Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

епле сăмах пирĕн базăра пур.
епле (тĕпĕ: епле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытла хурланнипе Гвозден отряд умӗнче хӑйне хӑй епле тытнине те, ӑна партизансенчен инҫерех, уртӑш чӑтлӑхнелле илсе кайса, куҫа-куҫӑн калаҫса лӑплантарма тӑрӑшнӑ чухне Павӑла хӑй мӗн-мӗн каласа кӑшкӑрнине те ӑнланса илеймерӗ.

Пережитые страдания и накопившаяся боль всколыхнули все мысли и чувства Гвоздена, в душе у него был хаос, сейчас он не помнил ни совершенного поступка, ни тех страшных обвинений, которые он бросил в лицо Павле, боясь, что их могут услышать партизаны, Павле силой тащил Гвоздена в можжевельник, приговаривая какие-то успокоительные слова.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫын мӗн пуррине пӗтӗмпех ҫухатсан, вӑл хӑй те ҫухалса кайнӑ пек пулать те: «Епле пулчӗ-ха ку?» тесе тӗлӗнсе ыйтать.

Когда человек теряет все, ему кажется, что и сам он уж больше не существует; он только с удивлением спрашивает: как же это случилось?

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак вӑрҫӑ вӑрҫасси епле хакла ларни ҫинчен шухӑшлани час-часах аптратать ӑна, анчах ҫак шухӑшах вӗҫне ҫити тытӑнса тӑма хушать.

Но его часто лишало покоя сознание безмерной цены, которую народ платит за эту войну, и в то же время эта цена обязывала выдержать до конца.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӗлӗнетӗп, епле ун пекех иртӗхсе кайнӑ-ха вӗсем?

Удивительно, что стреляют так сильно.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хакла, ах, епле хакла ӳкет пире хамӑрӑн кӗрешӳ.

Дорого, ох, дорого обходится наша борьба!

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Вӑт, усалсем, епле пенӗ; урана хуҫса пӑрахса чӗрӗллех тытма пултарнӑ вӗт капла!» — шиклӗн шухӑшларӗ вӑл.

 — Как плохо они стреляли, могли попасть в ногу и взять меня живьем, — пришло ему в голову.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халиччен пулман, пулас ҫук вӑй ӑна хӑех таҫталла чуптарчӗ, темӗнле арӑш-пирӗш шухӑш малаллах туртрӗ: епле пулсан та тармалла.

Какая-то неведомая сила, которой у него не было и никогда не будет, несла его вперед, им управляла одна-единственная мысль: бежать отсюда, бежать как можно дальше!

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Куратӑн-и, куратӑн-и, епле вӑй вӑл!

Сам видишь, какая это сила.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл законлӑ йӗркепе ҫуралман пулӗ, хӑй епле ҫемьере ҫурални ҫинчен ҫавӑнпа калама именет, тесе калаҫать Йевта.

Евта предполагал, что он незаконнорожденный и стыдится говорить о своем происхождении.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑҫан сӑпайланса ҫитӗн эсӗ? — терӗ те Гвозден, Йован епле кӑтартусем илсе килнине пӗлме Вукпа пӗрле Павӑл патне кайрӗ.

Только ты, пожалуйста, будь посерьезней, — строго сказал Гвозден, направляясь вместе с Вуком к Павле, чтобы узнать, какие директивы доставил Йован.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ну, юлташсем, ӗҫсем епле? — терӗ кепка тӑхӑннӑ, рабочилле тумланнӑ, калаҫма юратакан ҫӗнӗ ҫын; отряда тухса килес умӗн унӑн ку тума хывса, урӑхла тумланма вӑхӑт пулман пулмалла.

— Ну как, товарищи? — спросил самый разговорчивый из прибывших, на нем была кепка и рабочая куртка, которую он, очевидно, не успел сменить перед уходом в отряд.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кур-ха эсӗ, епле пролетарисене илсе килтӗм эпӗ!

Посмотри только, каких пролетариев привел я тебе.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Авӑ епле, анчах эпӗ хамӑрӑн слива гигиенине ытларах юрататӑп.

— Ну, раз так, я предпочитаю нашу сербскую гигиену — сливянку.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Епле шутлатӑн эсӗ, Сима тусӑм, нимӗҫсене ҫавӑн чухлӗ одеколон мӗн тума кирлӗ-ши? — терӗ Джурдже, нимӗҫ салтакӗн ранецне пӑлхатса.

— Как ты думаешь, друг Сима, зачем немцам столько одеколону? — говорит Джурдже, запустив руку в ранец немецкого солдата.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Чикӗ урлӑ каҫнӑ ҫав виҫӗ ҫын юри янӑ, урӑххи ҫинчен шухӑшлаччӑр тесе тунӑ ушкӑн ҫеҫ — ҫакна Громада ӗненет, халӗ тӑваттӑмӗш, тӗп лазутчике ӑҫта тата епле шырассине татса памалла.

Громада твердо убедился в том, что все три нарушителя составляли отвлекающую группу; необходимо было решить теперь, где и как искать четвертого, главного.

7 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Акӑ епле!

Куҫарса пулӑш

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ун чухне каҫсем епле вӑрӑм пек туйӑнатчӗҫ, эсӗ пӑшӑрханаттӑн, хӑракаласа ҫеҫ пыраттӑн!

Какими длинными казались они, как часто ощущал ты тревогу и неуверенность!

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тумланасса епле тумланнӑ тата?

А одеты как были?

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Епле сӑмахсем ҫырса ярӗччӗ-ши сан пата?

Какие слова она прописала бы тебе?

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫакӑнта халь пӑшал сасси кӗрӗслетес пулсан, Карпат ҫӗршывӗн ҫак асамлӑ кӗтесӗнче юрлӑ ҫил-тӑвӑл мӗн пек вӑйлӑ ҫӗкленнӗ пулӗччӗ-ши, ҫав тӗлӗнмелле ҫуртсем епле арканса кайӗччӗҫ-ши!..

Если бы прогремел сейчас выстрел, какая бы снежная буря поднялась в этом заколдованном уголке Карпат, как бы стали рассыпаться дивные сооружения!…

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех