Шырав
Шырав ĕçĕ:
Шутсӑр нумай ылттӑн ҫӑлтӑрсем, пӗр-пӗринчен ӑмӑртса йӑмӑхса, кайӑк хур ҫулӗ еннелле ишсе кайнӑн туйӑнаҫҫӗ.
Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.
Пирӗн телее пулас, ҫанталӑкӗ питӗ лӑпкӑ тӑрать, кӳле ҫывӑрса кайнӑн туйӑнать.
Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.
Анчах халь ӑна хӑй урисем ытла та ҫемҫелсе кайнӑн, «ҫав вӑхӑтрах хытса, туйми пулса ҫитнӗн туйӑнаҫҫӗ.Но сейчас она чувствует, что стоит на мягких, нетвердых и в то же время каких-то деревянных ногах.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Пурте «перебежка» тенӗ кӗске те ҫивӗч сӑмаха кӗтсе тӑнӑ пулин те, вӑл кӗтмен ҫӗртенех янӑраса кайнӑн туйӑнчӗ:
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ҫак шултра ӳтлӗ шӑмшаксем, эрехпе тата старикӗн сӑмахӗпе хавхаланнӑскерсем, хускалса кайса, какӑр тулли пӗр харӑссӑн массивлӑ сас кӑларнӑ, вӗсем кӑшкӑрнипе пӗтӗм тавралӑх кисренсе, чӗтренсе кайнӑн туйӑннӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Бронза лампӑн ҫути хрусталь вазисен кӗтесӗсенче тата та уҫӑрах ялтӑраса кайнӑн туйӑннӑ, пӳлӗм уйрӑмах ҫутӑланнӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Стена ҫумне ҫапнӑ вӑрӑм пӑтасем ҫинче хаҫат ҫӗклемӗсем ҫакӑнса тӑнӑ, ҫакна пула стенасем унтан та кунтан шыҫӑнса кайнӑн курӑннӑ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Карлӑклӑ пусмасем ҫумне те хӗрлӗпе кӑвак кӗмсӗрккесем сырӑннӑ; ҫил, кӗпе-йӗмсене варкӑштарса, ҫын кӗлеткисене тӗлӗнтермӗш формӑсем кӳнӗ, вӗсем е курпунлӑн, е ҫавраканнӑн, е хӑмпӑ пек тулса кайнӑн курӑннӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ку чӑн, вӑраннӑ эпӗ, — шухӑша кайнӑн каланӑ Фома, унтан аллисене пуҫ хыҫнелле ярса, сӑмахне малалла тӑснӑ: — ҫавӑнпа ыйтаҫҫӗ те санран, мӗнле ҫын эпӗ — санӑн шутупа?
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик, пӳрнисемпе сӗтеле шухӑша кайнӑн шӑкӑртаттарса, сӑмаварӑн ҫап-ҫутӑ йӗсӗ ҫине ӳкнӗ хӑйӗн сӑнне сӑнаса, чылайччен ответ памасӑр ларнӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Сулӑ ҫинчи ҫынсемпе пӗрле унӑн чӗринчен ҫак хушӑра капланса ҫитнӗ пӗтӗм йывӑрлӑх, пӗтӗм тӗксӗмлӗх юхса кайнӑн туйӑннӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах, хӑйпе юнашар ҫын пынине пӑхмасӑрах, вӑл хӑйне пӗчченӗн, ҫак тӗттӗмлӗхре ҫухалса кайнӑн туйӑннӑ.Несмотря на то, что рядом с ним шел человек, он чувствовал себя одиноким, потерявшимся во тьме.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫаксем пурте Фомана хӗснӗ пек, пӑвнӑ пек пулнӑ, вӑл вара хӑйне ҫухалса кайнӑн туйса илнӗ.Всё это стесняло, давило Фому, и он чувствовал себя заплутавшимся.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫапла, — шухӑша кайнӑн калаҫма пуҫланӑ хӗр, — пурӑнма йывӑрри ҫинчен кулленех ӗненсе пыратӑп…— Да-а, — задумчиво заговорила девушка, — с каждым днем я всё больше убеждаюсь, что жить — трудно…
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Куҫӗсене сарлакан чарса, вӑл ҫырансен вӗҫӗ-хӗррисӗр уҫӑлса пыракан чӗрӗ картинисем ҫине чӗмсӗррӗн пӑхса пынӑ, ӑна юмахсенчи паттӑрсем тата асамҫӑсем пурӑнакан тӗлӗнмелле патшалӑха кӗмӗл сукмакпа кайнӑн туйӑннӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Паллах — вилӗм, — Гусев шухӑша кайнӑн калаҫать.
Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Хӗр, хуса ҫитсе, йӗкӗте кӗлтепе тепре сӳсе илем текенскер, шӑп ҫав тӗле ыткӑнса пычӗ те, Матви ҫӗр тӗпне анса кайнӑн лап ҫухалнӑран, чарӑнса, кӑн-кан пӑхкаларӗ.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Акӑ, хӗвел ҫыран хӗрринчи тӳлек шыва пырса сӗтӗрӗнчӗ, — пӗтӗм шывӗ хӗвел ӳкнӗ ҫӗрелле тапранса куҫса кайнӑн туйӑнать.
VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫак пысӑк пусма тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарнӑ чух мана хам калама ҫук пӗчӗкленсе кайнӑн туйӑнчӗ (куҫӑмлӑ пӗлтерӗшпе мар, чӑнласах пӗчӗкленнӗ пек туйрӑм).
XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпӗ эсир Атӑл ҫинчен пулӗ, тесе шутлатӑп, — шухӑша кайнӑн хӑй сӑмахне тӑсрӗ синдо.— Я думаю, вы наверно, волжаник? — продолжал мечтательно синдо.
V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.