Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем утсем ҫинчен анчӗҫ, учӗсене пӳрт ҫывӑхне кӑкарчӗҫ те шала кӗчӗҫ.

И они слезли с коней, привязали их около хаты и вошли в неё.

Буденный // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ҫак самантра тин Гусевпа Иха аяла анчӗҫ.

Только тогда Иха и Гусев могли спуститься вниз.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унтан Лосьпа Гусев кӳлӗ хӗррине анчӗҫ, хӑйсене юнран, тусанран ҫуса тасатрӗҫ.

Затем Лось и Гусев пошли к озеру, смыли с себя кровь и пыль.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫаран ҫине сарӑ кайӑксем вӗҫсе анчӗҫ те ҫунаттисене антарса шывӑн асамат кӗперӗллӗ сирпӗнчӗкӗсен айӗнче ҫатӑлтатаҫҫӗ, аякра симӗс тӑрна-тунсӑхҫӑ вӑрӑм урисемпе тӗнкӗлтеттерсе кумса ҫӳрет.

Опустились на луг жёлтые птицы и распушились, отряхиваясь под радужным фонтаном воды, вдали бродил на длинных ногах ярко зелёный журавль-меланхолик.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Салтаксем лапама пусмапа чупса анчӗҫ те карапа ункӑларӗҫ, пухӑннисен талпӑнӑвне чараҫҫӗ.

Солдаты сбежали по лесенкам на площадь и окружили корабль, сдерживая напиравшие толпы.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем ҫыранран кактуссен тӗттӗм чӑтлӑхне асӑрханса анчӗҫ.

Они осторожно спустились с берега в тёмные заросли кактусов.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем тайлӑмпа анчӗҫ те аппарат патне таврӑнаҫҫӗ, ӑна кактуссен хушшинче шыраса чылай вӑхӑт ҫӳрерӗҫ.

Они спустились с откоса и пошли к аппарату, и долго блуждали, разыскивая его среди кактусов.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ҫуркунне Уссури тӑрӑх пӗрмаях темле ҫынсен виллисем юхса анчӗҫ, — ҫавсене пула сомсем нихӑҫанхинчен те ытларах мӑнтӑрланчӗҫ.

В ту весну по Уссури то и дело сплывали книзу безвестные трупы, и от них сомы жирели, как никогда.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Тӗттӗм ҫӗрте темӗнле япаласем ҫӳлтен аялалла анчӗҫ, айккисенчен сиксе темӗскерле япаласем тухрӗҫ.

В темноте какие-то вещи опустились сверху, какие-то вещи выдвинулись с боков.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас урса кайнӑ пек йӑваланнӑ вӑхӑтра малтан Буратино, ун хыҫӗнчен Мальвина, Пьеро, Артемон тата хыҫалтан Карло ашшӗ чӑнкӑ чул пусма тӑрӑх ҫӗр тӗпӗнчи шӑтӑкалла анчӗҫ.

Пока Карабас Барабас катался, как бешеный, и рвал на себе бороду, Буратино впереди, а за ним Мальвина, Пьеро, Артемон и — последним — папа Карло спускались по крутой каменной лестнице в подземелье.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Алӑкӑн ҫӗрсе пӗтнӗ хӑмисем ҫӗмӗрӗлсе анчӗҫ те, тӑватӑ полицейски хӑйсен шашкисемпе чанкӑртаттарса, пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрсе кайрӗҫ.

Гнилые половинки дверей сорвались с петель, и четыре бравых полицейских, гремя саблями, с грохотом свалились в каморку под лестницей.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино, Алиса тилӗ тата Базилио аҫа кушак сӑрт ҫинчен анчӗҫ те хирсем урлӑ, виноградниксем урлӑ, хыр вӑрманӗ витӗр утрӗҫ.

Буратино, лиса Алиса и кот Базилио спустились под гору и шли, шли — через поля, виноградники, через сосновую рощу.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗр ача ӗмӗртекен хӗрарӑмӑн куҫҫулӗсем те юхса анчӗҫ.

Одна кормилица даже прослезилась.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тутин кӗтессисем усӑнса анчӗҫ, ҫӑварӗ ҫурла пек кукӑрӑлса карӗ, тути ҫинчи ӳт-тирӗ сиккеленсе тӑнине тата чӗтрекен пӗркеленчӗкӗсем чӗлхесӗрех тем ҫинчен каланине курса тӑрасси шутсӑрах лайӑх марччӗ.

Углы губ опустились, рот изогнулся серпом, и было мучительно смотреть, как вздрагивает кожа на губах и безмолвно говорят о чем-то трепетные морщинки.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗрре эпӗ куртӑм: кӑмакана лартса пӗҫернӗ сӗт чӳлмекӗ тытса вӑл пусма патнелле утса пычӗ, анчах сасартӑк унӑн урисем хутланса анчӗҫ, вӑл ларчӗ те пӗр картлашка ҫинчен тепӗр картлашки ҫинелле кӗрӗс-кӗрӗс тутарса, чӳлмекне алӑран ямасӑр пусма тӑрӑх аялалла анса карӗ.

Однажды я видел, как она, взяв в руки горшок топленого молока, подошла к лестнице, но вдруг ноги ее подогнулись, она села и поехала вниз по лестнице, грузно шлепаясь со ступеньки на ступеньку и не выпуская горшка из рук.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл куҫне хӗсрӗ те, сасартӑк унӑн хаяр сӑн-пичӗ йӑл кулнипе улшӑнса тӑчӗ, хӗвелпе пиҫнӗ тачка питҫӑмартийӗсем хум пек хӑлхисем патнелле выртрӗҫ, лаша шӑлӗсем пек пысӑк шӑлӗсене уҫса кӑтартрӗҫ, уссийӗсем ҫемҫен аялалла усӑнса анчӗҫ — вӑл ырӑ кӑмӑллӑ, мӑнтӑр хӗрарӑм евӗрлӗ пулса тӑчӗ.

Он мигнул, и вдруг его свирепое лицо изменилось от широкой улыбки, толстые, калёные щёки волною отошли к ушам, открыв большие лошадиные зубы, усы мягко опустились — он стал похож на толстую, добрую бабу.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тул ҫутӑлни чылая кайсан, хӗнесе пӗтернӗ Йевта старике нимӗҫсем аялалла сӗтӗрсе анчӗҫ.

Поздним утром полумертвого и избитого старика Евту погнали к подножью горы.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем вӑрман витӗр хӑвӑрт анчӗҫ, ҫул урлӑ каҫрӗҫ, уйсем урлӑ Морава тӑрӑх кӗпер патнелле кайрӗҫ.

Партизаны быстро спустились по лесу и направились через поля к Мораве, к мосту.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Каҫ пулас умӗн сӑртсем ҫинчен анчӗҫ те Расина еннелле кайрӗҫ.

Вечером они спустились с горы и пошли к Расине.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав самантра тенӗ пекех йывӑҫсем ҫинчен темиҫе арҫын сиксе анчӗҫ те пулӑшма чупрӗҫ, анчах вӗсене хумсем ярса илчӗҫ, ҫавӑркаласа ҫӳрерӗҫ те вӑрманалла — пӗтме илсе кайрӗҫ.

Почти в ту же минуту несколько мужчин соскочили с деревьев и бросились на помощь, но волны подхватили их, закружили в водовороте и унесли в лес на погибель.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.