Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каламасан (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кун пек чух ним каламасан та юрать.

Можно делать это и безмолвно, только поклонившись.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Аслисен ятне каламасан та юрать, мӗншӗн тесен паллашас текен ҫын вӗсене пӗлет, вӑл хӑйпе кӑна паллаштарасшӑн.

. Причем имени профессора и министра не называют, предполагая, что представляемый так или иначе его знает.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗҫ вӑхӑтӗнче мӗнле те пулин сӑлтавпа урӑх учрежденинче пулма е хушнӑ ӗҫе тума тӳр килсен, хӑвӑра янӑ учреждени ятне анчах каламалла, хӑвӑр хушамата каламасан та юрать.

В служебное время, при выполнении своих обязанностей, представляются от имени своего учреждения, поэтому всегда называть себя не обязательно и не нужно.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫыннӑн ӳт-пӗвӗнчи, калаҫӑвӗнчи кӑлтӑксене (тытӑнчӑклӑ калаҫнине, хӑлха илтменнине, уксахланине т. ыт. те) виртлесе хӑтланни, ҫынна куҫ умӗнче каламасан та, питӗ тӳрккес те илемсӗр япала.

Не только бестактно, но и дерзко, высмеивать и передразнивать человека с физическими недостатками — заику, глухого, хромого и т. п., хотя бы и за глаза.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл халь хӑй мӗн тупни ҫинчен каламасан авантарах пулать пулӗ, тесе шутланӑ.

Почему-то ей подумалось, что лучше пока молчать про ее находку.

1. Вӑрттӑн вӗлерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эсӗ ман хыҫҫӑн хуть те мӗн ту, каласан та, каламасан та пултаратӑн, хӑвӑн ирӗкӳ, — тӑрӑхласа кулать Яковлев.

— А тебе вольно повторять, — пренебрежительно фыркает Яковлев.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Гальмало ятлӑ, анчах ман ята пӗлни мӗне кирлӗ сире: эпӗ сире ятӑма каламасан та вӗлерме пултаратӑп.

— Зовут меня Гальмало; впрочем, вам совсем не обязательно знать, как меня зовут, я могу вас убить и без этого.

I. Сӑмах — вӑй // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Каламасан, каллех…

А то опять…

31 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Калас килнине яланах каламасан та юрать.

 — Не всегда следует рассказывать все, что хочется рассказать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кун ҫинчен каламасан аванрах пулӗ тесе, урӑх нимӗн те шарламан.

Она думала, что лучше не говорить этого, и замолчала.

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Каламасан перетӗп! — тесе кӑшкӑрать пире тахӑшӗ.

А то стрелять буду! — крикнул кто-то.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Каламасан, ҫакӑнтах тӗнчере пӗр ухмах катӑлать.

А не то одним идиотом меньше будет!

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл тӳрех каламарӗ, кӑшт тӑхтасан тин чӗнчӗ: — Тен, каламасан аванрах та, — терӗ вӑл.

Он замялся и, должно быть, около минуты молчал; потом сказал: — Может, лучше не говорить…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кун ҫинчен йӑлт каламасан та юрать-и, тен, анчах пӗр сӑлтав ҫеҫ калаттарать.

Обо всем этом, возможно, и не стоило говорить, если бы не одно обстоятельство.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Юлашки икӗ ҫул хушшинче эпӗ мӗнле пурӑнса ирттернине каламасан та юрамалла пек, сэр.

Вы избавите меня, сэр, от необходимости рассказывать подробно о моей жизни в течение последних двух лет.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Дунканпа» Атланти океанӗнче тӗл пуласси ҫинчен каламасан та халӗ каялла ҫавӑрӑнасси малалла каяссинчен йывӑртарах.

Возвращаться назад было бы теперь труднее, чем идти вперёд, не говоря уже о том, что «Дункану» было назначено свидание в Атлантическом океане.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тоня хӗрелсе кайрӗ те, вӑтанса, пӑлханарах: — Эпӗ ӑна хам пӳлӗмри диван ҫине вырнаҫтаратӑп. Аттене халӗ каламасан та юрать, — терӗ.

Тоня зарделась и смущенно, волнуясь, ответила: — Я устрою его у себя в комнате на диване. Папе можно будет пока не говорить.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пуринчен ытла, эпӗ атте ҫук чухне Валентина патне телефонпа кам шӑнкӑртаттарни ҫинчен аттене каламасан ман майлӑ пулатчӗ.

Особенно когда я помалкивал и не говорил отцу, кто Валентине без него звонил по телефону.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Итле-ха, Гек, аннене телеграмма ҫинчен ним те каламасан мӗн пулать?

— Знаешь, Гек: а что, если мы маме про телеграмму ничего не скажем?

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Вӑл уҫҫӑн калаҫнине хирӗҫ уҫҫӑн тавӑрса каламасан намӑс пек туйӑнчӗ мана.

Мне показалось постыдным не отвечать откровенностью на его честную откровенность.

XIV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех