Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑму (тĕпĕ: арӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ипполит Сидорыч, тархасшӑн, кала-ха мана, — мӗнле ҫын сан арӑму?

— Скажи мне, пожалуйста, Ипполит Сидорыч, какова твоя жена?

XXXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Тӳрех каламалла, ӗнер эпӗ сан ҫинчен Китай императорӗ ҫинчен шутланӑ пекех сахал шутлаттӑм, паян акӑ хам имение сан арӑмна сутас тесе санпа пӗрле пыратӑп тата арӑму ҫинчен те нимӗн те пӗлместӗп-ха.

Вчера я, признаться, так же мало думал о тебе, как о китайском императоре, а сегодня я еду с тобой продавать мое имение твоей жене, о которой тоже не имею малейшего понятия.

XXXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Сан арӑму ҫилленмӗ тесе шанатӑп эпӗ.

Я надеюсь, жена твоя не рассердится…

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Сан арӑму хуҫалӑха… хӑй тытса пырать-и вара? — ыйтрӗ Санин.

— Неужели же твоя жена сама распоряжается… по хозяйству? — спросил Санин.

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Тата мӗн теҫҫӗ, — хушса хучӗ Санин, «теҫҫӗ» сӑмаха уйрӑмах палӑртса каласа: — санӑн арӑму питӗ пуян, теҫҫӗ.

— И говорят, — прибавил Санин с особым ударением на слово «говорят», — что твоя жена очень богата.

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эпӗ санӑн арӑму мар-и вара?

Разве я не твоя жена?

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Арӑму? — ыйтрӗ Володя, кил хуҫи пӳрте пӗр ҫӗклем улӑм йӑтса кӗрсен.

Жинка? — спросил Володя, когда хозяин вернулся откуда-то из сеней с охапкой соломы.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Арӑму ӑҫта тата сан?

— А жена где?

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Джон, ҫак шӑпа тухнӑ самантпа хӑюлланса ыйтатӑп эп сиртен: эсир мана хӑвӑрӑн пулас арӑму вырӑнне шутланӑ вӗт?

Джон, в эту роковую минуту я смело спрашиваю вас: разве вы не называете меня в душе своей невестой?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вара вӑл, пӳрнипе Элен ҫине кӑтартса, ҫапла хушса хучӗ: — Ку санӑн арӑму вӗт? — терӗ.

И, указывая пальцем на Элен, он добавил: — Это твоя жена!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑвӑр арӑму ҫинчен шухӑшласа пӑхӑр, сэр, ан манӑр Мэри Грант ҫинчен.

Подумайте о вашей жене, сэр, подумайте о Мэри Грант.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Охо, арӑму кам-ха апла? — тӗлӗнче Корчагин.

— Ого, кто же твоя жена? — удивился Корчагин.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лар та итле арӑму мӗн каланине, — пӑшӑлтатрӗ Панкратов, Окунева чавсипе аяккинчен тӗртсе.

Сиди и слушай, что женушка скажет, — шепнул Панкратов, толкая Окунева локтем в бок.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Паллах, арӑму пур, ачасем.

Конечно, жена есть, дети?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тӑрнапуҫӗнче санӑн арӑму, ачусем, кил-ҫурт хуҫалӑхӗ те пур-тӑр?

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

«Санӑн тата арӑму тухатмӑш», — тавӑрать тепри.

— «А твоя жена — колдунья», — возражал другой.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эсӗ, акӑ, — терӗ вӑл, ларчӑк ҫинче ларса пыракан мужике: — эсӗ ӑслӑ, арӑму пур-и санӑн?

Ведь вот ты, — прибавил он, обращаясь к сидевшему на козлах мужику, ты, — умница, есть у тебя жена?

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Санӑн арӑму пур-и?..

— У тебя есть жена?..

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Атту, ав, арӑму килте мӑйӗнчен хӑмӑт та хывса кураймасть, тӗп-тӗрӗс пӗлетпӗр!

А то у тебя у самого дома баба из хомута не вылазит, знаем точно!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗленчине аяккарах пытарса ларт, арӑму килӗ те тата, хӑвна кӳпке пуҫласа, ҫатма аври хуҫса пӑрахӗ.

Бутылку прибери, а то жена приедет — сковородник об твою спину обломает.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех