Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑнмарӗ (тĕпĕ: асӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑн та, хальхинче Ольга Матвеевна, те Тарье пӗрле пынӑран, ӑна-кӑна асӑнмарӗ, «Сарпике» ҫинчен сӑмах тапратрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Бай Юй-шань ятне вӑл пӗр хут та асӑнмарӗ.

Имени Бай Юй-шаня она не упомянула ни разу.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пурин ятне те аса илчӗ вӑл, ваттисенне те, ачасенне те, хӑйӗн пӑланӗсене кӗтекен чи лайӑх кӗтӳҫӗ ятне ҫеҫ, Чумкель ятне ҫеҫ асӑнмарӗ.

Упомянул он всех, и малых и старых, умышленно не назвал лишь Чумкеля, лучшего пастуха своего стада оленей.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Уметбаев вара вӑрҫмарӗ те, сурмарӗ те, пӗр шуйттанне те асӑнмарӗ.

Уметбаев же не выругался, не плюнул и ни одного черта не вспомнил.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пӗркунне Андрей вӑл хӗрарӑм ҫинчен тӗрӗссине каласа пани пирки Антонина пӗрре те пӗр сӑмах та чӗнмерӗ, кайран та асӑнмарӗ ун ҫинчен, анчах ку ыйтӑва пачах та тӗкӗнсе хускатма юраманнине Андрей туйсах тӑчӗ.

Ни слова не проронила тогда Антонина в ответ на его признание и потом не обмолвилась ни разу, но Андрей чувствовал: касаться этого не надо, нельзя.

3 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Грубский кивӗ проект ҫинчен асӑнмарӗ тесен те юрать — кирлӗ-ши ун ҫинчен калаҫма, акӑ вӗсем, вунӑ том, вӗсене шутран кӑларса пӑрахма ҫук вӗт.

Грубский почти не касался старого проекта — нужно ли де говорить о нем, вот они, десять томов, их со счета не скинешь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл ҫынсене тӗлӗнтерсе хӑйӗн кӑмӑлне тултарсан, пурне те ларма ыйтрӗ, хӑйӗн сӗнӗвӗн тупсӑмӗ ҫинчен каласа кӑтартма пуҫларӗ, анчах сӗнӗвӗн авторӗ хӑй пулни ҫинчен асӑнмарӗ.

Насладившись произведенным впечатлением, он попросил всех сесть и начал излагать суть своего предложения, не упоминая, что он и есть его автор.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫитменлӗхсем ҫинчен каланисене те вӑл тепӗр хут асӑнмарӗ, вӗсене мӗнле пӗтермелли ҫинчен ҫеҫ аса илтерчӗ.

Он не повторял уже сказанного о недостатках, а говорил, как их исправить.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Геркулес кӗске калавӗнче Дик Сэнда мӗнле ҫӑлнине пачах асӑнмарӗ.

В этом кратком рассказе Геркулеса Дик Сэнд совсем не упоминался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл юриех Селиме ятне асӑнмарӗ.

Нарочно не называл имени Селиме.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл тухса калани ҫинчен никам та асӑнмарӗ.

Никто не вспоминал о его выступлении.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степан ниҫта та курӑнмарӗ, ун ҫинчен никам та асӑнмарӗ.

Степана нигде не было видно, никто о нем не вспоминал.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫав ӗҫме юратакан ҫынсем ҫинчен урӑх асӑнмарӗ те Джон Мангльс.

Джон Мангльс, не обращая больше внимания на этих пьяниц.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑн пекех тата таҫта ҫак ҫывӑхри ҫӗрсенче каторжниксем тарса ҫӳрени ҫинчен те асӑнмарӗ, ӑна кайран мӗнле те пулсан Айртона ҫеҫ пӗлтереп терӗ.

Он умолчал также и о том, что где-то в окрестностях бродит шайка беглых каторжников, решив как-нибудь позже предупредить об этом только Айртона.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен ячӗсене ыйтса пӗлмерӗ, вӗсем камне те асӑнмарӗ кил хуҫи, Гленарванпа унӑн юлташӗсем хӑй патне ҫитичченех вӗсене чун чӗрипе савса тараватлӑн ҫапла чӗнчӗ:

Не успели Гленарван и его спутники подойти, как хозяин дома, не спрашивая ни их имён, ни званий, сердечно приветствовал их:

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑн пекех Грант капитан Кӑнтӑр Америкӑри индеецсен аллине тыткӑна лекме пултарни ҫинчен те пӗр сӑмах та асӑнмарӗ.

Равным образом она ни словом не намекнула на вероятность того, что капитан Грант попал в плен к южноамериканским индейцам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Апла, пичке ҫинчен ӑнсӑртран асӑнмарӗ.

— Значит, не случайно упомянул о бочке.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Темиҫе страница ҫырса та вӑл хӑшӗ сӑмаха пӗрре те икӗ хутчен асӑнмарӗ; унӑн сӑмахӗсем ирӗклӗн юхрӗҫ, вырӑнӗ-вырӑнӗпе хӑйӗн шухӑш-кӑмӑлне лайӑх палӑртрӗҫ, илемлӗ пулчӗҫ, леш, хӑй Штольцпа ӗҫлӗ пурнӑҫ ҫинчен, ҫул ҫӳресси ҫинчен ӗмӗтленнӗ чухнехи пек пулчӗҫ.

Написав несколько страниц, он ни разу не поставил два раза который; слог его лился свободно и местами выразительно и красноречиво, как в «оны дни», когда он мечтал со Штольцем о трудовой жизни, о путешествии.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗншӗн-ха вӑл Энска кайиччен ҫав ҫырусем ҫинчен пӗрре те асӑнмарӗ

Почему же до поездки в Энск он ни разу не вспомнил об этих письмах?»

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна ятне ирсӗр тӑшман асӑнмарӗ: те лешӗ ӑна йышӑнманнипе кӑмӑлӗ хытнӑ, те мана та калаттарма чарнӑ шухӑш-сисӗмӗн хӗлхемӗ унӑн чӗрине те тивнӗ, — кирек-мӗнле пулсан та, комисси умӗнче Белогорскри комендант хӗрӗн ятне асӑнасси-тӑвасси пулмарӗ.

И был доволен одним: имя Марьи Ивановны не было произнесено гнусным злодеем, оттого ли, что самолюбие его страдало при мысли о той, которая отвергла его с презрением; оттого ли, что в сердце его таилась искра того же чувства, которое и меня заставляло молчать, — как бы то ни было, имя дочери белогорского коменданта не было произнесено в присутствии комиссии.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех