кичеммӗн (тĕпĕ: кичеммӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗри хӗрӗн кӗпине пӑрса ҫакрӗ, тепри хӗре хӑйне ҫӑвӑнма пулӑшрӗ, виҫҫӗмӗшӗ апат хатӗрлерӗ, Савтепи ҫӳхе ҫитӗпе кӑкӑрӗ тӗлӗнчен аялалла пӗркеннӗ те лаҫ кӗтессинче шалта кичеммӗн пӑхкаласа ларать.
Одна постирала и повесила сушиться ее платье, другая помогла девушке помыться, третья хлопотала над обедом, Савдеби в тоненькой нижней сорочке смиренно уселась в уголке лачуги.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Апла вӗсен туслӑхӗ ҫирӗп мар, аслӑ князь, — кичеммӗн ларакан патшашӑн каласа хучӗ священник.
Куҫарса пулӑш

18. Ылтӑн ҫӑмарта тӑвакан чӑх // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кичеммӗн хуйхӑрса ҫут тӗнче ҫине пӑхать.
Куҫарса пулӑш

Сарпике // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Хура чунлӑ этем кӑна, ҫут тӗнче ырлӑхӗнчен пӑрӑнса, ӗмӗрне кичеммӗн ирттерет.
Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫумӑрпа йӗпеннӗ ҫӑмӑл машина чӳречисем ҫӗрлехи ҫутӑра уйрӑмах кичеммӗн курӑнаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

XII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кичеммӗн пулин те — тепӗр чухне юрӑҫ кулӑшларах тискер ҫемӗ кӑларать, Шау чӗрине шӑпах ҫакӑ вӗчӗхтерсе ыраттарать, ҫав авӑкра вӑл шӑлӗсене шатӑртаттарать.
Хотя певец вкладывал временами ужасные юмористические ноты, язвившие сердце Шау такой болью, что он заскрипел зубами.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ашшӗ хӗрӗх ҫулта; калаҫма питех кӑмӑлламасть, пӗр вӗҫӗм кичеммӗн шутлать-шутлать…
Отцу стукнуло сорок лет; несловоохотливый, угрюмо погруженный в расчеты,

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫакӑнта, аллӑма кӗсьене чиксе, хут таткине хыпашласа тупрӑм, ӑна вуннӑмӗш хут вуласа кичеммӗн пӗтӗмлетрӗм: ку — шкипер тӗлӗшпе манӑн тӗп-тӗрӗс шут: «Эспаньола» ҫине килсе кӗнӗ юпа уйӑхӗн 17-мӗшӗнчен пуҫласа чӳк уйӑхӗн 17-мӗшӗччен, урӑхла каласан — ӗнерхи кунччен.
Здесь, держа руку в кармане, я нащупал бумажку и, рассмотрев ее, увидел, что эта бумажка представляет точный счет моего отношения к шкиперу, — с 17 октября, когда я поступил на «Эспаньолу» — по 17 ноября, то есть по вчерашний день.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана, вунпилӗк ҫулхи ҫамрӑка, чӑнласах хам вӗлернӗ этемпе юнашар вӑрманта выртни питех те кичеммӗн те хӑрушшӑн туйӑнса кайрӗ…
И страшно стало мне, пятнадцатилетнему мальчугану, в черном лесу рядом с по-настоящему убитым мною человеком…

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫак вӑхӑтра кичеммӗн курӑнакан, шуранка Элеонора, юнтармӑш та ҫӑмӑл сӑн-питлӗ хӗр, курӑнса кайрӗ.
В это время появилась скучающая, бледная Элеонора, девушка с капризным и легким лицом.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Канӑҫсӑр шухӑшсемпе асаплансах ҫитнӗскер — Ганэль ассӑн сывласа, кичеммӗн тата тӳсӗмлӗн кӗтет.
Истерзанный тревожными впечатлениями Ганэль, вздыхая, уныло и терпеливо ждал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

— Шӑна вӗҫет пыл ҫи-и-не-е! — ӳсӗррӗн янӑрарӗ тусӗсен хорӗ, унтан кичеммӗн силлене-силлене пуйӑс хуларан кӑвак ҫеҫен хирелле иртрӗ.
— Летела муха на па-а-току! — грянул хор друзей, и, содрогаясь от скуки, поезд ушел из города в синюю степь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Ҫурхи каҫ кичеммӗн туйӑнчӗ ӑна.
Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Манпа ан пыр, — терӗ вӑл кичеммӗн.
— Со мной не ходи, — ответил он хмуро.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫук, — терӗм эпӗ кичеммӗн.
— Нету, — угрюмо сказал я.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Вӑл санӑн хӗрӳ мар, — терӗ Илюха кичеммӗн.
— Она не твоя невеста, — недовольно сказал Илюха.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Класра, пукан хыҫӗ ҫине тайӑнса, хӗрлӗ сӑмсаллӑ пуп Иоанн атте ларать, ун умӗнче, пуҫне кичеммӗн пӗксе, Сенька тӑрать.
В классе, развалясь, сидел красноносый поп отец Иоанн, перед ним, понуро опустив голову, стоял Сенька.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Оковӑсем, — терӗ Васька кичеммӗн, сӑнчӑр сыпакӗсене хускатса.
— Оковы, — мрачно проговорил Васька, шевеля звенья цепи.

— Парасчӗ сана пӗрре ҫурӑм урлӑ, — терӗ те мана Абдулка кичеммӗн, урама тухмалли алӑк патнелле утрӗ.
— Дать бы тебе по сопатке, — угрюмо сказал Абдулка и пошел к выходу.

Миҫемӗш хут ӗнтӗ эпӗ паян чӳрече витӗр кичеммӗн пӑха-пӑха илетӗп.
В который раз я уныло выглянул в окно.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика