Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ваҫка сăмах пирĕн базăра пур.
ваҫка (тĕпĕ: ваҫка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫка амӑшӗ тата хытӑрах йӗрсе ячӗ.

Васькина мать зарыдала пуще.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка тӑчӗ те дневникне илсе килчӗ.

Васька встал и принес дневник.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка амӑшӗ ӗсӗклесе ячӗ.

Васькина мать зарыдала.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Анне парать, — ответлерӗ Ваҫка нӑшлаттарса.

— Мать дает, — ответил Васька, насупясь.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка чавсипе чӗркуҫҫи ҫине тӗрӗнсе, питҫӑмартине алтупанӗ ҫине хурса ларать.

Васька сидел, опершись локтем о колено, щеку положив на ладонь.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Ман шутпа, ним кулмалли те ҫук, — терӗ Ваҫка амӑшӗ.

— По-моему, нисколько не смешно, — сказала Васькина мать.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка амӑшӗ аллисене сулкаласа калаҫать:

Васькина мать говорила, размахивая руками:

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Каҫ пулнӑ тӗле вӑл Ваҫка пиччӗшӗшӗн тунсӑхласа ҫитрӗ: лешӗ канать те канать, иртнӗ каҫ ҫул ҫинче ҫывӑрман пулнӑ иккен.

К вечеру он соскучился по Васькиному дяде: тот отдыхал да отдыхал — он накануне в дороге не спал ночь.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Тӗрӗс! — терӗ Ваҫка.

— Правильно! — сказал Васька.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка та хӑйӗн сехечӗ ҫине пӑхрӗ.

Васька тоже посмотрел на свои часы.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсене хӑваласа ҫитес тесе вӑл чупма та тытӑннӑччӗ, анчах Ваҫка ун ҫине хулпуҫҫи урлӑ пӑхрӗ те, Лида ҫаврӑнса тепӗр еннелле сиккелесе кайрӗ.

Она было побежала, чтобы догнать их, но Васька взглянул на нее через плечо, она повернулась и побежала, припрыгивая, в другую сторону.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Вӗсем пӗр тӑвансем мар, — ҫирӗплетрӗ Ваҫка.

— Они не братья, — подтвердил Васька.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Эсир килӗрсене кайӑр, — терӗ Ваҫка Серёжӑпа Шурике.

— Вы — по домам, — сказал Васька Сереже и Шурику.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка амӑшӗ ахлатать:

Васькина мать стонала:

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка амӑшӗ сӗтел ҫине тӗрлӗрен апат-ҫимӗҫ лартса тултарчӗ.

Много разной еды наставила Васькина мать на стол.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка ним тума аптрарӗ, унӑн сӑн-питӗнче тӗрлӗрен туйӑмсем палӑрчӗҫ: хӑйсен килӗнче салфетка пулманнишӗн вӑл аванмарланчӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй тӗллӗн мухтанчӗ те: унӑн пиччӗшӗ питӗ лайӑх воспитани илнӗ, салфеткӑсӑр ирхи апат та тума пултараймасть.

А Васька насупился, на его лице выразились разные чувства: ему было неприятно, что у них в доме не нашлось салфетки; и в то же время он гордился своим воспитанным дядей, который без салфетки не может позавтракать.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ваҫка амӑшӗ чупкалама пуҫларӗ, ӑна таса питшӑлли килсе пачӗ.

Васькина мать заметалась и дала ему чистое полотенце.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Мана мӗн тӑвасси ҫинчен канашлаҫҫӗ, — ӑнлантарчӗ Ваҫка.

— Будут совещаться, чего со мной делать, — объяснил Васька.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Ну, кӗрӗрех, — ирӗк пачӗ Ваҫка.

— Ну, зайдите, — разрешил Васька.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Вӑл ман валли сехет илсе килнӗ, — терӗ Ваҫка.

— Он мне часы привез, — сказал Васька.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех