Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилет (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куҫӗ тӑтӑшах кулчӗ, амӑшӗ вӑл юриех йӗкӗлтенине курчӗ, хӑй ӑна нӳрӗрех кӑвак тӗспе витӗннӗ сӑнӗнчен пӑхса, пӑшӑрханса шухӑшларӗ: «Вилет…»

Глаза его улыбались, мать видела, что он нарочно поддразнивает ее и, глядя на его лицо, подернутое влажной синевой, тревожно думала: «Умрет…»

IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

«Вилет…»

«Умирает…»

IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ӗҫпе асапланса пӗтнӗ мӗн чухлӗ сывлӑхсӑр ҫын ним чӗнмесӗр выҫӑ вилет… —

Сколько замученных работой калек молча помирают с голоду… —

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ, ӗҫсӗр аптраса, хамӑн пӗтӗм телейсӗрлӗхе пӗр ҫӗре пухса хаклама тытӑнтӑм: акӑ — эпӗ хам юратнӑ аттепе хирӗҫсе кайнӑ, мана гимназирен хӑваласа ячӗҫ те кӳрентерчӗҫ, унтан тӗрме, мана хампа ҫывӑх пулнӑ юлташ тытса парать, упӑшкана тытса каяҫҫӗ, унтан каллех тӗрме те ссылка, упӑшка вилет.

Я складывала все мои несчастия и взвешивала их от нечего делать: вот — поссорилась с отцом, которого любила, прогнали из гимназии и оскорбили, тюрьма, предательство товарища, который был близок мне, арест мужа, опять тюрьма и ссылка, смерть мужа.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсенчен кам халех вилет, ҫавӑ пит те телейлӗ пулать.

Каждый из них, что сейчас умрет, большой выигрыш выиграет!

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Ирччен шӑнса вилет вӑл.

— Замерзнет к утру.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫамрӑк сысна аҫи вилет.

Молоденький хряк подыхает.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Кӗҫех вилет

— Уже агония…

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Черкизов вилет, — терӗ вӑл.

— Черкизов умирает, — сказал он.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Манӑн ҫылӑх хампа пӗрлех вилет, вӑл малашлӑх ҫине вараланчӑк пулса лӑпкӑ выртас ҫук, мансӑр пуҫне вӑл никама та варалас ҫук, — никама та.

Мой грех со мной умрет, он не ляжет пятном на будущее, никого не замарает он, кроме меня, — никого!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ытти пур ҫын та халӑхшӑн асапланать, тӗрмене, Ҫӗпӗре каять, вилет

И все другие люди за народ страдают, в тюрьмы идут и в Сибирь, умирают…

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫавнашкал пурнӑҫпа пӗр аллӑ ҫул пурӑнсан — ҫын вилет.

Пожив такой жизнью лет пятьдесят, — человек умирал.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн тӑватӑр эсир, — терӗ ҫилленсе Таня, — вӑл шӑнса вилет вӗт!

— Что вы делаете? — сказала сердито Таня, — ведь он замерзнет!

XII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Киле вӗсем лашипе иккӗшӗ те аманса таврӑннӑ, Грэнджерфордсенчен — пӗри вилет, тепри аманса таврӑнать те тепӗр куннех вилсе каять.

И он, и его лошадь вернулись домой израненные и в крови, зато Грэнджерфордов принесли домой одного убитым, а другого раненым, он умер на следующий день.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ахалех вилет пулсан, мӗншӗн ӑна вӗлерес?

К чему убивать человека, когда можно обойтись и без этого?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тата пӗр-пӗр ҫыннӑн пыл хурчӗсем пур пулсан, ҫав ҫын вилет пулсан, ҫакӑн ҫинчен тепӗр ирхине хӗвел тухиччен пыл хурчӗсене пырса каламалла; ҫапла тумасан, вӗсем халсӑрланса каяҫҫӗ, ӗҫлейми пулаҫҫӗ, пурте вилсе пӗтеҫҫӗ.

А еще если у человека есть пчелы и этот человек умрет, то пчелам непременно нужно об этом сказать на следующее утро, до того как взойдет солнце, а не то они ослабеют, перестанут работать и передохнут.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унӑн ашшӗ питӗ чирле пулнӑ; такам, пӗр ача, кайӑк тытнӑ, тет те, асламӑш ӑна аҫу вилет тенӗ, тет, чӑнах та вара вилнӗ, тет.

У него отец был очень болен; кто-то из детей поймал птицу, и старуха бабушка сказала, что отец умрет, — так оно и вышло.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Апла хӑтлансан, кам та пулин вилет терӗ.

Он сказал, что это к смерти.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫӑлтӑрсем йӑлкӑшаҫҫӗ, вӑрманта ҫулҫӑ ҫӑтӑлтатать, таҫта аякра тӑмана ӳхӗрет — такам вилнӗ пулмалла: тур качаки кӑшкӑрни, йытӑ вӗрни илтӗнет — апла кӗҫех такам вилет.

Светили звезды, и листья в лесу шелестели так печально; где-то далеко ухал филин — значит, кто-то помер; слышно было, как кричит козодой и воет собака, — значит, кто-то скоро помрет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах савнӑ ҫыннипе ыр курса пурӑнма ӗлкӗреймест Уляна — арман ҫаратма пынӑ Аманикри Урапа Ҫемукӗ ертсе пынӑ кулак хӳрешкисен аллинчен асап тӳссе вилет Наум.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех