Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗнерне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӳр эппин, йӗнерне илем, апат парам.

Куҫарса пулӑш

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫавӑнтах йӗнерне салтса илсе витене кӗртсе ячӗҫ.

Куҫарса пулӑш

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Пӗлтӗр хамӑр ялсем йӗнерне манса хӑварнӑ унта, мана ҫавна илсе тухма каланӑччӗ теттӗм.

Куҫарса пулӑш

8. Кӑрмӑш ҫулӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Картишне кӗрсе Урасметӑнне йӗнерне ҫаклатса тухмарӑн-и вара, Иштерек?

Куҫарса пулӑш

18. Сухала хитрешӗн ҫеҫ ӳстермеҫҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Горн чӗрӗлчӗ, хӗр ҫӗре сиксе анасса кӑмӑллӑ кулӑпа кӗтет, акӑ хӗр анчӗ те Горн еннелле чӗнмесӗр ҫаврӑнать, йӗнерне тӳрлетет.

Горн оживился и с довольной улыбкой ждал, пока девушка спрыгивала на землю, а затем, молча оборачиваясь к нему, поправляла седло.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Унӑн йӗвенне те, йӗнерне те ылтӑнланӑ пулнӑ.

в золоченой уздечке и под седлом, вышитым золотом.

Ҫар ҫыннин лашипе ырхан ашак ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Лаши ҫийӗнчен, йӗнерне таянса, Пӗр нимӗн чӗнмесӗр вӑл анчӗ.

В молчанье, рукой опершись на седло, С коня он слезает, угрюмый.

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.

Йӗнерне тӳрлеткелерӗм, утланса лартӑм та, кӑшт малалла пӗкӗрӗлсе, лашана ура кӗллипе хырӑмӗнчен таклаттарса вӗҫтере патӑм.

Поправил седло я, вскочил, согнулся, дал каблуком в брюхо и полетел.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Йӗнерне те хӑех тӳрлетрӗ, хырӑмсалӑхне те хӑех хытарчӗ.

Сам поправил седло, сам подтянул подпругу.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл хӗре йӗнерне вӗҫертсе илме пулӑшнӑ.

Он поспешил помочь девушке снять седло.

LXХVIII cыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр тутар, Жилин лаши патне пырса, йӗнерне иле пуҫланӑ.

Один татарин подошел к лошади, стал седло снимать.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унӑн ҫынсем илсе килме Березника каймалла, халӗ вӑл кӑвайт патӗнче лаши ҫинчи йӗнерне тӳрлеткелесе тӑрать.

Он уезжал в Березник за пополнением и стоял сейчас у костра, оправляя седло на своей лошади.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Корчагин йӗнерне вут патнерех куҫарчӗ те, ун ҫине ларса, хӑйӗн пысӑках мар хулӑн кӗнекине чӗркуҫҫи ҫине сарса хучӗ.

Корчагин придвинул к огню седло, уселся на него и развернул на коленях небольшую толстую книжку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Йӗнерне турткаласа майларӗ, винтовкине меллӗрех ҫакрӗ.

Подтянул седло и поправил винтовку.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Фомин ним шарламасӑр лаши ҫинчен анчӗ, йӗнерне хывса илме тӑчӗ, унтан ҫаплах хӑварчӗ те, аяккарах пӑрӑнса, упасарри пусса илнӗ тӑпра тӗмески ҫине кайса ларчӗ.

Фомин молча слез с коня, стал расседлывать его, а потом отошел в сторону, так и не сняв седла, сел на поросшую папоротником кочку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, чӗри ҫаплах хыттӑн тӑпӑлтатса тапнине итлесе, мӑйӗпен лаши патне утса пычӗ, йӗнерне хыпрӗ, унтан хӑйне хӑй пусӑрӑнтарса, Дуняшка еннелле ейӗлсе пӑхрӗ:

Неторопливо, все еще прислушиваясь к тому, что делалось у него в груди, Григорий подошел к коню, снял седло, пересилив себя, улыбнулся Дуняшке:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ма йӗнерне хывмарӑн, ухмах чӗмере?

Почему не расседлала, чертова дуреха?!

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче тин, пӗлӗт тӳпинчен тӳрӗ ӳкекен хӗвел пайӑркисем тӳсме ҫук пӗҫертме пуҫласан, вӑл тип варта чарӑнса тӑчӗ, йӗнерне хывса, лашине ҫерем ҫине ячӗ, хайне валли сулхӑн вырӑн тупса, мӗн шӑрӑх тамаличченех ӳпне тӑсӑлса выртрӗ.

Только в полдень, когда отвесно падающие лучи солнца начали палить нестерпимо, Григорий остановился в балке, расседлал коня, пустил его на попас, а сам ушел в холодок, лег ничком — и так лежал до тех пор, пока не спала жара.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑнтах, ыраш курӑкӗн сӗтеклӗ тунисене юлхавлӑн чӗпӗткелесе, йӗнерне хывса хунӑ, тӑлланӑ лаши ҫисе ҫӳрерӗ.

Тут же, лениво срывая сочные стебли аржанца, пасся его расседланный и стреноженный конь.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вилнӗ лаши ҫинчен йӗнерне хывса снаряд ванчӑкӗсем таткаласа пӗтернӗ хӑмӑшсем хушшине кӗрсе ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — каллех пулемет тикӗссӗн шӑтӑртатса кайрӗ.

Он снял с убитого коня седло и едва вошел в посеченные осколками камыши ближайшей музги, как снова с ровными промежутками застучал пулемет.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех