Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апата (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку Грассинисем, арӑмӗпе упӑшки иккӗшӗ те, кирек мӗнле апата та ҫиекен выльӑхсем пекех! — терӗ Мартини Джеммӑна, пӗр вырсарникун уяр та сулхӑнтарах ир Синьория ятлӑ площадьпе иртсе пынӑ чухне, — Кардинал кӳмине епле пуҫ тайса илчӗ вӑл — куртӑр-и?

— Вот всеядные животные, эти супруги Грассини! — сказал как-то раз Мартини Джемме, переходя с нею через площадь Синьории в одно холодное воскресное утро, — заметили вы, как они поклонились, когда подъехала коляска кардинала?

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Глэдисӑн тарҫи пулнӑ ватӑ кухарка итальянка поднос ҫине хаяр хуҫа арӑмӗ киле кӗриччен тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ хурса тултарнӑ пулнӑ, ҫав апата юратакан Артур чиркӳ йӗркисене пӑсмасӑрах ҫиме пултарать, тесе шухӑшланӑ вӑл.

Старая кухарка-итальянка, служившая Глэдис до появления в доме новой строгой хозяйки, уставила этот поднос всякими деликатесами, которые, как она знала, ее дорогой синьорино мог покушать, не нарушая церковных правил.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Сывлӑша, хӗвеле, шыва тата ахаль, анчах техӗмлӗ апата пула, унӑн ӳт-тирӗ питӗ ҫирӗп ҫитӗннӗ, вӑл чугунран шӑратса тунӑ пекех пулнӑ.

Воздух, солнце, вода, простая здоровая пища сделали его тело крепким, словно отлитым из чугуна.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

— Каҫхи апата лар, — сӗнчӗ Алёнка.

— Садись ужинать, — предложила Аленка.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Сана вара, атте, апата вӑхӑтра килме тархасласах ыйтатӑп.

— А тебя, папа, я очень прошу приходить обедать вовремя…

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Каҫхи апата паян мӗн пулать?

Что сегодня на ужин?

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унпа юнашар ҫӑварне чӗлӗм хыпнӑ старик саркаланса ларнӑ та кӑвайт ҫинче ҫакӑнса тӑракан хуранти апата пӑтратать.

Рядом с ним развалился старик с трубкой в зубах, неторопливо помешивал какое-то варево в котелке над костром.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хмара килни каҫхи кӑмӑллӑ апата пӑсрӗ.

Хмара испортил им ночной чай.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Участокра, ҫар лагерӗнчи пекех, ҫирӗп йӗрке туса хучӗҫ, ҫынсем гудок кӑшкӑртнипе тӑраҫҫӗ, кӑтартса панӑ кӗске вӑхӑтра ҫӑвӑнаҫҫӗ, ирхи апат ҫиеҫҫӗ, кӑнтӑрлахипе каҫхи апата яланах пӗр вӑхӑтра тӑваҫҫӗ, ҫывӑрма та гудок кӑшкӑртса пӗлтереҫҫӗ.

На участке был введен жесткий распорядок военного лагеря: поднимались по гудку, с умыванием и завтраком укладывались в считанные минуты, обедали и ужинали все в одно время, «отбой» ко сну объявлялся тоже гудком.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Каҫхи апата икӗ баракра ҫитермелле турӗҫ.

Ужин пришлось устраивать в двух бараках.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Апата манса, пурте Батманов тавра ларчӗҫ.

Забыв про обед, все стеснились вокруг Батманова.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тутлӑ та сӗтеклӗ апата виҫӗ сехете яхӑн ҫирӗҫ; унтан, ӳсӗррисене килӗсене ӑсатса пӗтерсен, ҫамрӑксем таса та типтерлӗ тумланнӑ Серафим платник тавра пухӑнчӗҫ.

За сытным, обильным обедом сидели часа три; потом, разведя пьяных по домам, молодёжь собралась вокруг чистенького, аккуратного плотника Серафима.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ирхи тутлӑ апата ҫимерӗ, ӑшаланӑ пулӑ, услам ҫу, кофе ҫине аллипе сулчӗ те, яш ача пек, крыльца ҫинчен чупса анчӗ, Марья Ивановна тӗлӗнсе тӑрса юлчӗ.

Отмахнулся от богатого завтрака — жареной рыбы, сливочного масла и кофе — и по-юношески сбежал с крыльца, оставив Марью Ивановну в растерянности.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ачисене кӑшт ҫеҫ ҫитернӗ — апата перекетле тыткалама тивнӗ.

Детям дали немного поесть — надо было экономить.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вӑл пирӗн апата ҫисе пурӑнатчӗ тата пире те хӑнӑхса ҫитрӗ.

Она кормилась за нашим столом, да и привыкла к нам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Апатне ҫисе ямашкӑн Марье инке ӑна хӑтарса та илчӗ, анчах усси пулмарӗ, ҫимен апата ҫаплипех пуҫтарса хӳшӗрен тухса каймалла пулчӗ.

Тетка Марья пожурила ее за то, что она не съела обеда; прибрала нетронутую пищу и куда-то вышла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня апата кӑшт ҫеҫ астивсе пӑхрӗ.

Но Фени едва притронулась к пище.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кӑнтӑрлахи апата пысӑк мискӑпа купӑста яшки лартса панӑ.

Обед состоял из большой миски щей.

20 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Йыттисем ҫиме тесе чупса пыраҫҫӗ те сӑмсине пӑрса калаҫҫӗ: «Пирӗн апат пӗҫерекен пӗтӗмпех пӑсӑлса кайнӑ: ӗлӗк апата аван пӗҫеретчӗ, халӗ нимӗне юрӑхсӑр хатӗрлекен пулнӑ», — теҫҫӗ.

Собаки кинулись, отвернули носы и говорят: «Испортился наш повар — прежде хорошо готовил, а теперь никуда не годится».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йыттисем пыршӑсене ярса илнӗ те — ҫисе те янӑ, вара каланӑ: «Пирӗн апат пӗҫерекен маттур, апата лайӑх хатӗрлет», — тенӗ.

Собаки подхватили, поели и говорят: «Повар хороший: хорошо стряпает».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех