Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

картисем (тĕпĕ: карта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗтӳ ҫӳретекен пусура ҫеҫкине тӑкнӑ чалкам кӑвак армути тӗмӗсене тӗксӗм шурӑ тӗс ҫапрӗ, Дон леш енчи тирексен тӑррисем сарӑхрӗҫ, садсене антоновка улми шӑрши витерчӗ, инҫетри пӗлӗт хӗррисем кӗркуннехилле ҫуталса тасалчӗҫ, ҫаралса юлнӑ хирсенче кӑнтӑралла вӗҫсе каякан тӑрнасен пирвайхи картисем те курӑнкалама тытӑнчӗҫ.

На выгоне тускло белела отцветшая сизая полынь, верхушки тополей за Доном пожелтели, в садах резче стал запах антоновки, по-осеннему прояснились далекие горизонты, и на опустевших полях уже показались первые станицы пролетных журавлей.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, ҫул ҫине тухас умӗн, утне Дон хӗррине шӑварма ҫавӑтса анчӗ, пахча картисем таранах тулса хӑпарнӑ шыв еннелле утса пынӑ чух Аксиньйӑна курчӗ.

В полдень повел к Дону напоить перед отъездом коня и, спускаясь к воде, подступившей под самые прясла огородов, увидел Аксинью.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫпа виҫейми аслӑ тӳпен сенкер ытамӗнче, шурӑ пӗлӗт таткисенчен ирте-ирте кайса, тикӗш ушкӑнӗсем, нумай сасӑллӑн тӑрликлетекен тӑрна картисем ҫурҫӗрелле ярӑнса вӗҫрӗҫ.

По недоступному голубому разливу небес плыли, плыли, уплывали на север, обгоняя облака, ватаги казарок, станицы медноголосых журавлей.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ездовойсем вара, пичев пӑявӗсене татса, укӑлча картисем урлӑ Каргински еннелле тапса сикрӗҫ.

Ездовые обрубили постромки, через левады ускакали на Каргинскую.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫынсем кӗпӗрленсе тулнӑ урампа кил картисем тӑрӑх ҫил-тӑвӑл вӑхӑтӗнчи пек уҫӑмсӑр шав шӑвӑнса иртет.

Глухой буревой гул по улице, по дворам, набитым людьми.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Экспедици лавӗсем кӗпӗрленсе тӑнӑ урампа кил картисем тин кӑна килсе ҫитнӗ казаксемпе тулчӗҫ.

Улица и дворы, где сбились подводы экспедиции, запрудились подошедшими казаками.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Илӗм-тилӗмлех, апат шыраса, пахча картисем патне кайӑк хурсем, тикӗшсем, кайӑк кӑвакалӗсем ишкелесе пыраҫҫӗ.

На зорях к огородам подплывали в поисках корма дикие гуси, казарки, стаи уток.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хутор картисем патӗнчех ейӳ варрине юлнӑ хӑва ҫамрӑк хунавсене шывалла кантарнӑ.

У самых дворов хутора клонились к воде побеги окруженного разливом краснотала.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑнӑхман пирки урамӗсем те сарлакарах, ҫурчӗсем те ҫӳллӗрех, картисем те йӗркелӗрех курӑнма пуҫларӗҫ.

От непривычки и улицы казались шире, и дома выше, и изгороди исправней.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ эрне те иртмерӗ, родниковцӑсем чарӑннӑ вырӑнта пӗчӗк хуторсем пулса та ларчӗҫ: кунта ҫатан ҫавӑрса, тул енчен хӑмӑшран ҫыхнӑ матӑсемпе витсе тухнӑ столовӑйсем пулнӑ; кунтах тӑрӑхла ҫӗр пӳртсем, дзот пекскерсем, ларса тухнӑ, — анчах вӗсенче тупӑсемпе снаряд ещӗкӗсем вырӑнне тӑварланӑ ҫимӗҫ пичкисем, пуснӑ така тушкисем, ҫӑнӑх, кӗрпе миххисем выртнӑ; кунтах хӑвӑрт туса лартнӑ тимӗрҫ лаҫҫисем ларнӑ, унта купи-купипе Хумаринскран илсе килнӗ кӑмрӑк выртнӑ; кунтах ӗне витисем, лаша витисем, сурӑх картисем, сысна витисем, чӑх витисем пулнӑ…

Не прошло и двух недель, как на том месте, где остановились родниковцы, выросли небольшие хутора: тут стояли и столовые — обычные сараи из плетней, обставленные камышовыми матами; тут и продолговатые землянки, похожие на дзоты, — только в них стояли не пушки и ящики со снарядами, а бочки солений, лежали освежеванные бараньи туши, мешки с мукой и пшеном; тут и наскоро устроенные кузни с ворохами хумаринского угля; тут и стойла для коров, и временные базы, и конюшни, и овчарни, и свинарники, и курятники…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв хӗрринчи садсем, пӳртсем, тӑкӑрлӑксем сасартӑк ҫухалчӗҫ, малта, лутра сӑртсем ҫинче, сурӑх картисем хуралса тӑни курӑнчӗ, сӑрт хӗррипе, кӑвак тӗтре пек, сурӑх кӗтӗвӗ анать, шыв ӑшӑх ҫӗрте ӗнесем хырӑмӗ таранах шыва кӗнӗ те йӗпе ҫулӑк пек хӳрисемпе ҫыпҫӑнакан пӑвансене хӑваласа тӑраҫҫӗ.

Сады, хутора, улочки, подходившие к воде, скрылись, на гористом берегу лежали кошары, серой тенью двигались по взгорью овцы, на перекате стояли коровы, зайдя по брюхо в воду и отбиваясь от липких оводов мокрой метелкой хвоста.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сахалтан та, пире виҫӗ лаша вити — кашни колхоза пӗрер, виҫӗ ӗне вити, сурӑх картисем, сысна витисем, кайӑк-кӗшӗк хуралчӗсем тата хирте вуникӗ стан, кашнинче тырӑ усрама кӗлетсем кирлӗ…

По самым малым подсчетам потребуется: три конюшни — по одной каждому колхозу, три коровника, кошары, свинарники, птичники, а еще двенадцать полеводческих станов с зернохранилищами при них…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казаксем, вите стени хушӑкӗ витӗр кӑларса ывӑтнӑ Франя мӗн тунине пӑхас тесе, пӳлӗм картисем ҫине кӗпӗртетсе улӑхса кайрӗҫ; хӑшӗ-пӗрисем витерен хыпаланса чупса тухрӗҫ.

Казаки застучали, взбираясь на перегородки, чтобы посмотреть, что будет делать упавшая у пролома Франя; некоторые спеша выходили из конюшни.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвелтухӑҫнелле — анкартисен хӗрлӗ кӑчкӑ хӑвинчен авса тытнӑ картисем хыҫӗнче — Гетман шляхӗ, пӑт-пат армути тӗмӗсем, ут чӗрнисемпе таптанса пӗтнӗ хӑрма пӗлмен ҫулкурӑкӗ, ҫул юппинче пӗчӗк часовня; ун хыҫӗнче вӗлтӗркке ӑршапа туртӑнса тӑракан ҫеҫенхир.

На восток, за красноталом гуменных плетней, — Гетманский шлях, полынная проседь, истоптанный конскими копытами бурый, живущо́й придорожник, часовенка на развилке; за ней — задернутая текучим маревом степь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӳпере пур еннелле те ҫинҫе-ҫинҫе ҫипсем ярӑна-ярӑна иртеҫҫӗ, вӗсем хӑйсен ҫулӗ ҫинче мӗне тӗл пулаҫҫӗ, пурин ҫумне те ҫыпҫӑнаҫҫӗ; унта, ҫул ҫывӑхӗнче, вӗсем ҫӳллӗ татарнике сырса илнӗ те вӑл парашютпа пӗркенӗ пек; унта, авӑ, эрешмен картисем утӑ капанне сырса илнӗ — инҫетрен пас тытнӑ пек курӑнать; унта, авӑ, ҫӗр ҫийӗнчех ула курак вӗҫсе иртрӗ, унӑн хӳри патнелле тӑсса хунӑ шупка-тӗксӗм урисем ҫинче шурӑ лентӑсем явӑнса пыраҫҫӗ; унта, авӑ, ҫӗрелле ерипен вӗҫсе анса, эрешмен карти лаша ҫилхисене, тачанка ларчӑкне, ҫитменнине тата Дорофей хӑлхи ҫумне те ҫыпҫӑннӑ…

Тончайшие нити летели во все стороны, исписав все небо, цеплялись ко всему, что встречалось им на пути; близ дороги они опутали высоченный, старый и сухой татарник, и он белел, точно укрытый парашютом; паутинки облепили копну сена, — издали казалось, что она осыпана инеем; низко над землей пролетела ворона, и на ее прижатых к хвосту матово-черных лапках развевались белые ленточки; паутина опускалась на землю, садилась на козырек тачанки, цеплялась лошадям за гривы и даже Дорофею за ухо…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӳрече хупписене уҫсан, чӳрече янаххи ҫине тусан тӑкӑнчӗ, кантӑксем хуралса кайнӑ кӗтессенче эрешмен картисем

Открыла ставни, — на подоконник посыпалась пыль, а стекла были темные, с пушком дымчатой паутины в уголках…

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Травкин, нимӗҫсен траншеисемпе йӗплӗ пралук картисем ҫине тинкерсе пӑхса, ҫӗр пичӗ ҫинчи пысӑк мар лупашка-тӗмескесене, нимӗҫ пулемёчӗсем ӑҫталла пенине тата нимӗҫсем сайра-хутран ҫыхӑну ҫулӗсем тӑрӑх ӑҫталла иртсе ҫӳренисене хӑй пуҫӗнче ҫырса ҫирӗплетсе хума тӑрӑшнӑ.

Травкин пристально смотрел на немецкие траншеи и проволочные заграждения, мысленно фиксируя малейшие неровности почвы, направление огня немецких пулеметов, редкое движение немцев по ходам сообщения.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ял патне хӑпарса ҫитсен, вӗсенчен нумайӑшӗ ҫавӑнтах хӗрринчи пӳртсем ҫумне, пахчасен ҫатан картисем ҫумне канма тӗшӗрӗлсе анчӗҫ.

Поднявшись к деревне, многие из них сразу же свалились передохнуть у крайних домов, у огородных плетней.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Казаксем килетчӗҫ е юланутсем ҫине ларатчӗҫ те: атьӑр, тетчӗҫ, вӑйӑ картисем аркатма каятчӗҫ вара, хӗрсем шалчасем тытатчӗҫ.

Придут, бывало, казаки али верхом сядут, скажут: пойдем хороводы разбивать, и поедут, а девки дубье возьмут.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин хӑйӗн хуҫисем патне, сад пахчине, таврӑннӑ тӗле хӗвел сад пахчи картисем хыҫне пытанчӗ те хӑйӗн сапаланчӑк пайӑркисемпе витӗр курӑнакан ҫулҫӑсем хушшинчен йӑлтӑртатрӗ.

Уже солнце спряталось за оградой садов и раздробленными лучами блестело сквозь прозрачные листья, когда Оленин вернулся в сад к своим хозяевам.

XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех