Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилет (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашкӑр ҫавӑнтах ӳксе вилет.

Волк тут же издох.

Кашкӑрпа ҫӗмӗрен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хир сысни кайӑкҫӑ ҫине сиксе ларать те, кунӑн хырӑмне ҫурса, вӗлерсех пӑрахать, хӑй те ҫавӑнтах ӳксе вилет.

Кабан бросился на охотника, спорол его до смерти, да и сам тут же издох.

Кашкӑрпа ҫӗмӗрен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай ашак йывӑра тӳсеймесӗр ӳкет те вилет.

Осел упал от натуги и умер.

Ашакпа лаша // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Вӑл аманнӑ… вилет

— Он ранен… умирает…

LXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юлашки хут вилет те, тӑххӑрмӗш кунне, патша хӗрӗ Япони ҫӗрне пынӑ вӑхӑт ҫитсен, ылтӑн тӗслӗ пурҫӑн ҫӑмха ӑшӗнче чӗрӗлет.

И опять в последний раз умер, и на девятый день, в тот самый срок, как царевна приплыла в Японию, ожил в золотой, шелковой куколке.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑваттӑмӗш хут вилет те, патша хӗрне пусӑран кӑларнӑ вӑхӑт ҫитсен чӗрӗлет.

И опять умер в четвертый раз и ожил на шестой день, когда царевну выкопали из колодца.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каллех вилет; патша хӗрне пулӑҫӑсем илсе килнӗ вӑхӑт ҫитсен татах чӗрӗлет.

И опять умер, и в тот самый срок, как царевна вернулась на лодке, опять ожил.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тата пӑртак пысӑклансан, пурҫӑн хурчӗ каллех вилет.

Когда червь опять повырос, он опять умер.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша хӗрӗ тинӗс хӗррине тухҫанах вилет те пурҫӑн хурчӗ пулса тӑрать.

Но как только она вышла на берег, она умерла, и из нее сделался шелковичный червь.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав шӑтӑка ҫын кӗрсен, ӑна нимӗн те пулмасть, йытӑ пырса кӗрсен, ҫавӑнтах ӳксе вилет.

Человек будет ходить по этой пещере, и ему ничего не сделается; а собака — как войдет, так и задохнется.

Сывлама юрӑхсӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗр айӗнче ҫавӑн пек сывлӑш пуҫтарӑнса тӑракан вырӑнсем пулаҫҫӗ, ун пек ҫӗре пырса кӗрсен, ҫын ҫавӑнтах вилет.

Бывают места под землей, где этот воздух собирается, и если попадешь в такое место, то сейчас умираешь.

Сывлама юрӑхсӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара ашшӗ каланӑ: «Ҫиессе сиртен пӗри ҫинӗ; вӑл лайӑх мар. Ҫитменнине тата инкек ан пултӑрччӗ. Сливӑн шӑмми пур; ҫиме пӗлмесӗр ҫав шӑмма ҫӑтса ярсан, ҫын пӗр кунтанах вилет. Эпӗ ҫавӑнтан хӑратӑп», — тенӗ.

Тогда отец сказал: «Что съел кто-нибудь из вас, это нехорошо; но не в том беда. Беда в том, что в сливах есть косточки, и если кто не умеет их есть и проглотит косточку, то через день умрет. Я этого боюсь».

Слива шӑмми // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫын тымарне касса татсан, вӑл вилет: малтан унан юнӗ юхса тухать, унтан вара ӳт тӑрӑх юн ҫӳреме ҫул та пулмасть.

Если человеку подрезать жилы, он умрет, во-первых, потому, что кровь вытечет, а во-вторых, потому, что крови не будет уже ходу по телу.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашни кун, кашни сехетре, кашни минутра кам та пулин вилет ҫак вӑрҫӑра, тӑлӑх арӑмсем пулса тӑраҫҫӗ, ачасем тӑлӑха юлаҫҫӗ.

Каждый день, каждый час, каждую минуту кто-то гибнет на этой войне, становятся вдовами жены, сиротеют дети.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кам вырӑс хаваллӑ — ҫав ҫын тӗрӗс ӗҫшӗн, Хӑюллӑн вилет вӑл ӑна хӳтӗлесшӗн.

Кто русский по сердцу, тот бодро и смело И радостно гибнет за правое дело!

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Рабкор, тӳсеймесӗр, выртать те вилет.

Скончался рабкор, поставили крест.

Бюрократпа рабкор ҫинчен // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 146–148 с.

«Манго» йывӑҫне лартакан вилет», — тет кунти халӑх.

«Кто посадит манговое дерево, тот умрет» — так гласит местное поверье.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Громила вилет вӗт, — салхуллӑн пӗлтернӗ Витюшка, пиччӗшне кӗпер патӗнчи ҫул ҫинче хирӗҫ пулса.

— Громила-то у нас умирает, — жалобно сообщил Витюшка, встретив брата на дороге у моста.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ухӗ вара ҫавӑнтах вилет.

Тогда филин погибает.

Пулӑҫӑ-ӳхӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 81–83 с.

— Тенчере унсӑрах нумай лӗпӗш вилет, пурне те хӗрхенме тытӑнсан, хӗрхенӳ ҫитес ҫук.

— Их и без того много гибнет, всех жалеть — жалелки не хватит.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех