Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах Коноваловӑн сылтӑм енчи тӑнлавран ҫӳлӗ ҫамки ҫинелле кӗрсе каякан ҫӗвек ҫукчӗ-ҫке, Кововаловӑн ҫӳҫӗ шурӑрахчӗ, кунӑн вӗттӗн-вӗттӗн кӑтраланса выртаҫҫӗ; Коноваловӑн сухалӗ илемлӗ те сарлакаччӗ, ку хырӑннӑ, мӑйӑх вӗҫӗсем, хохолӑнни пек, усӑнса тӑраҫҫӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Чурасем пурте яланах пӗр евӗрлӗ пулнӑ, вӗсем яланах пӑхӑнса пурӑннӑ, вӗсене яланах начар ҫитернӗ, вӗсем, хӑйсене ӗҫлеттерекенсене хӑш чухне турӑсем вырӑнне хурса, час-часах ылханса, сайра хутра хӑйсен хуҫисемпе хирӗҫленсе, ӗмӗрех тӗлӗнмелле те илемлӗ япаласем тунӑ…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лайӑх ӑнкаракан ачашӑн асамлӑ юмахсем хӑшпӗр чухне мӗнле илемлӗ кӗнеке вырӑнне пулаҫҫӗ, Коноваловшӑн та ҫак кӗнеке ҫавӑн пекех пулса тӑчӗ.Эта книга стала для него тем, чем становится иногда волшебная сказка для впечатлительного ребенка.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл кӗреҫе ҫинчен чи лайӑх пиҫнӗ ҫӑкӑра илетчӗ те, ӑна, вӗри пирки, алли ҫинчен алли ҫине сиктерсе: — Эх, мӗнле илемлӗ япала тума пултартӑмӑр эпир! — тетчӗ мана, хавассӑн кулкаласа.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ман куҫӑм умне, сарлака кӑкӑрӗ ҫине пуҫне хурса, алли ҫинче ҫывӑракан тӑп-тӑпӑл пилӗклӗ хӗрарӑм тухса тӑчӗ, — ҫакӑ питӗ илемлӗ пек туйӑнчӗ те мана, вӑл каласа панинче тӗрӗслӗх пуррине тата ытларах ӗнентерчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Салхуллӑнрах та кӑмӑллӑн кулса, вӑл мана шурӑ та илемлӗ ӳтлӗ, мускуллӑ аллине кӑтартрӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Сарӑ мӑйӑхӗ айӗнчи тутисем те, илемлӗ те, анчах шуралнӑскерсем, вӗҫӗмех кулаҫҫӗ пек унӑн.Губы его, красивые, но немного бледные, тоже улыбались под русыми усами.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӗсенчен ӳкекен хура мӗлкӗсем симӗсӗн курӑнакан илемлӗ хумсене тӗксӗмлетсе тӑраҫҫӗ, ҫакӑнпа вӗсем пӗртен-пӗр хусканӑва, шыв чарӑнмасӑр шӑпӑлтатнипе кӑпӑксем ассӑн сывланине тата ту хыҫӗнчен тухма ӗлкӗреймен уйӑхӑн кӑвак кӗмӗл йӑлтӑрккипе пӗрле пӗтӗм йӗри-таврара тӑракан вӑрттӑн шӑплӑха пӑсакан пур сас-чӗве те хупласа хурасшӑн пек туйӑнаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Эпӗ Данкон ялкӑшса ҫунакан пысӑк чӗри ҫинчен тата ҫавӑн пекех мӗн чухлӗ илемлӗ, асамлӑ вӑйлӑ юмахсем хайланӑ этем ӑс-хакӑлӗ ҫинчен шухӑшларӑм.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Карчӑк вӑйлӑ та илемлӗ ҫынсем пурнӑҫран ӑҫта кайса пӗтни ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ; шухӑшланӑҫем хирӗҫ сӑмах шыраса тупас пек, тӗттӗм ҫеҫенхир еннелле пӑха-пӑха илчӗ.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Мана куриччен тӗнчери мӗн-пур илемлӗ хӗрсене пӗлнӗ, имӗш!
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Илемлӗ хӗрарӑмсем ҫеҫ лайӑх юрлама пултараҫҫӗ, — илемлисем, пурнӑҫа юратаканнисем.Только красавцы могут хорошо петь, — красавцы, которые любят жить. Мы любим жить.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хӗр, каччи илемлӗ пулин те, ашшӗнчен хӑранипе, ӑна хӑй ҫумӗнчен тӗртсе янӑ.И, хотя он был красив, она оттолкнула его, потому что боялась отца.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӑл кулса илнӗ те уттара панӑ хӑй ӑҫта каяс тенӗ ҫӗре — хӑйӗн ҫине тинкерсе пӑхса тӑракан пӗр илемлӗ хӗр патнелле ҫитсе тӑнӑ та ун умне, ыталаса илнӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Унпа пӗрле хӑй ҫирӗм ҫул ӗлӗкрех мӗнле пулнине аса илтерекен илемлӗ вӑйлӑ ҫамрӑк каччӑ пулнӑ.А с нею был юноша, красивый и сильный, как сама она двадцать лет назад.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫаксем ӗнтӗ пурте — сасӑсем те, шӑршӑ та, пӗлӗтсемпе ҫынсем те — тӗлӗнмелле хурланчӑклӑ та илемлӗ, чуна хумхантараҫҫӗ, ытарайми юмах пуҫламӑшӗ пек туйӑнаҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӗсем пирӗнтен инҫетрен инҫете каяҫҫӗ, каҫ тата фантази вӗсене илемлӗрен илемлӗ тӗспе ҫупӑрлать.Они уходили все дальше от нас, а ночь и фантазия одевали их все прекраснее.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Илемлӗ хӗрарӑмсемшӗн кирек мӗн тума та хатӗр!
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Лойкопа Радда иккӗшӗ те ҫӗрлехи тӗттӗмре ним сассӑр унталла-кунталла ярӑнса ҫӳреҫҫӗ, илемлӗ юрӑҫӑ Лойко ниепле те мӑнкӑмӑллӑ Раддӑна хӑваласа ҫитсе унпа пӗр тан пыраймасть.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Вӑл хӑйӗн ирӗклӗхне мана юратнинчен ытларах юратать, эпӗ Раддӑна хамӑн ирӗклӗхе юратнинчен те ытларах юрататӑп, ҫавӑнпа та эпӗ Раддӑна ӳксе пуҫҫапас терӗм, вӑл мана ҫапла хушрӗ, унӑн илемлӗ маттур йӗкӗте — Лойко Зобара епле парӑнтарнине пурте курччӑр; Раддӑна куриччен Лойко хӗрсемпеле, хӗрен кӑвакалсемпе епле вылять, ҫавӑн пекех вылятчӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.