Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗннинчен (тĕпĕ: йӗнӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пур ҫапӑҫусене те хутшӑнать: атакӑна каякансене ертсе пырать, хӗрсе ҫапӑҫакансем патне ыткӑнса кӗрет, вӑл хӗҫпӑшаллӑ, мӗншӗн тесен унӑн пиҫиххи хушшинче пистолетсемпе хӗҫ пур, ҫав вӑхӑтрах хӗҫпӑшалсӑр, — мӗншӗн тесен вӑл хӗҫне йӗннинчен кӑларнине тата пистолетне алла тытнине никам та нихҫан та курман.

Когда начиналась битва, он первым бросался в бой, он шел впереди солдат, кидался в самую гущу схватки, вооруженный двумя пистолетами и саблей и в то же время безоружный, ибо никто ни разу не видел, чтобы он вытащил саблю из ножен или выстрелил из пистолета.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан, йӗннинчен шпагине кӑларса, пуҫ тӑрринче сулкаласа кӑшкӑрса ячӗ:

Затем, вынув из ножен шпагу и размахивая ею над головой, он воскликнул:

VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Цимбал сӳрӗккӗн, анчах питӗ тӗрӗс те хӑйӗн ырхан кӗлеткине кура мар сарлакан, хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

И Цимбал ленивым, но чрезвычайно точным и широким движением, даже как бы несоразмерным с его щуплой фигурой, обнажил шашку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Решетке хыҫӗнчи стенара алӑк уҫӑлчӗ, алӑкран хулпуҫҫи ҫине йӗннинчен кӑларнӑ хӗҫ хунӑ салтак тухса тӑчӗ, ун хыҫҫӑн Павел, Андрей, Федя Мазин, икӗ Гусев, Самойлов, Букин, Сомов тата амӑшӗ ячӗсене пӗлмен пӗр пилӗк ҫамрӑк ҫын тухрӗҫ.

В стене за решеткой открылась дверь, вышел солдат с обнаженной шашкой на плече, за ним явились Павел, Андрей, Федя Мазин, оба Гусевы, Самойлов, Букин, Сомов и еще человек пять молодежи, незнакомой матери по именам.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Халӑх хирӗҫлесе кӗрлеме, хускалма тапратрӗ; становой патнелле ҫывхара пуҫларӗ, лешӗ ҫакна асӑрхарӗ те, аяккалла сиксе илсе, хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

Толпа враждебно загудела, закачалась, надвигаясь на станового, он заметил это, отскочил и выхватил шашку из ножен.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Йӗннинчен тухакан хӗҫ чӑнкӑртатни илтӗнчӗ.

Был слышен лязг вынимаемой шашки.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эдвард хӑйӗн хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

Эдвард вырвал палаш из ножен.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хутсен йӗннинчен медальон туртса кӑларчӗ те вӑл, ӑна индееца тыттарчӗ.

Вытащив из бумажника драгоценный медальон, он протянул его индейцу.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паляныця малалла ярса пусрӗ, хӗҫҫине йӗннинчен хуллен тапратрӗ.

Паляныця шагнул вперед и медленно потянул из ножен саблю.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Женя, ҫӑраҫҫийӗпе телеграммине хурса, хӗҫе тыткаласа пӑхрӗ, йӗннинчен кӑларса ҫӳлелле ҫӗклерӗ те тӗкӗр витӗр пӑхса илчӗ.

Женя положила ключ и телеграмму, потрогала саблю, вынула ее из ножен, подняла клинок над своей головой и посмотрелась в зеркало.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вара вӑл чӗркуҫҫи ҫинче тӑнӑ ҫӗртех хӗҫне йӗннинчен кӑларчӗ, шӑтӑк алтма пуҫларӗ.

Потом, не поднимаясь с колен, вынул из ножен шашку, начал рыть могилу.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья вара ҫапӑҫура, ут ҫинче, хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларнӑ самантра, вӑл, элле, мӗн тери хӑрушӑ пулма кирли ҫинчен пуҫласа шухӑшларӗ.

И Аксинья впервые подумала, как, должно быть, страшен он бывает в бою, на лошади, с обнаженной шашкой.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах этем йӗннинчен туртса кӑларнӑ хӗҫе авринчен ҫатӑрласа тытнӑ та бандитсем хушшинче кӗлеткипе яшт тӑсӑлса тӑрать.

Окруженный бандитами, юродивый стоял навытяжку, крепко сжимая эфес обнаженной шашки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ан хыпашла кобуруна, атту ак эпӗ сӗтел урлӑ сана маларах лектеретӗп! — терӗ те Григорий хӑвӑрт, сӑнӗпе кӑвакарса, хӗҫне ҫурри таран йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

— Не лапай кобуру, а то я тебя через стол скорей достану! — быстро сказал Григорий, побледнев, до половины обнажив шашку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тин ҫеҫ ыйхӑран вӑраннӑ Ермаков ун аллинчи кӑкшӑма тытса илсе урайне лартрӗ те хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

Недавно проснувшийся Ермаков взял у него из рук кувшин, поставил на пол, обнажил шашку.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр минутран вара йӗнер ҫине утланса ларнӑ Ермаков, хӑй чӗп-чӗр юн пулсан та, йӗннинчен кӑларнӑ хӗҫне аллинче тытнӑскер, карттуссӑр-мӗнсӗр, сӑрт айккипе вӗҫтерсе пыракан казаксене хӑваласа ҫитме ӗлкӗрнӗ…

А через минуту Ермаков, в седле и без фуражки, страшно окровавленный, но с обнаженной шашкой в руке, уже настигал катившуюся по косогору казачью лаву…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ман хыҫран! — пулемет шӑпланнӑ-шӑпланман хуллен команда пачӗ те Григорий, хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларса, хӑйӑр тӗмески еннелле утса кайрӗ.

— За мной! — негромко скомандовал Григорий, как только пулемет умолк, и пошел к бугру, вынув из ножен шашку.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан, хӗҫне йӗннинчен кӑларса, хӗҫ вӗҫӗпе урай хӑмине ҫӗклерӗ, Хӑма, нӑчартатса илсе, ҫӳлелле ҫӗкленчӗ.

И, обнажив шашку, концом ее поддел половицу, скрипнув, она подалась.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вахмистр, атакӑна кӗме тесе, хӗҫне те йӗннинчен туртса кӑларнӑччӗ.

Вахмистр было палаш обнажил, хотел в атаку броситься.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл йӗнер ҫинчен анчӗ те утне тепӗр хӗрлӗармееца пачӗ, йӗннинчен кӑларнӑ хӗҫне йӑлтӑртаттарса, сапаланчӑк ретсем умӗпе утрӗ.

Он спешился, отдал коня, пошел впереди цепи, поблескивая обнаженной шашкой.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех