Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

жандарм сăмах пирĕн базăра пур.
жандарм (тĕпĕ: жандарм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна жандарм хирӗҫ пулнӑ.

Навстречу попался жандарм.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Пӗр жандарм та тӗрмене кӗреймӗ.

Ни один жандарм не войдет.

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Шурӑ перчетке тӑхӑннӑ жандарм ротмистрӗ, утне-нухалипе ҫапа-ҫапа малалла тухрӗ те, йӗнер тимӗрӗ ҫине чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса, автан пек кӑшкӑрчӗ:

Жандармский ротмистр в белых перчатках, нахлестывая лошадь, заезжал вперед и кричал, поднимаясь в стременах на носки, точно петух на насесте:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Жандарм ҫӑлкуҫӗн шывӗ тарӑн ҫырма тӗпӗпе юхса Ока патнелле анатчӗ, ҫырма авалхи турӑ ячӗпе Ярила тесе ят панӑ уя хуларан касса уйӑрса тӑратчӗ.

Жандармский ключ бежал по дну глубокого оврага, спускаясь к Оке, овраг отрезал от города поле, названное именем древнего бога — Ярило.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ӗҫ ҫитменни сисӗнместчӗ, — килӗнче икӗ пӗчӗк ача пурччӗ, нянькӑсем хуҫасене юраса пурӑнаймастчӗҫ, вӗсене яланах улӑштарса тӑратчӗҫ; манӑн пӗчӗк ачасемпе аппаланмаллаччӗ, кашни кулленех ача кипкисене ҫӑваттӑм тата кашни эрнерех Жандарм ҫӑлкуҫӗ патне кӗпесем чӳхеме ҫӳреттӗм, — унта мантан кӗпе ҫӑвакан хӗрарӑмсем мӑшкӑласа кулатчӗҫ.

Недостатка в работе не ощущалось, — в доме было двое младенцев, няньки не угождали хозяевам, их постоянно меняли; я должен был возиться с младенцами, каждый день мыл пелёнки и каждую неделю ходил на Жандармский ключ полоскать бельё, — там меня осмеивали прачки.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл пӳрнисене епле майпа ҫухатни ҫинчен ҫӳрекен хыпарсенчен чи сарӑлни вӑл акӑ мӗн: пӳрнисене Брка темле забастовкӑра ҫухатнӑ имӗш, ун чухне вӑл жандарм винтовкин кӗпҫине ярса илнӗ пулать те, лешӗ ҫав вӑхӑтра персе янӑ, вара ҫурӑлса каякан пуля унӑн икӗ пӳрнине татса пӑрахнӑ.

Самым распространенным было мнение, что пальцы ему оторвало пулей дум-дум во время какой-то стачки, когда он ухватился за ствол жандармской винтовки.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Апла жандарм.

— Полицай, значит!

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ Гавра Катнич, чӑн службӑри жандарм поднаредникӗ, хальхи вӑхӑтра Левач бригадинчи пӗрремӗш батальонӑн командирӗ.

— Гавра Катанич, жандармский унтер-офицер, теперь командир первого батальона Левачской бригады.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ-и? — ыйтрӗ вӑрӑм ҫӳҫне жандарм пилотки ӑшне пытарма пикенекен четник.

— Кто, я? — спросил четник, длинные волосы которого были старательно спрятаны под жандармской пилоткой.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандарм, тӗрме, хыҫалтан пени — ҫаксем пурте тӗлӗк кӑна…

Жандармы, тюрьма, стрельба в спину — все это просто сон…

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандарм шыв хӗррипе утса кайса курӑнми пулчӗ.

Жандарм удалялся вниз по течению ручья и вскоре исчез.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандарм ик-виҫӗ утӑмран тенӗ пек иртсе кайрӗ.

И жандарм прошел на расстоянии двух-трех шагов от него.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Йӗр кунта ҫухалать!.. — кӑшкӑрчӗ шыв тӑрӑх пыракан жандарм.

— Вот здесь след теряется, — крикнул жандарм, шедший по воде.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован хӑй йӗрӗпе пыракан жандарм уттине илтрӗ, унтан вӑл, винтовкине урлӑ тытса, шыв урлӑ сыхлануллӑн каҫнине курчӗ.

Йован услышал шаги жандарма, который шел по его следу, потом увидел его, жандарм ступал осторожно, держа винтовку наготове.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунтан тухма ӑна шуйттан та пулӑшас ҫук! — кӑшкӑрчӗ жандарм ҫыранра ун тӗлӗнчех.

Теперь не уйдет, черт бы его побрал! — крикнул жандарм, стоя на берегу прямо над ним.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Анраса ӳкнӗ жандарм пулӑшу ыйтса кӑшкӑрса яриччен, пӗр тӗллемесӗр персе яма ӗлкӗриччен вӑл ҫӗр метр ытла чупма та ӗлкӗрчӗ.

Йован пробежал уже больше ста метров, когда жандарм, сильно разбившийся при падении, пришел в себя и, крича на помощь, стал стрелять, не целясь.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандарм ҫӗре лаплатса ӳкрӗ, пӑрланнӑ тротуар ҫинче питне шӑйӑртаттарса шуса кайрӗ.

Жандарм зашатался и рухнул лицом на обледенелый тротуар.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандарм икӗ ҫынна, ҫав шутрах Йован камеринчи старике те, чӗнсе илсе, вӗсене шыв патне ячӗ.

Жандарм подозвал старика из камеры Йована и еще одного арестанта, дал им кувшины и приказал принести воды.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Начальник патне тӗпчеве илсе кайма жандарм халех килет акӑ.

Сейчас войдет жандарм, чтобы отвести его к коменданту.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Чап хыҫҫӑн вӑл хӑйсем патне Андра жандарм кӗни ҫинчен, вӑл апат хыҫҫӑн турилкке ҫине икӗ динар хурса хӑварни ҫинчен ачасене мухтанса каласа паратчӗ, канфет тултарнӑ пӗчӗк хутаҫа, унран илнӗскере, кӑтартатчӗ.

После Славы он хвастался перед мальчишками, что к нему приходил Андра — жандарм, который после обеда оставляет в тарелке два динара, и показывал пакетик «шелковых» конфет, полученных от него.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех