Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лӑсканчӑк ҫӳҫлӗскер, йӑлтӑртатса тӑракан куҫлӑскер, вӑл халӗ ӑна ҫав тери кӑмӑллӑ ача пек курӑнчӗ.

Растрепанный, взъерошенный, с горящими синими глазами, он вдруг показался ей невероятно привлекательным.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Масарне шурӑ чултан касса тунӑ, полярти анман хӗвелӗн куҫа йӑмӑхтаракан ҫуттинче вӑл йӑлтӑртатса курӑнать.

Могила сооружена из белого камня, и он ослепительно сверкает под лучами незаходящего полярного солнца.

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аслашшӗнни пек витер курӑнакан куҫӗсем ҫеҫ тӑрсан-тӑрсан хаяррӑн йӑлтӑртатса илнӗ.

Только в его прозрачных, как у дедушки, стоячих глазах мелькало иногда недоброе оживление.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗлӗт витӗр хӗвел йӑлтӑртатса пӑхать.

Просвечивало перламутровое солнце.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чаплӑ, улма-чӑпар лашасем, ларкӑҫ ҫинче кучер вырӑнӗнче — шурӑ перчеткеллӗ салтак, пӗтӗмпех ҫап-ҫутӑ, йӑлтӑртатса ҫеҫ тӑрать…

Великолепнейший выезд, рысаки в серых яблоках, ландо, на козлах кучер-солдат в белых перчатках, шум, гром, блеск…

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Рельсӑсем йӑлтӑртатса хускалмасӑр выртаҫҫӗ.

Рельсы блестящи и неподвижны.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӑлтӑрсем пӗр ҫӗререх пуҫтарӑннӑ, вӗсем йӑлтӑртатса ҫунаҫҫӗ, куҫ умӗнче лутра краҫҫин ламписем пекех курӑнаҫҫӗ.

Звезды сгустились, разгорелись и легли перед глазами низкими карантинными огнями.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара ҫав тинӗсре ниепле курма май ҫук пулӑсем пасар лавкисенче, корзинкӑсенче хайсен тӗлӗнмелле илемӗпе йӑлтӑртатса выртаҫҫӗ.

И вот вся эта рыба, такая незаметная в море, будет великолепно сверкать всеми своими волшебными красками в корзинках и на прилавках привоза!

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗмӗл тюлькасен кӗтӗвӗсем ҫыран хӗрринчех, тинӗс ҫинче ҫиелтех вӗркеҫҫӗ, вӗсем тинӗс шывӗ ҫинчи ирхи хӗвел ҫуттинче, кӗмӗл пекех, йӑлтӑртатса выляҫҫӗ.

Стада серебряной тюльки кишат на поверхности моря у берега, сливаясь с серебряным кипением утреннего солнца.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урисемпе вӑл шыва тапса пынӑ, шыв тумламӗсем йӑлтӑртатса сирпӗннӗ.

Он болтал над скользящей водой ногами, с которых падали сверкающие капли.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пур еннелле те ӳкекен ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса шуса каяҫҫӗ.

По всем направлениям катятся, вспыхивая, падающие звезды.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пахчасенче шаннӑ ҫулҫӑсем хушшинче илемлӗн йӑлтӑртатса ларнӑ помидорсене кунта темиҫе пин пӗр пек сайра ҫапнӑ ещӗксем ҫине тултарса хунӑ.

Чудесные помидоры, так горячо и лакомо блестевшие в тени вялых листьев на огородах, здесь были упакованы в тысячи однообразных решетчатых ящиков.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку чӳречесене йӗри-тавра таса, йӑлтӑртатса тӑракан йӗспе тыттарса ҫаврӑннӑ пулсан та, вӗсем ҫапах пароход сӑнне нумай пӑснӑ.

Хотя эти окна и были окованы жарко начищенной медью, все-таки они сильно портили впечатление.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Июль уйӑхӗнчи ҫутӑ каҫсенче ӑшӑ та хура шыва чикнӗ алӑ сасартӑк йӑлтӑртатса ҫутални тинӗс вӑрттӑнлӑхӗ пулман-и-мӗн?

Разве не тайной было его фосфорическое свечение, когда в безлунную июльскую ночь рука, опущенная в черную теплую воду, вдруг озарялась, вся осыпанная голубыми искрами?

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗр ҫинче шыв тумламӗсем, кӑвак тусанпа пӗтӗрӗнсе, йӑлтӑртатса тӗрлӗ еннелле сапаланчӗҫ.

По земле покатились круглые сверкающие капли, заворачиваясь в серый порошок пыли.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӑлтӑртатса тӑран хумсене ҫӗҫӗпе касса тенӗ пек иртекен карапсем пурте суту-илӳ порчӗ патнелле ҫул тытаҫҫӗ…

Как ножом отваливая сверкающую волну, проходили катера все на ту сторону, к торговому порту…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлместӗп ӗнтӗ, темшӗн мана госпиталь ҫакӑн пек туйӑнать: каҫхи сӗтел ҫинче розӑсем, палатӑсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, койкӑсем хушшинче, фейӑсем пек, шуса иртекен сестрасем тата ыттисем те аса килеҫҫӗ.

Не знаю, откуда взялось у меня это представление о госпитале: розы на ночном столике, ослепительные палаты, бесшумные сёстры, скользящие между коек, как феи, и так далее.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катара ахаль те нӳрлӗччӗ, ҫитменнине тата иртнӗ кунсенче ҫеҫ ҫумӑр ҫуса иртнӗ — пур ҫӗрте те туратсем ҫинче, йывӑрланнипе чӗтренсе тӑракан эрешмен картисем ҫинче шултра тумламсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ те патлата-патлата ӳкеҫҫӗ.

Роща была сырая, а тут ещё недавно прошёл дождь, и повсюду — на ветках, на паутине, дрожащей от тяжести, — блестели и глухо падали крупные капли.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилӗ ҫумне ҫыхнӑ кӗреҫе хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса пырать.

Блестит на солнце привязанная к трупу лопата,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ялан тӗлӗкре декабрь каҫне, Амеда тата уйӑх ҫутинче йӑлтӑртатса выртакан шурӑ уҫланкӑра вӗҫтерсе пыракан ҫӑмламас ҫелӗкле павлихинецсене куратӑп.

А мне все снились та декабрьская ночь, Амед и конники-павлихинцы, скачущие в косматых шапках на белой поляне, льдисто сверкающей под луной.

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех