Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унӑн ӑнкарӑвӗн пушӑ уҫлӑхне Шамполион хуҫа пек кӗрсе вырнаҫрӗ; ку вырӑнта вара, тӗрӗссипе, палӑртнӑ тӗллев патне ҫул кӑтартакан туйӑмсен чан ҫапмалла.

Шамполион властно занял пустое место ее сознания, место, где должен был гудеть колокол чувств, направленных к означенной цели.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Пӗрремӗшӗнчен, вӑл ҫакна туять: юхакан шыв куҫӑмӗпе малалла усӑсӑр каяс мар, вырӑнта юлас тесен ҫунатсемпе ӗҫлемелле.

Во-первых, почувствовала она, что должна удерживаться, работая плавниками, на месте, если не хочет бесполезно следовать движению текучей воды.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Кӗскен каласан — истори кӗнекине кирек хӑш вырӑнта сарса хурсан та…

Короче говоря, на каком месте ты ни развернешь книгу истории…»

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Тӑшман флочӗ пулӑҫсемпе суту-илӗвӗн ҫӗр сакӑр вунӑ карапне путарсан, ҫакӑн ҫумне пассажир турттаракан вун тӑватӑ пӑрахут хушӑнсан, — вӗсем ҫинче ишнӗ мӗн пур ҫынпа, ҫав шутра хӗрарӑмсемпе тата ачасемпе; унтан йывӑр залпсен чарӑнми ӗҫӗпе тинӗс хӗрринчи темиҫе хулана аркатсан — чечекленекен тинӗс хӗрри пурнӑҫсӑрланчӗ; вӑл сывлама чарӑнчӗ, малтан пурнӑҫӑн тӑнӑҫ-тӳлек сехечӗ ҫирӗппӗн шакканӑ вырӑнта тӗтӗмпе тусанӑн шуранка мӗлкисем явӑнма пуҫларӗҫ.

Когда неприятельский флот потопил сто восемьдесят парусных судов мирного назначения, присоединив к этому четырнадцать пассажирских пароходов, со всеми плывшими на них, не исключая женщин, стариков и детей; затем, после того как он разрушил несколько приморских городов безостановочным трудом тяжких залпов — часть цветущего побережья стала безжизненной; ее пульс замер, и дым и пыль бледными призраками возникли там, где ранее стойко отстукивали мирные часы жизни.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Улах вырӑнта пӗр сасӑ та, кам та пулин сывлани те илтӗнмест, анчах ҫӑкӑр патнелле аллине асӑрхануллӑн тӑссанах таркӑн чунӗнче хӑрушлӑхӑн нимӗнпе сирсе ярайми сисӗвӗ вӑркама тапранчӗ.

Ни звука, ни вздоха не слышалось в этом уединенном месте, но неотразимое ощущение опасности повисло над душой беглеца, когда, решившись взять хлеб, он протянул, наконец, осторожную руку.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Каярахпа ҫеҫ, икӗ ҫул иртсен — каттӑркӑри пӑчӑх вырӑнта — хӑй мӗн патне ҫитсе тухнине тинех ӑнланнӑ.

Лишь впоследствии, два года спустя, в удушливом каторжном застенке он понял, к чему пришел.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫавӑнпа та хӑвӑра ман вырӑнта тата манӑнни пек лару-тӑрура тытса пӑхӑр-ха…

Поэтому представьте себя на моем месте и в моем положении…

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫакна та чухлать: арҫынпа куҫа-куҫӑн юлни, ҫитменнине тата хӑйне евӗрлӗ ҫак лару-тӑрура, пуш хирпе каҫ сӗмлӗхӗ ҫеҫ хуҫаланакан вырӑнта, — хӑрушӑ шутланать.

Она знала также, что оставаться наедине с мужчиной, и еще при таких исключительных обстоятельствах, как пустыня и ночь, считается опасным.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Скоррей каласа панӑ чухне ҫак вырӑнта тӑнне ҫухатнӑ.

Скоррей в этом месте рассказа лишился чувств.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Тиенӗ тӗркемсемпе ешчӗксенчен ирӗклӗрех вырӑнта кӑштах уткаласа ҫӳрерӗ, виҫӗ талӑк ҫывӑрманла — алли-урине карӑннӑн хуҫлаткаларӗ; унтан чӗркуҫленсе ларчӗ те тинберӗсен хушшипе карап йывӑҫне тишкерме тытӑнчӗ.

Он походил немного по маленькому, свободному от груза месту, потягиваясь и разминая члены, как будто спал трое суток, затем встал на колени и принялся рассматривать дерево корабля между тинберсами.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Ҫил ассӑн сывлать, юрлать, пӗр вырӑнта ҫаврӑна-ҫаврӑна ташлать, хӑлхара салхуллӑн улать, сивӗ ӳтлӗ сывлӑш «чӗр чунӗсен» эшкерӗпе сӗм тӗттӗмлӗхре вӗҫӗмсӗр чышӑнать-тӗкӗшет: вӗсен нӳрлӗ, тинӗс сирпӗтсе йӗпетнӗ чаппанӗсем Аяна питӗнчен тата аллисенчен турта-турта ҫапаҫҫӗ.

Ветер вздыхал, пел и кружился на одном месте, уныло гудел в ушах, бесконечно толкаясь в мраке отрядами воздушных существ с плотью из холода: их влажные, обрызганные морем плащи хлестали Аяна по лицу и рукам.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫыртса лартнипе шӑлӗсем япӑх флюгертан кая мар шатӑр-р шатӑртатрӗҫ, урипе ҫиллессӗн тапрӗ те ҫӗре чавса лартнӑ пичкерен ҫирӗпрех — пӗр вырӑнта — саркаланса тӑрать.

Стиснув зубы так, что они взвизгнули не хуже плохого флюгера, и топнув ногой, он утвердился на месте крепче принайтовленной бочки.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

— Тавах сана, — терӗм эпӗ, — сан вырӑнта кашниех ҫапла тӑваймастчӗ.

Я сказал: — Спасибо тебе за то, что не всякий бы сделал на твоем месте.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Йӗри-тавра вӑрман пулсан та, кунта, тӳпемрех вырӑнта, ҫил самаях вӑйланни сисӗнет.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тинтерех йӑлана кӗрсе пыракан вырӑс фуфайки, хура тӗслӗскер, хӑмӑр аркӑллӑ сатин кӗпе айне арҫын шӑлаварӗ, урана кирза атӑ тӑхӑннӑ, пуҫа, хӑлха лайӑх илттӗр тесе каялла ҫавӑрса, пысӑках мар ҫӑм тутӑр ҫыхнӑ Сӑпани, тепӗр тесен, кашкӑр ҫемйи вырӑнта пулмасан та ҫырлахатчӗ-и, тен.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унӑн тӗп хурахӗсем кӑна куҫса ҫӳреҫҫӗ, ҫапах вӗсем ҫав тери пысӑк сиен кӳреҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӗсене вырӑнта пурӑнакан хурахсем ҫул кӑтартаҫҫӗ, хӑрушлӑх ҫинчен систереҫҫӗ, пытанма пулӑшаҫҫӗ тата ытти те.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хайхи хӗр турткаланса тӑчӗ-тӑчӗ те, карӑнтарнӑ хӗлӗх пек ярт тӳрленсе, Хӗлимун умне тухрӗ, сулахай ал тупанне пилӗк ҫине хурса, акӑш евӗр тикӗссӗн пӗр ҫаврӑм турӗ, унтан, аллисене ылмаштарса, пӗр вырӑнта каллӗ-маллӗ ҫаврӑнчӗ те ҫамрӑксем хушшине вӗлт кӗрсе пытанчӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр вырӑнта нумай пурӑнасшӑн мар эпӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юн шӑршипе шуйхаса кайнӑ лашасем, кӗҫене-кӗҫене, пӗр вырӑнта тапӑртатса илчӗҫ те, ҫаврӑнса, каялла вӗҫтере пачӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Хӑвӑр пирӗн вырӑнта мӗн тӑвайӑттӑр-ши? — хирӗҫлерӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.