Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апата (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫиччӗ ҫурӑра Гораций кӗчӗ те мана капитан сӗтел хушшине — каҫхи апата — чӗннине пӗлтерчӗ.

В половине восьмого Гораций возвестил, что капитан просит меня к столу — ужинать.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Каҫхи апата ларсан, кӗҫех, ҫак пулӑма малалла сӳтсе яврӑмӑр.

Вскоре, сев ужинать, мы продолжали обсуждать случай.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ хамӑн картсемпе кӑсӑклансах кайрӑм, анчах ҫиес килни аптӑратма пуҫларӗ, ҫавӑнпа та Дэлия Стерс апата вун пӗрте, эппин, тепӗр сехетрен, лармаллине пӗлтерсен кӑмӑлӑм ҫӗкленчӗ.

Я был заинтересован своими картами, однако начинал хотеть есть и потому с удовольствием слышал, как Дэлия Стерс назначила подавать в одиннадцать, следовательно — через час.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Н' Комбе апата тӗкӗнмерӗпе пӗрех; вӑл пуҫӗпе вар-хырӑмӗ йывӑрланнипе йӗрмӗшет.

Н. Комбе почти не прикасался к еде; он жаловался на тяжесть головы и желудка.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сӑмах май — ирхи апата ман патӑма пырӑр.

Кстати, приходите позавтракать.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Куравҫӑсем саланнӑ ӗнтӗ; ҫанӑран турткаласа мана сӗтел патне ертсе пычӗҫ, Том лартса хунӑ каҫхи апата кӑтартрӗ.

Зрители уже удалились; тогда подвели меня за рукав к столу, Том показал на поданный ужин.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах капитан мана пит выҫӑхнӑ ҫын вырӑнне шутларӗ, апата лариччен эпӗ ӑна ҫакӑн ҫинченех каланӑччӗ: халӗ ӗнтӗ манӑн ҫӑтса анман апата ирӗксӗр ҫимелле пулчӗ.

Но капитан был уверен в том, что я сильно голоден, да и я сам еще до завтрака сказал ему об этом. И теперь я должен был через силу есть.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эпир каҫхи апата ларасшӑн, ӑна кӗтетпӗр.

 — Мы ждем ее, чтобы сесть ужинать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Каҫхи апата хӑҫан ларатпӑр?».

А скоро ли подадут ужин?»

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Паян, вырсарни кун, лавкка яланхи пекех хупӑ, кунтах ҫывӑрма юрать, ыран вара эсир пурте ҫӗр айӗнче канатӑр, ирхи апата та, кӑнтӑрлахипе каҫхи апата та, ҫӗрле мӗн ҫиес килет ҫавна та унта пырса паратӑп.

Сегодня, как всегда по воскресеньям, лавка закрыта, спать можно здесь, а завтра вы все будете отдыхать под землей, туда же я подам вам завтрак, обед, ужин и то, что захотите съесть ночью, то есть «ночник».

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Халӗ тӑнлӑр: кама та пулин мӗн те-тӗр каламалла тӑк — мана сӑмах вӗҫҫӗн калӑр, ҫапла хӑрушлӑхсӑртарах, енчен те ҫырмаллах чухне — ҫырӑвӑра каҫ тӗлнелле хатӗрлӗр те ӑна каҫхи апата паракан ҫӑкӑр ӑшне чиксе хурӑр, ҫӑкӑра тирӗке пӑрахӑр.

Теперь слушайте: все, что нужно передать кому бы то ни было, можете мне сказать на словах, так безопаснее, но, если необходимо писать, тогда приготовьте письмо к вечеру и засуньте его в остаток хлеба, какой получаете на ужин, хлеб можно бросить в миску.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ирхи шуҫӑмччен Давенант апата сивӗ хальлӗнех ҫисе ячӗ те каллех выртрӗ.

Незадолго перед рассветом Давенант съел остывшее кушанье и лег снова.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Туссем катлета кукӑр вилкӑпа тӑрӑшсах тӗшӗреҫҫӗ те тӗшӗреҫҫӗ, пыра хӗртекен йӳнӗ эрех сыпа-сыпа ҫӑтаҫҫӗ апата.

Приятели усердно ломали котлеты кривыми вилками, запивая еду вызывающим изжогу дешевым вином.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Футроз патне ыран каллех каяссипе лӑпланса Давенант кун юлашкипе зоопаркра курса ҫӳреме тата кивӗ темиҫе кӗнеке туянма усӑ курчӗ; ирхи апата ӗлкӗреймерӗ, кӑнтӑр апатне кая юлса ҫитрӗ, ҫав тери выҫӑхнӑскер яшка, пулӑ, пылак кукӑль ним хӑварми ҫисе ячӗ, ҫӑкӑр та юлмарӗ, ҫакна кура карчӑк хваттерте пурӑнаканӑн аппетитне кӳршӗ хӗрарӑмӗпе нумайччен сӳтсе яврӗ.

Утешившись тем, что завтра снова придет к Футро-зу, Давенант остаток дня употребил на посещение зверинца и покупку нескольких старых книг; к завтраку он опоздал, обедать пришел поздно и был голоден, отчего съел суп, рыбу и сладкий пирог без остатка, съел даже весь хлеб, так что старуха долго рассуждала с соседкой об аппетите жильца.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Кӑнтӑрлахи апата кӗркелесе ҫӳре!

— Заходи пообедать!

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенант вырӑнне Кишлот апата хӑй илсе килсе пама ыткӑнчӗ, ӗмӗтленсе сӗмленет: «Йӗрӗнӳ» ресторана пурте хисеплеҫҫӗ, кунта каретӑсемпе автомобильсем татти-сыпписӗр килеҫҫӗ…

На его выручку Кишлот бросился подавать сам, мечтая уже, что ресторан «Отвращение» стал модным местом, куда стекаются кареты и автомобили.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӗрарӑмсем хӑна пӳлӗмне иртрӗҫ, эпир вара, хулӑн енчӗкпе хаваслӑ кӑмӑл ҫыннисем, кунта тухрӑмӑр: апата кӑштах ирӗлтерме, картла вылямалли сӗтел хатӗрличчен сигара туртнӑ май уни-куни пирки сӑмах ваклама.

Дамы перешли в гостиную, а мы, люди тугого кошелька и веселого расположения духа, удалились сюда, отчасти для пищеварения, отчасти для того, чтобы выкурить по сигаре и поболтать, пока не приготовят столы для карт.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Унта вӗсем каҫхи апата ҫӳреҫҫӗ, эрехпе сӑйланаҫҫӗ, Дрюрилен театрӗн артисткисемпе шӳтлесе йӑпанаҫҫӗ.

Там они ужинали, пили вино и шутили с артистками из Дрюриленского театра.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Ҫавӑнпа та чуна хытарса, — мӗншӗн тесен мӑйӑртан лайӑхраххине кӗтнӗччӗ, — эпӗ сӗннӗ апата ҫӑтма пикентӗм.

Поэтому, скрепя сердце, так как ожидал чего-либо получше, чем орехи, приступил я к предложенному угощению.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Геннисон апата ларчӗ, ҫырткаланӑ хушӑрах укҫа парсан мӗн тӑвассине Дженпа малалла сӳтсе яврӗ.

Геннисон съел обед, продолжая толковать с Джен о том, что они сделают, получив деньги.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех