Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ун чух чӑнахах юрату туйӑмӗ ҫуралчӗ-ши каччӑн е ҫамрӑк кӑмӑл ҫеҫ вылянчӗ-ши?

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тепӗр тесен, кирек хӑш каччӑн та савни пурах.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

М. Акимов (Аруйӑн) «Вӑхӑтсӑр вилӗм» ятлӑ пьеси, Ф. Павловӑн «Сутра» комедийӗ, Н. Ефремов, Тал-Мӑрса пьесисем ҫырӑннӑ вӑхӑтрах П. Осипов та пьесӑсем ӑсталама тытӑнать: 1918 ҫулта «Мыскара» ятлӑ пӗчӗк комеди, унтан умлӑ-хыҫлах «Икӗ каччӑн пӗр шухӑш» тата «Кушар» ҫырать.

Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен // Геннадий Хлебников. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 459–463 с.

Хусах каччӑн пурнӑҫӗ Павлушӑн чухлӗ те пулман иккен: пысӑк хваттерте ик арҫын пурӑнни — казармӑринчен те кичемрех.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тӑна кӗрсенех Миша Виктӑр патне чупса пычӗ, анчах… ҫав тери чипер каччӑн сӑн-сӑпачӗ вырӑнне вӑл хӑрушӑ юн чӑмаккисем кӑна курчӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Паянах, халех, ҫак самантрах пирвайхи юратупа тӗл пулас килсе кайрӗ мӗскӗн каччӑн.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫӳхе тути кулнӑ чух Каччӑн чунӗ ҫемҫелет.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Пӗр-пӗр каччӑн пуҫне ҫавӑрӗ те ак, йӗксӗк.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Тата-и? — ыйтрӗ хӗрарӑм каччӑн чирлӗ сӑнӗ пирки шухӑша путса.

— Еще? — сказала женщина, задумавшись над его больным видом.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенанта айккинчен сӑнанӑ май вӑл каччӑн пӑхӑнуллӑ тӑрӑмне чухларӗ те калаҫу пуҫарчӗ:

Взглянув на Давенанта исподтишка, она угадала зависимое положение юноши и решилась сказать:

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑйӗн ансат ҫӑкне арчине вырнаҫтарчӗ, ӑна хул пуҫҫи ҫине хучӗ те Кишлотпа сыв пуллашрӗ, лешӗ каччӑн кӑмӑл-туйӑмне кура урӑх тӗпчемерӗ, кӗсйисенче чакаланчӗ те ӑна шалу тыттарчӗ.

Бросив в сундучок несложную поклажу свою, он взвалил сундучок на плечо и попрощался с Кишлотом, который, видя его состояние, не пускался более в разговоры, а порылся в карманах и отдал ему жалованье.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Кӑларса печӗҫ-и? — ыйтрӗ лешӗ каччӑн аптӑравлӑ сӑнне курсан.

У юноши было такое странное лицо, что тот спросил: — Выставили?

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн килӗшӳлӗхӗнче яш каччӑн айванлӑхӗ пачах ҫук: сӑнаса тӗсес тӗк кӑткӑс кӑмӑлпа вӑйлӑ туйӑмсене асӑрхаятӑн, анчах хӗрсем, ҫакӑнта ытлах чухламасӑр, хӑйсене килӗшекен кӑштах канӑҫсӑр сӑнлӑ, хитре куҫлӑ, хура ҫӳҫлӗ, хурланчӑк арҫын ачана кураҫҫӗ.

В его привлекательности отсутствовала примитивность подростка: сложный характер и сильные чувства подмечались наблюдательным взглядом, но девушки видели, не разбираясь во всем этом, просто понравившегося им мальчика с встревоженным лицом и красивыми глазами, темноволосого и печального.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑйне курайман ҫак алла чавси тӗлӗнчен хыттӑн пусӑрӑнтарчӗ, каччӑн хӑватлӑ вӑйӗ Джой чӗрнисене кӑвакарма хистерӗ.

Крепко сдавил эту ненавидящую его руку у локтя, причем его огромная сила заставила посинеть ногти Джой.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

— Ыйхӑ ҫӗтрӗ, — Кармен Гнорпа юнашар хӑяккӑн тӑрать; унӑн алли, ҫамрӑк ҫын ҫепӗҫҫӗн тытнӑскер, каччӑн ҫанни ӑшне шанса-ӗненсе йӑпшӑнчӗ, пуставпа кӗпе хушшине самантлӑх ачашланӑвӗн ҫепӗҫ сисӗмне хӑварчӗ.

— Бессонница, — Кармен стояла боком к Гнору; рука ее, удержанная молодым человеком, доверчиво забиралась в его рукав, оставляя меж сукном и рубашкой блаженное ощущение мимолетной ласки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Аян, — хӗр ҫепӗҫҫӗн чӗнчӗ, тата мӗн калам-ши тенӗн шухӑшлӑн чарӑнчӗ те — сасартӑк каччӑн хӑвӑрт ӗненекен, вӑйлӑ, юмарт чунӗ хӑйне хӑех ӑна тӗрӗс ҫул ҫине тӑратрӗ.

— Аян, — мягко сказала девушка, остановилась, придумывая, что продолжать, и вдруг простая, доверчивая, сильная душа юноши бессознательно пустила ее на верный путь.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Каччӑн тӗксӗм куҫӗсенче телейлӗ аптӑрав хӗлхемӗсем ҫиҫеҫҫӗ, вӑл хӗр ҫине уншӑн тӑрӑшса, ӑна хӳтӗлесе тӗмсӗлнӗ.

Счастливое недоумение искрилось в темных глазах юноши, заботливо устремленных на девушку.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Каччӑн чӗрине ыраттаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Каччӑн юратӑвӗ вара сӳнме мар, татах та вӑйланса пычӗ пулас.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Ха-ха-ха, — татрӗ каччӑн калас сӑмахӗсене такам кулни.

Куҫарса пулӑш

Суд // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.