Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вашаклӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лапка-лапка ҫӑвакан йӗпе юра хирӗҫ утса, Мажаров пӗрре ҫуна ҫулне ҫухатрӗ, тепре кӗрт ларта-ларта хӑварнӑ ҫул хытти ҫине тухрӗ, ниепле те лӑпланса ҫитме, хӑй вашаклӑн чӗтренине ирттерсе яма пултараймарӗ.

Стремительно шагая навстречу летящим мокрым хлопьям, Мажаров то сбивался с санного пути, то выбредал на твердую колею, перепоясанную белыми жгутами заносов, и никак не мог успокоиться, унять нервную дрожь.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫупкӑ пама хатӗрленнӗ пек, вӑл Иннокентий патнелле туртӑнчӗ, анчах, ун патне ҫывхарсан, тӳрех питрен вашаклӑн ҫухӑрса кулса ячӗ:

И сделала судорожное движение к нему, словно собираясь дать пощечину, по, приблизясь, внезапно рассмеялась визгливо-нервическим смехом прямо в лицо.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин сӗтел хушшинчен тухрӗ те, палас тӑрӑх чупса тенӗ пекех алӑк патне ҫитсе, каялла ҫаврӑнчӗ, вашаклӑн каласа пӗтерчӗ:

Он вышел из-за стола и, почти пробежав по ковровой дорожке до двери и обратно, нервно досказал:

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Отставкӑна кӑларма ыйтатӑп, — терӗ Бахолдин шӳтлӗн, анчах ун сулахай пит ҫӑмарти сасартӑк вашаклӑн туртӑнкалама пуҫланинчен ӑна шӳт тума ҫӑмӑл пулманни курӑнчӗ.

— Мое прошение об отставке, — с шутливой живостью ответил Бахолдин, но по тому, как левая его щека вдруг стала нервно подергиваться, видно было, что эта шутливость дается ему нелегко.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗшеннӗ Константин, ҫурӑмӗпе ӑшӑ кӑмака ҫумне тӗршӗнсе, куҫӗсене хупрӗ, халӗ тин хӑйӗн пӗтӗм ӳт-пӗвӗ туртӑнса ыратнине алли-ури вашаклӑн чӗтреннине туйса илчӗ.

Константин в изнеможении прислонился спиной к теплому кафелю печки и, закрыв глаза, только теперь почувствовал, как все напряжено в нем до предела, как мелкой нервной тряской отдает в ноги и руки.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех