Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑтанать (тĕпĕ: вӑтан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сисӗмлӗ, ачаш чунлӑ ҫын, анчах чунне уҫса кӑтартма вӑтанать.

Он чуткий, нежный, но только стыдится открыть себя.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ун патне пыма вӑтанать, мӗншӗн тесен йывӑр ҫын пулнӑ пек.

Она совестилась подойти к нему, потому что была беременна.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ку унӑн ытла та хаклӑ ӗмӗчӗ пулнипе вӑл ун ҫинчен тӗплӗн каласа пама та вӑтанать.

Это была его заветная мечта, поэтому он стеснялся рассказать об этом в деталях.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Инсаров именнӗ пек курӑнать, Елена хӑй ҫине пӑхнинчен вӑтанать.

Он же казался смущенным и избегал ее взгляда.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Должноҫӗ кулӑшла вара Сашӑн, вӑл уншӑн хӑй те самаях вӑтанать.

А должность у Саши совсем смешная, и он страшно стыдится ее.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑтанать пулсан та, пӗчӗк мар ӗнтӗ вӑл халь…

Не маленькая она, хоть и стеснительная…

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑтанать пулас хӑй хӑтланӑвӗшӗн.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах вӑл ҫакӑн пирки ӳссе тӗрекленнӗ йӗкӗте калама вӑтанать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пӗтӗм ҫиллипе чупать вӑл ҫавӑнта, сасартӑк чарӑнать те кулса ярать, хӑйӗнчен хӑй вӑтанать: ҫынсем мар иккен — вӗсем леш хурӑнсем иккен, ҫӗрле симӗс ҫулҫӑ сарнӑ та ҫынсем пекех курӑнаҫҫӗ…

В ужасной злобе бежит он туда и вдруг останавливается, улыбается, ему стыдно: это не люди — это за ночь те десять берёзок оделись в зелень и будто люди стоят…

Чӗрӗ каҫ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 92 с.

— Ахалех вӑтанать вӑл.

— Напрасно ж она стыдится.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Пулма пултарать, — терӗ вӑл юлашкинчен: — вӑл шутлать пуль, тен… вӑл вӑтанать пулӗ…

— Может быть, — проговорил он наконец, — она предполагает… она стыдится…

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӑх-ха, вӑтанать!

Ишь засовестился!

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫран пӑхмасть — вӑтанать.

В глаза не смотрит — стыдно.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Антон, куратӑр-и, вӑтанать… йӗркипе пулсан, Артамашовӑн каяс пулать, ун ҫӗрӗ ҫине йӑлтах тӗштырӑ акнӑ, анчах, хӑвах пӗлетӗн, Артамашовпа Рагулин ӗлӗкхи тӑшмансем…

А Антон, видишь ли ты, совестится, не хочет ехать… по правилу, лучше всего поехать бы Артамашову, как у него все посевы зерновые, но ты ж знаешь, что Артамашов и Рагулин — давние враги…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Рагулин патне кайма вӑтанать

— Совестится поехать к Рагулину…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑтанать вӑл.

Он дичится.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Ниҫта та пулса курман-ха, вӑтанать

Нигде еще не бывал, стесняется…

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Халь амӑшне ыталама пултарать, анчах темшӗн вӑтанать.

И он мог теперь обнять ее, но почему-то стеснялся.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Оленин ӑна вӑтанать пуль тесе шутларӗ..

Оленин думал, что она стыдится.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑтанать, тусӑм, вӑтанать, — терӗ ун хыҫӗнчен Белецкий, — сиртен вӑтанать, – унтан, хавассӑн кулкаласа, крыльца ҫине чупса хӑпарчӗ.

— Стыдится, нянюка, стыдится, — проговорил ей вслед Белецкий, — вас стыдится, — и, весело улыбаясь, взбежал на крыльцо.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех