Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗҫӗпе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дарья тултан нар пек хӗрлӗ кӗчӗ: именчӗклӗн йӑлкӑшса кулса, ҫӳхе тутине явлӑк вӗҫӗпе шӑлкаласа, куҫне хӗстерчӗ:

Дарья пришла с подворья румяная; конфузливо улыбаясь и утирая тонкую выпрядь губ углом завески, сощурила глаза:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑвӑр хушшӑрта пулни-иртнишӗн укҫа сӗн, — ку тӗлте вӑл мӑйӑх вӗҫӗпе кулса илчӗ, — кайма кала кунтан.

Предложи ей денег, отступное, — тут он улыбнулся в кончик уса: — попроси уехать.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑт путӗш, мур хирсе кайманскер! — ятлаҫса илчӗ Христоня, шывланнӑ куҫне ҫанӑ вӗҫӗпе сӑтӑркаласа.

— Вот забава, будь она проклята! — крякнул Христоня, вытирая рукавом слезившийся глаз.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Секретарь — вӑл та Попов хушаматлӑ, есаулӑн аякран тивекен хурӑнташӗ пулать — ҫутанка шурӑ ҫӳҫне лайӑх тураса якатнӑскер, пуҫне чалӑштарса, перо вӗҫӗпе кӑтӑртаттарса ҫырма пуҫларӗ.

Секретарь — тоже Попов, дальний родственник есаула, склонив белобрысую, гладко причесанную голову, заскрипел пером.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл вараланчӑк саппун вӗҫӗпе ҫутӑ тумламсене шӑлса илчӗ те Дуняшка тӑрӑхланине хирӗҫ хӑтӑрса хуравларӗ:

Вытирая их грязной завеской, ответила на подтрунивание Дуняшки:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков стакан тӗпӗнчи шыва ӗҫсе ячӗ те, графина турилкке ҫине лартса, мӑйӑхне ҫанӑ вӗҫӗпе шӑлса илчӗ.

Допив стакан воды, Подтелков поставил на тарелку графин, вытер рукавом усы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юпан шӗвӗртерех вӗҫне ҫыхса лартсан, арҫынсем харӑс кӑшкӑрса, шӑхӑрса канатсене туртма пуҫларӗҫ, рычагсемпе хирме тытӑнчӗҫ, хыр юпа курӑк ҫинчен шуса пычӗ, вара смала сӗрнӗ вӗҫӗпе шӑтӑка тӑрӑнчӗ те ҫӗкленме пуҫларӗ.

И когда более тонкий конец столба был заарканен, мужчины с гиком и криком натянули канаты, подхватили рычагами, столб пополз по траве, затем сунулся засмоленным краем в ямку и начал подыматься.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпир ӑна сӳтсе яврӑмӑр ӗнтӗ, ырларӑмӑр, — терӗ Глаша, тутӑр вӗҫӗпе тутисене хупласа.

— Мы уже обсудили и одобрили, — сказала Глаша, закрывая губы кончиком платка.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тутӑр вӗҫӗпе куҫҫулне шӑлса, вӑл ывӑлне сак ҫине лартрӗ, хӑй юнашар ларчӗ те килти ӗҫсем ҫинчен каласа кӑтартма пуҫларӗ.

Концом платка она вытерла слезы, усадила сына на лавку, сама села рядом и стала рассказывать свои домашние новости.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑвак куҫлӑ салтак гранатине пуҫӗ тавра вӑйкӑнтарса ҫавӑрма тытӑнчӗ; малта пыраканни, курпунтарах ҫӳллӗ салтакӗ, тутӑхнӑ штык вӗҫӗпе урядник шинельне шӑйӑрттарса илчӗ; шахтер сӑнли, тем те пӗр киревсӗр сӑмахсемпе ятлаҫса, приклачӗпе Мишка Кошевой ҫине хӑмсарса пырать.

Голубоглазый солдат кружил над головой гранату; высокий, сутулый, шедший впереди, царапнул ржавым жалом штыка сукно урядницкой шинели; похожий на шахтера матерился и замахивался на Мишку Кошевого прикладом.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий пӑрлӑ ботвинйӑ кӳрсе пама ыйтрӗ; апат илсе килессе кӗтнӗ хушӑра вазӑран кӑларса илнӗ настурцин хӗрлӗ сарӑ ҫеҫкисене чӗрне вӗҫӗпе чӗпӗтсе ларчӗ.

Листницкий заказал ботвинью со льдом, в ожидании задумчиво ощипывал выдернутую из вазы желто-рдяную настурцию.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аксинья ҫинӗ тарӑхнипе кӳтсе тӑвӑлнӑ ҫиллине маштак лашине чӑпӑркка вӗҫӗпе вӗтелентерсе пусӑрӑнтарчӗ, ӑна йӗкӗлтенӗ пек «чуманкка» тата «чӑлах» текелсе, ним мартан витлесе вӑрҫрӗ.

Злобу, вызванную Аксиньей, вымещал на маштаке, нахлестывая кончиком кнута по местам маштаковой стыдливости и язвительно величая его «хлынцем» и «чикиляем».

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн якалса тӗссӗрленнӗ винтовкине хӑрах аллипе кӑкӗнчен тытса йӑтнӑ та мӑйӑхӗ ҫумӗнчи пар шереписене тута вӗҫӗпе ӗмсе утать.

Он нес свою отерханную винтовку, держа ее за ремень; обсасывал с усов ледяные сосульки.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пеме хатӗрленме команда панӑ хыҫҫӑн вӑл винтовка спускне «боевой взвод» ҫине куҫарса лартрӗ те, винтовкине кӑкӑрӗ умнелле тытса, штык вӗҫӗпе йывӑҫ тӗмӗсене, хыр вуллисене шӑйӑрттарса утрӗ.

После команды «изготовься!» он поставил спуск винтовки на боевой, шел, вытягивая ее вперед, царапая жалом штыка кустарник и стволы сосен.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куратӑн ӗнтӗ… — кулса илчӗ те Бунчук, ҫар тумӗ тӑхӑннӑ ҫыннӑн салтак пиҫиххине пӳрни вӗҫӗпе тытса, уҫӑмсӑррӑн мӑкӑртатса илчӗ:

— Видишь вот… — улыбнулся Бунчук и, тронув концом пальца солдатский ремень человека в военном, невнятно сказал:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, тутине ункӑлантарса, ҫӑварӗнчи тӗтӗме чӗлхи вӗҫӗпе тӗртсе кӑларчӗ те чикаркка тӗпне ҫӗре пӑрахрӗ.

Бунчук, округляя рот, вытолкнул языком клубочек дыма, бросил окурок.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дорофей лашисене тилхепе вӗҫӗпе ҫапса илчӗ те, хӑвӑрт чуптарса, райкомпа райисполкомӑн икӗ хутлӑ ҫурчӗ умӗнче чарчӗ.

Дорофей подхлестнул коней и крупной рысью подкатил к двухэтажному домику, в котором помещались райком партии и райисполком.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Секретарша, «щ» патне ҫитсе, «Алӑк ҫинӗ — илемлӗ вывеска», — тесе ҫырсан, Рубцов-Емницкий тӑчӗ, пиҫиххин кӗмӗл вӗҫӗпе сӗтеле шаккаса каларӗ:

Когда же секретарша дошла до буквы «щ» и написала: «Художественную вывеску на двери», Рубцов-Емницкий встал и, строго постукивая серебряным кончиком пояса по столу, сказал:

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сарлака та ик айкки сип-симӗс урам пӗр вӗҫӗпе хире тухать, тепӗр вӗҫӗ площаде пырса перӗнет.

Широкая и зеленая по бокам улица одним концом выходила в степь, другим упиралась в площадь.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Амӑшӗ тутӑр вӗҫӗпе ывӑлӗн куҫне ерипен шӑлса илчӗ.

Осторожно; кончиком платка Ниловна вытерла сыну глаза и подумала:

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех