Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫа (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗр вӑхӑтранпа эсир ман ҫине урӑхларах пӑха пуҫларӑр, — калаҫа пуҫларӗ Рогов, унран юлмасӑр.

— С некоторых пор вы изменили свое отношение ко мне, — заговорил, не отставая от него, Рогов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Женя каласа пачӗ: сводка каллех савӑнӑҫлӑ мар — ҫапӑҫусем Мускав патӗнче пыраҫҫӗ, каллех пурте японецсем ҫинчен калаҫа пуҫларӗҫ — вӗсем чикӗре ашкӑнаҫҫӗ; отделсен ӗҫӗсене тӗрӗслеме тесе Залкинд коммунистсемпе комсомолецсенчен бригада организацилерӗ, ӑна, Женьӑна та, ҫав ӗҫе хутшӑнтарчӗҫ, Залкинд вара ӑна Федосовпа Либерман отделӗсене тӗрӗслеме хушрӗ; паян парторг патӗнче канашлу пулса иртет, унта Женя тухса калаҫмалла, ҫавӑншӑн вӑл питӗ пӑлханать: каҫпа кварталӑн планне туса пӗтернӗ.

Женя рассказывала: сводка опять безрадостная — бои на подступах к Москве, снова все заговорили о японцах, они хулиганят на границе; Залкинд организовал бригады из коммунистов и комсомольцев для проверки работы отделов, ее тоже привлекли, и Залкинд просил ее заняться отделами Федосова и Либермана; сегодня совещание у парторга, она должна выступать и очень волнуется.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах Беридзе ҫине пӑхса ларакан Мафа сасартӑк чӗтренекен сассине тӑсса хуллен калаҫа пуҫларӗ, типсе ларнӑ чӗтренекен аллипе инженерӑн сухалне тытса пӑхрӗ.

Но Мафа, все смотревший на Беридзе, вдруг заговорил тихим дребезжащим голосом, нараспев, и сухой трясущейся рукой потрогал инженера за бороду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗсем пӗр-пӗринпе: «Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать», — тесе калаҫа пуҫланӑ.

Звери стали рассуждать, отчего зло бывает на свете.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсене иккӗшне юнашар лартнӑ та, вӗсем пӗр-пӗринпе калаҫа пуҫланӑ.

Посадили их рядом; стали они рассказывать друг другу.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Апла каласан, тутарсем пурте хӑвӑрт калаҫа пуҫланӑ; хӑвӑрт калаҫнипе ҫӑварӗсенчен сурчӑкӗсем сирпӗннӗ.

Тут татары заговорили часто, все вдруг; начал Абдул кричать на красного, залопотал так, что слюни изо рта брызжут.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Абдул-Мурат калаҫа пуҫлать, хӑй пӗрмаях кулкаласа аллисемпе Жилин ҫине кӑтартать: «Салтак вырӑс, аван вырӑс», — тесе тӑрать.

Заговорил Абдул-Мурат, и все показывает на Жилина, и смеется, и приговаривает: «солдат урус, корошо урус».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара хӑнисенчен пӗри Жилин енне ҫаврӑнса вырӑсла калаҫа пуҫлать.

Потом один из гостей-татар повернулся к Жилину, стал говорить по-русски.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан хӑйсен чӗлхипе темескер хӑвӑрт калаҫа пуҫланӑ, куҫӗсене хӗскеленӗ, чӗлхипе шаклаттаркаланӑ; хӑй шавах Жилина: «Аван вырӑс, аван вырӑс!» — тенӗ.

Что-то начал часто-часто по-своему лопотать, глазами подмигивает, языком прищелкивает, все приговаривает: «корошоурус! корошоурус!»

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен пуҫне ҫӗклет те чиперех этем пек калаҫа пуҫлать.

Но уж поднял голову и засипел человечьим голосом.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав вӑхӑтра берейтор патне хӑйӗн юлташӗ пычӗ те, вӑл унпа калаҫа пуҫларӗ, ман ҫине пӑхма пӑрахрӗ.

В это время к берейтору подошел его товарищ и стал с ним разговаривать, и берейтор перестал смотреть на меня.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй ятне илтсен, Динго хаваслӑн вӗрсе ячӗ, Джек, йыттӑн пысӑк пуҫне аллисемпе ҫавӑрса тытса, ачашшӑн шӑла-шӑла унпа калаҫа пуҫларӗ.

Услышав свое имя, Динго весело залаял, и Джек, обняв ручонками большую голову пса и ласково его похлопывая, заговорил с ним:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑй пӗлмесӗрех Джек Уэлдон миссиса шутлаттаракан япала ҫинченех калаҫа пуҫларӗ, вӑл урӑх ан ыйттӑр тесе, амӑшӗ ӑна чуптуса пӗтерчӗ.

Сам того не зная, Джек заговорил как раз о том, чем были заняты мысли миссис Уэлдон, и, чтобы прекратить эти расспросы, она осыпала ребенка поцелуями.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Уэлдон миссис, — пӳлӗне-пӳлӗне калаҫа пуҫларӗ португал, — «Пилигрим» ҫинче тӳснӗ пӗтӗм мӑшкӑлшӑн эпӗ сире тавӑрма пултараттӑм ӗнтӗ.

— Миссис Уэлдон, — отрывисто заговорил португалец, — я мог бы отомстить вам за все унижения, какие я вынес на «Пилигриме».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр минут пек чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн американец ҫӗнӗрен калаҫа пуҫларӗ.

После минутного молчания американец снова заговорил.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Палламан ҫынпа вӑл хӑй калаҫа пуҫларӗ.

Она сама ответила на вопрос незнакомца.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Е питӗ сайра калаҫаҫҫӗ, эсӗ вӗсемпе чӑвашла калаҫа пуҫласан ҫеҫ.

Или говорят очень редко, только когда ты начинаешь с ними разговаривать по-чувашски.

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

Вӑл шоферсен куҫлӑхне хывнӑ та ҫамки ҫинчи тарне шӑлса типӗтнӗ хыҫҫӑн, кулса калаҫа пуҫланӑ:

Снимая автомобильные очки, вытирая со лба пот, он говорил, смеясь:

Прямой провод тӑрӑх пулса иртнӗ калаҫу // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Нимӗҫ офицерӗ хӗрелсе кайнӑ та анчах вуҫех урӑх сасӑпа калаҫа пуҫланӑ.

Немецкий офицер побагровел, но заговорил уже другим тоном.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Йӗркеленсе тӑнӑ рота умӗнче, Щорс, нимӗн те пулман пекех, Тысленкопа хыттӑн та лӑпкӑн калаҫа пуҫланӑ:

Перед выстроенной ротой Щорс заговорил с Тысленко громко, спокойно, как будто ничего особенного не случилось.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех