Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Амӑшӗ» кухньӑна кӗнӗ-кӗмен тӗмсем енчен такам йӑхлатса кулнине илтрӗ Ваҫук ҫавӑ ирхине, вара пӑхрӗ те унталла, Мишшана, хӑйӗнчен икӗ-виҫӗ ҫул аслӑрах ачана, курчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

Хӗлимун чӑрӑш айӗнче йӑхлатса выртать.

Куҫарса пулӑш

26 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

«Аха-а, эсӗ унта-и-ха? — лешӗ «качтаки» пулни пирки пӗр иккӗленмесӗр йӑхлатса кулчӗ Пурис.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Ма-и? — Мавра хуллен йӑхлатса кулчӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

… — Михха йӑхлатса кулҫа ячӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Мӗн тума тетӗн?.. — Якур йӑхлатса кулса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

VI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ана чул ҫине шыв сапса та сивӗтме пулать, — йӑхлатса илчӗ Ҫтаппан.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Хӑлхана чӗпӗтмен мунча мунча-и вӑл? — йӑхлатса кулчӗ Ҫтаппан.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Ҫавӑнпа мӑнтӑр вӑл, — йӑхлатса кулчӗ Ҫтаппан.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Чӑваш Республикин Министрсен Кабинечӗн Председателӗн ҫумӗ — ял хуҫалӑх министрӗ Сергей Артамонов хӑйӗн салам сӑмахӗнче аграри секторӗнче тӑрӑшакансем кӑтартусене ҫулсерен ла- йӑхлатса пынине палӑртрӗ, малалла та пысӑк ҫитӗнӳсемпе ӗҫлеме патшалӑх енчен кӳрекен ҫӑмӑллӑхсем ҫинче уйрӑммӑн чарӑнса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ял хуҫалӑхӗн тӑрӑшуллӑ ӗҫченӗсене чысларӗҫ // Артемий Мясников. http://kanashen.ru/2021/10/29/%d1%8f%d0% ... 0%d1%80ec/

— Пӗрре кӑна мар килеҫҫӗ кунта сирӗн ачасем! — йӑхлатса кулчӗ йӗкӗт.

— Не первый раз ваши ребята бегают! — ухмыльнулся парень.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӳҫ-пуҫне салатса янӑ Аришка куҫне аскӑнчӑкла выляткаласа халӑх хушшинчен тухрӗ, унтан Катя ҫине пӑхса йӑхлатса кулчӗ.

Растрепанная, красная, с блудливо бегающими глазами, Аришка выбралась из толпы и, взглянув на Катю, с ужимкой хихикнула:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем шӑпланса тӑчӗҫ, унтан Жуково хӗрӗсем йӑхлатса илчӗҫ, кулса ячӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн Головлево хӗрӗсенчен хӑшпӗрисем те ахӑлтата пуҫларӗҫ.

С минуту стояла тишина, потом прыснули, рассмеялись жуковские девчата, а за ними и некоторые из головлевских.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӗрре Дорофей ҫине, тепре Ирина ҫине пӑхкаласа, Прохор мӑнаҫлӑн йӑхлатса кулчӗ.

Глядя то на Дорофея, то на Ирину, Прохор с гордым взглядом улыбнулся.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

А-цзинь хӑйне тытма пултарни тӗлӗнтерчӗ мана, вара эп каллех ун умӗнче кӗпӗрленсе тӑнине, яланах йӑхлатса кулнине кӑмӑлла пуҫларӑм.

Меня удивляло самообладание А-цзинь, и я попрежнему тяготился ее шумными сборищами и постоянным хихиканием.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

А-цзиньшӗн ку ниме те пӗлтермерӗ, вӑл яланхиллех йӑхлатса кулчӗ.

На А-цзинь это событие не произвело никакого впечатления, она попрежнему хихикала.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Ӑна пула ытти путсӗрӗсем те йӑхлатса кула пуҫларӗҫ, чи кӗҫӗнни вара, мана куҫран тӗллесе пӑхса, ҫав сӑмаха каларӗ.

А сопляки поддакивали и перебрасывались шуточками, и вот тут-то самый из них младший и сказал то самое слово, — при этом он смотрел на меня.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Пурте хӑйӗнчен йӑхлатса кулнӑн туйӑнать халь ӑна.

Ему показалось, что они невесело усмехнулись.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Тӗлӗнетӗп, мӗнле йӑнӑшма пултарнӑ-ха эпир ун пирки, — терӗ йӑхлатса кулса Гуань Инь-си.

— Если вы могли так ошибиться в человеке, пеняйте на себя! — улыбнулся Гуаньинь Си.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Пӗлсӗ тӑр — Конфуципе эсир иксӗр пӗр пек мар: текех килес ҫук ӗнтӗ вӑл кунта, учитель тесе те чӗнмӗ тек мана, ватсупнӑ тейӗ малашне, йӑхлатса кулӗ.

Так знай же — Конфуций совсем не похож на тебя: он никогда больше не придет ко мне, не назовет меня своим учителем, а за глаза станет обзывать старикашкой и даже не остановится перед подлостью.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.