Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

антӑхса (тĕпĕ: антӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аян тӑчӗ, канӑҫсӑрлӑхпа антӑхса каллех ларчӗ, унтан кӑшкӑрса ячӗ.

Аян встал, сел снова, задыхаясь от беспокойства, и крикнул.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хумханнипе унӑн тути сиксе чӗтрет; акӑ вӑл кӑштах ҫеҫ шӑпланнипе усӑ курса мӗн вӑйӗ ҫитнӗ таран, антӑхса кӑшкӑрчӗ — итлекенсем унран сахалтан та пӗр мильӑра тейӗн:

Губы его вздрагивали от волнения; наконец, уловив паузу, он крикнул изо всей силы, словно слушающее находились от него по крайней мере за милю:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Антӑраса, хӗрсе кайнӑскер, нимӗн курмасӑр, антӑхса — Тарт малаллах ӑнтӑлать, чарӑна-чарӑна сывлӑш ҫавӑрса ярать те — тӑшман хӗсекен салтакла, хура чӑтлӑх витӗр каллех утӑм хыҫҫӑн утӑм тӑвать.

Бессознательно, страстно, ослепленный и задыхающийся, Тарт рвался вперед, останавливался, набирал воздуха и снова, как солдат, стиснутый неприятелем, шел шаг за шагом сквозь темную глушь.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Пӑчӑпа, канӑҫсӑрлӑхпа тата ӑнланмалла мар, ывӑнтаракан хумханупа антӑхса ҫитнӗскер — Тарт ӑвӑс шӑрпӑкне чӗртрӗ те симӗс склепа ҫутатрӗ.

Задыхаясь от духоты, тревоги и необъяснимого, томительного волнения, Тарт зажег восковую спичку, осветив зеленый склеп.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Кӗҫ Нина хӑй мӗн тунине хӑй те ӑнланса илеймерӗ: аллисемпе арҫынна мӑйран ыталаса илчӗ те антӑхса кайса чуптума пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Командир кӑшкӑрнӑ май антӑхса кайса, ҫӗре тӗшӗрӗлсе анать.

Командир задохнулся криком, повалился.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Эсӗ ӑна перетӗн-и? — хумханнипе антӑхса ыйтнӑ Валя Кузнецовран.

— Ты будешь стрелять? — задыхаясь от волнения, спросила Валя.

Кох патӗнче пулни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Анчах тупа туни Макҫӑмӑн аллисене ҫыхса хунӑ, хӑранипе вӑл антӑхса каяссах ҫитнӗ.

Но клятва связывала ему руки, и он от ужаса чуть не задыхался.

VIII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Юлашкинчен унӑн савӑнӑҫӗ чикӗрен тухсах кайнӑ: Емельяниха ташша янине курсан, вӑл кӗҫех чыхӑнса антӑхса кайман.

Наконец, восторг его превзошел всякие ожидания; от радости он чуть не подавился, когда увидал, что сама Емельяниха,

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Антӑхса вилчӗ-ши?

Задохся?

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

«Суятӑн, су-я-тӑн! — антӑхса кайсах ҫухӑрать Бирюк.

«Вре-ешь, вре-ешь, — твердил, задыхаясь, Бирюк.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Шывпа йӗпенсенех антӑхса каятӑп вӗт эпӗ.

Окунусь в воду — захлебнусь!

Шакалпа тӗве ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Амӑшӗ те пӑрахса кайрӗ, ав, Ҫуткас ҫутине яланлӑхах, хӑй те, Дина, вутлӑ юрату вучӗпе сасартӑк антӑхса, сисӗмлӗ чӗрине сасартӑк кӗллентерсе пӑхрӗ…

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унтан вӑл ҫав шӗвеке чей чашкипе ӑсса илчӗ те антӑхса кайса ӗҫрӗ.

Потом он зачерпнул ее чайной ложкой и с жадностью выпил.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Известь, тикӗт, ӗнӗк шӑрши кӗрет, — антӑхса кайма та йывӑр мар.

Пахло известью, мазутом, гарью — задохнуться можно.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пурнӑҫ шартламипе ӗнсе, антӑхса ҫитнӗ ҫыншӑн эсӗ — тӑрӑ-тӑрӑ, уҫӑ-уҫӑ ҫӑлкуҫ, кӗтсех-кӗтсех илнӗ ҫӑлкуҫ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӑкӑлттин-йӑкӑлттин те сикет, куклене-куклене те ларать, пӗҫҫи-каҫҫине, хырӑмне, кӑкӑрне, ҫамкине те лап-лап тутарать, шуйттан ҫурилле хуҫкаланать-пӑркаланать — кӗскен каласан, антӑхса кайса урӑм-сурӑмланать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах юнланса пӗтнӗ, антӑхса кайма пуҫланӑ казак калатчӗ:

Но, окровавленный, задыхающийся, казак упрямо твердил:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тӗлӗнмелле япала пулса тӑчӗ вара — йытӑ сӑнчӑртан вӗҫерӗнсе сикме пикенмерӗ, антӑхса каймарӗ, хӑйне хушнӑ пирки кана вӗрнӗ пек вӗрчӗ.

И удивительное дело — пес уже не рвался с цепи, не надрывался, он лаял как бы по обязанности.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

— Вӑл антӑхса кайрӗ, сурчӑкне аран-аран ҫӑтса ячӗ.

 — Ему не хватило воздуха, и он замолчал, глотая слюну.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех