Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилӗмӗ (тĕпĕ: вилӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн те вилӗмӗ ҫитнине, кӗтмен ҫӗртен килсе тухнине ӑнланса хӑраса ӳкрӗ.

Шошин с ужасом понял, что ему тоже пришел конец, и пришел так нежданно-негаданно.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вилӗмӗ ҫитнине туять, ҫавӑнпа та тискер кайӑк пекех урса кайрӗ!

— Чует, что подошел конец, вот и взбесился, как зверюга!

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл кӗтмен ҫӗртен йывӑрлӑха сирсе пӑрахрӗ, партизансем унӑн вилӗмӗ ҫинчен тахҫанах каланине астурӗ, ҫавӑнпа та ӑна тӑруках ҫав тери хӑрушӑ пулчӗ, вӑл кӑшкӑрса ячӗ те юр ҫине персе анчӗ…

Он внезапно вернулся к действительности; впервые услышал, как надо было слышать раньше, давно произнесенные партизанами слова о его смерти, и ему стало вдруг так страшно, что он вскрикнул и свалился в снег…

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ халӗ те вӑл, партизансем вӑрманти пӳрчӗ патне илсе пыракан сукмак хӗрринчи тунката ҫинче ларнӑ чух, партизансем унӑн ҫывӑх вилӗмӗ ҫинчен калаҫнине пӗр интересленмесӗр итлерӗ.

И теперь вот, сидя на пне у тропы, ведущей к лесной партизанской избушке, Лозневой с полным безразличием слушал разговор партизан о своей близкой смерти.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Танк кӗмсӗртетрӗ, шатӑртатрӗ, чанкӑртатрӗ, — ку кӑткӑс машинӑн вилӗмӗ пулчӗ.

Танк наполнился шумом, треском, визгом — это была его страшная смертная кончина…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Машинӑсем те, танксем те, бронетранспортёрсем те, леш хаяррӑн йӑлтӑртатакан пенсне тӑхӑнса янӑ эсэсовец та, леш чӗрӗ сыснана ҫыхса пӑрахнӑ лав ҫинче ларса пыракан нимӗҫсем те, пӗр сӑмахпа каласан, ҫак нимӗҫсем пурте — чыхӑнса апатланакан, кӑшкӑрса ҫуйӑхакан, таврари вӑрмансене вараласа пӗтернӗ нимӗҫсем, ҫак Гиллесем, Мюлленкампсем, Гаргайссем пурте, ҫак карьеристсемпе асаплантаракансем, ҫакса тата персе вӗлерекенсем пурте — вӑрманти ҫулсем тӑрӑх тӳрех хӑйсен вилӗмӗ патне ҫывхарса пыраҫҫӗ, вилӗм хӑйӗн тавӑракан аллине ҫак пӗтӗм вунпилӗк пин пуҫ ҫине антарма пуҫланӑ та ӗнтӗ.

И машины, и танки, и бронетранспортеры, и тот эсэсовец с грозно поблескивающим пенсне, и те немцы в подводе с живой свиньей, и все эти немцы вообще — жрущие, горланящие, загадившие окружающие леса, все эти Гилле, Мюлленкампы, Гаргайсы, все эти карьеристы и каратели, вешатели и убийцы — идут по лесным дорогам прямо к своей гибели, и смерть опускает уже на все эти пятнадцать тысяч голов свою карающую руку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Халь ӗнтӗ кусем пӑхӑнса тӑракансем мар, — юлташсем пулнӑ; вӗсенчен кашнинченех ыттисен пурнӑҫӗпе вилӗмӗ килет.

Это были уже не подчиненные, а товарищи, от каждого из них зависела жизнь всех остальных.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Этем хӑй тӗрӗс мар пурӑннине пытарас тесе, хӑйӗн начар пурнӑҫне курас мар тесе, хӑйне хӑй суккӑрлатма пултарать, ҫакӑнта — унӑн ҫӑлӑнӑҫӗ тата вилӗмӗ.

В этом и спасенье и казнь человека, что, когда он живет неправильно, он может себя затуманивать, чтобы не видать бедственности своего положения.

XVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ун пек пулас пулсан вӑл: «Мӗнпур ачасен, ҫав шутрах ман ачасен пурнӑҫӗпе вилӗмӗ те ҫынсен аллинче мар, турӑ аллинчӗ», тесе шутланӑ пулӗччӗ, вара: ачасем чирлессипе вилесси манӑн алӑраччӗ, анчах эпӗ вӗсене упраймарӑм, тесе асапланман та пулӗччӗ.

Она бы думала, что жизнь и смерть как всех людей, так и ее детей вне власти людей, а во власти только бога, и тогда бы она не мучалась тем, что в ее власти было предотвратить болезни и смерти детей, а она этого не сделала.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— …Ҫапла вара, ӗҫ Совет государствин пурнӑҫӗпе вилӗмӗ ҫинчен, ССР Союзӗнчи халӑхсен пурнӑҫӗпе вилӗмӗ ҫинчен, Совет Союзӗнчи халӑхсем ирӗклӗ пурӑнасси, е вӗсем чуралӑха кӗрсе ӳкесси ҫинчен пырать».

— …Поэтому, речь идет о жизни и смерти Советского государства, о жизни и смерти народа Союза ССР, будут ли люди Советского Союза жить свободно или они попадут в рабство».

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Паллах, ывӑл вилӗмӗ сана та, Вальӑна та хурлантарать.

Конечно, смерть сына огорчает и тебя и Валю.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унӑн паттӑрлӑхӗ мана ҫав тери хавхалантарать те, мухтантарать те, анчах унӑн трагедиллӗ вилӗмӗ ман чӗренех кӗрсе ларчӗ.

Его героизм меня сильно вдохновляет, я горжусь им, но его трагическая смерть горько отзывается в моем сердце.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ах, ҫук, вӗсен суранӗсем, вӗсен терчӗ-асапӗ, вӗсен вилӗмӗ — пурте ҫӑва тӗпне кусем!

Ах, нет, их раны, их страдания, их смерть — все это к черту!

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑйлӑраххӑн ӗсӗклет пытару маршӗ: Бетховен музыки ку, «Паттӑр вилӗмӗ ячӗпе».

Сильнее рыдает похоронный марш: это — музыка Бетховена «На смерть героя».

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Эсир чӑн-чӑн офицер вилӗмӗ питрен пӑхма хӑрать тесшӗн мар пулӗ те ҫак?»

«Разве вы думаете, что настоящий офицер боится поглядеть в лицо смерти?»

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Качака таки пӗр хускалмасӑр туртӑшса выртать, ватӑ пирки унӑн вилӗмӗ ҫитнӗ пулмалла.

Козел лежал неподвижно и тяжело дышал в предсмертной агонии; он умирал, очевидно, от старости.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Стайка чунтан-вартан пӑшӑрханса Радӑна курчӗ те унӑн сӑнӗ-пичӗ шурса кайнине асӑрхарӗ, Бойчо вилӗмӗ ҫинчен ытла ҫӑмӑллӑн калакан хӗр-манаха Рада чӑтма ҫук курайми пулчӗ.

Стайка с состраданием посмотрела на изменившееся, побледневшее лицо Рады и лютой ненавистью возненавидела монахиню, с таким легким сердцем говорившую о смерти Бойчо.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйӗн вилӗмӗ ҫывхарса ҫитнине ӑнланса илчӗ, ҫапах та чунне пусарма тӑрӑшрӗ, вӑл ҫавӑнтах тата мӗнле шанчӑк пулма пултарасса пӑхрӗ.

Огнянов понял, что гибель его близка, и со свойственным ему самообладанием, обычно покидающим большинство людей во время опасности, немедленно взвесил свои шансы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта ӗнте ҫакна асӑнса хӑварсан та ытлашши пулас ҫук: Лалка чирӗпе вилӗмӗ пирки хулара тӗрлӗрен сӑмах ҫӳрет.

Надо сказать, однако, что столь многочисленная толпа собралась главным образом потому, что в городе узнали по слухам о причинах болезни и смерти Лалки.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка вилӗмӗ ашшӗне ҫилле хывакана та; упӑшкине кураймасӑр тӑнине те чарса тӑрайман.

Ни озлобление против ее отца, ни ненависть к ее мужу никого не остановили.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех