Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вакунра (тĕпĕ: вакун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫҫӗмӗш класлӑ вакунра, кантӑк патӗнчи кӗтесре, пӗр ҫамрӑк ҫын ларать.

В вагоне третьего класса в уголке у окна сидел молодой человек.

Ленин // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пӗлесчӗ вӗсен, Потирен кунта эпир леки-ляки плацкартлӑ вакунра мар купейнӑйӗнче килнӗ!

Знают ли они, что мы ехали сюда из Поти не в каком-то там плацкартном, а самом настоящем купейном вагоне?!

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пуйӑс ҫине ларнӑранпа эпӗ Вальӑна пӗрре те аса илмен, вакунра Маринка курӑннӑранпа вӑл маншӑн ҫухалнӑ, тек ҫук тейӗн ҫав…

И особенно нехорошо мне оттого, что за весь вечер, как мы сели в поезд, я ни разу не вспомнил о Вале, будто с появлением Маринки она перестала для меня и существовать.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вакунра эпӗ, жандарм тытса ан чартӑр тесе, патшана мухтаса та та темӗнле сӑмахсем каларӑм.

— Я даже какие-то верноподданнические слова в вагоне говорил, чтобы меня жандарм не задержал.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сӑмах май каласан, ҫак вакунра эпир пурте Венгрие ҫулҫӳрев путевкипе каяттӑмӑр!..»

Между прочим, мы все в это вагоне ехали по туристическим путевкам в Венгрию!..»

Тӑххӑрмӗш вакун // Аҫтахар Плотников. Михаил Задорновӑн «Девятый вагон» калав куҫарӑвӗ

Ҫак рейс хыҫҫӑн пуйӑс бригадирӗ ухмаха ернӗ-и, ермен-и, пӗлместӗп, анчах ку историе мана малти тӑххӑрмӗш вакунра ларса пыракан ҫын каласа пачӗ.

Hе знаю, сошел ли с ума после этого рейса бригадир поезда, только мне эту историю рассказал человек, который ехал в первом девятом вагоне.

Тӑххӑрмӗш вакун // Аҫтахар Плотников. Михаил Задорновӑн «Девятый вагон» калав куҫарӑвӗ

Пуйӑс бригадирӗ патне чупӑр — вӑл пӗрремӗш вакунра.

Бегите скорей к бригадиру поезда-он в первом вагоне.

Тӑххӑрмӗш вакун // Аҫтахар Плотников. Михаил Задорновӑн «Девятый вагон» калав куҫарӑвӗ

Яланах пӗрле ҫӳрекен ремесленниксем чӗркуҫҫийӗсем ҫине фибр хура чӑматан кӑларса хучӗҫ те хӗрсе кайса домино ҫапма тытӑнчӗҫ, вулама юратакансем ҫутӑ патне ҫывӑхарах майлашса ларчӗҫ; хӑш-пӗрисем карҫинккисене уҫнӑ та, вакунра тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ шӑрши кӗрет.

Державшиеся стайкой ремесленники поставили к себе на колени фибровый черный чемодан и начали отчаянно стучать костями домино; любители чтения пристроились поближе к свету; кое-кто распаковал корзины с провизией, и в вагоне запахло всякой снедью.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑсатаканнисем каяканнисемпе сывпуллашнӑ вӑхӑтра, ӑсатаканнисем вакунра пулнӑ чухне, Мажаров лара-тӑра пӗлмерӗ, хӑйне ӑшӗнче тусӗсене чӗнменшӗн вӑрҫрӗ, ятларӗ, — вӗсем ӑна ҫул ҫине ӑшӑ сӑмахсем калатчӗҫ, аллине хыттӑн тытса чӑмӑртатчӗҫ.

Пока длились прощальные минуты и провожающие оставались в вагоне, Мажаров не находил себе места, ругая себя в душе на то, что лишился напутственных дружеских слов и рукопожатий.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Казаксем вакунра чей вӗретсе аппаланаҫҫӗ, пӗр-пӗринчен шӳтлесе кулаҫҫӗ.

Казаки здесь же кипятили чай, хохотали, подшучивали друг над другом.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вакунра чӗлӗм туртса тултарнӑ, сивӗ.

В вагоне было в меру накурено, прохладно.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вакунра пӑчӑ пулса килчӗ.

В вагоне стало душно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнашар вакунра паҫӑрах ӗнтӗ икӗ ретлӗ хут купӑс шӑпланнӑ — халӗ тем пирки хирӗҫсе кайнӑ та пӗр-пӗрне тем те пӗр каласа вӑрҫаҫҫӗ.

В соседнем вагоне давно уже затихли двухрядные голоса, — там уже хрипло и крупно ругались.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем паҫӑрах ӗнтӗ юрлама чарӑнчӗҫ: юнашар вакунра ӑнтан кайнӑ пек хытӑран-хытӑ тӑпӑртатса ташланине итлеҫҫӗ, пӗр-пӗрин ҫине куҫ хӗссе кӑтартса, хӑйсем те кӗҫ-вӗҫ ташша тӳме пуҫлас пек, йӑл-ял кулкалаҫҫӗ.

Казаки давно уже оборвали песню и вслушивались в бесшабашный гомон, разраставшийся в соседнем вагоне, перемигивались, сочувственно улыбаясь.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнашар вакунра икӗ ретлӗ хут купӑс, шуххӑн хӑшӑлтатса, «казачка» кӗвве илтерет: Казаксем хысна аттисен тӗпӗсене пӗр хӗрхенмесӗр хӑма урай ҫинче тӑпӑртатса ташша хиреҫҫӗ, тахӑшӗ урмӑшнӑ сасӑпа такмак каласа ҫухӑрать:

В соседнем вагоне двухрядка, хрипя мехами, резала «казачка», по дощатому полу безжалостно цокотали каблуки казенных сапог, кто-то дурным голосом вякал, голосил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫур ҫухрӑм пек иртсен, манӑн урасем шӑнса кайрӗҫ, эпӗ вара вакунра ҫӑм чӑлхана хывса сумкӑна хунине аса илтӗм» Ӑҫта сумка?

Отъехав с полверсты, мне стало холодно ногам, и я подумал о том, что снял в вагоне шерстяные чулки и положил их в сумку» Где сумка?

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӑл калаҫу пуҫласа ячӗ те, эпӗ, хамӑн вакунра пӗччен юлас мар тесе, унпа пӗрле унӑн пылчӑклӑ, хӗвелҫаврӑнӑш хуппипе ҫӳплесе пӗтернӗ, табак сӗрӗмлӗ виҫҫӗмӗш класс вакунне кайрӑм.

Он разговорился, и я, чтобы только не оставаться одному в своем вагоне, пошел с ним в его грязный, накуренный и забрызганный шелухой от семечек вагон третьего класса.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пирӗн вакунра икӗ ҫын кӑначчӗ — пӗр карчӑк хӑйӗн упӑшкипе, иккӗш те питӗ калаҫма юратманскерсем, анчах вӗсем те пулин часах анса юлчӗҫ, эпӗ вара пӗчченех тӑрса юлтӑм.

Пассажиров в нашем вагоне было только двое — старушка с мужем, оба очень неразговорчивые, и те вышли на одной из станций, и я остался один.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вакунра ҫавӑн чух сакӑр сехет ҫапла ларса пырасси маншӑн темле чӑтма ҫук хӑрушӑ япала пек туйӑнчӗ, эпӗ ӑна ӗмӗрне те манаймӑп.

Этот восьмичасовой переезд в вагоне был для меня что-то ужасное, чего я не забуду во всю жизнь.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Унтан вӑл вакунра хӑй сасси кӑна илтӗнсе тӑнине асӑрхарӗ те, калаҫма чарӑнса, старик ҫине пӑхрӗ.

Заметив, что его голос один слышен, адвокат прекратил свою речь и обратился к старику.

I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех