Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юргин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫук, ҫӗленсем, ун пек пулмасть!» — хӑй ӑшӗнче кӑшкӑрчӗ Юргин, хӑйӗнчен сылтӑмра та, сулахайра та пӗтӗм парк тӑрӑх салтаксем кӗрт ӑшне пута-пута, кӑшкӑрашса пӑшал пенӗ еннелле ыткӑннине курсан.

«Не-ет, гады, не выйдет!» — мысленно закричал Юргин, видя, что и вправо и влево от него, по всему парку, навстречу звукам стрельбы, перекликаясь, увязая в снегу, несутся солдаты его роты.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин вара мӗн пулнине ӑнланса илчӗ: гитлеровецсем малтан тупӑсемпе минометсенчен пемесӗрех, пехота вӑйӗпе кӑна, Садки ялне кӗтмен ҫӗртен тытса илме шутланӑ иккен.

И Юргин понял, что произошло: гитлеровцы решили захватить Садки внезапно, без артподготовки, одной пехотой.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин чупса пынӑ чухне малтан юрпа витӗннӗ хулӑн хурама вулли ҫине ҫитсе ҫапӑнсан, унтан акаци тӗме ҫине ҫитсе тӑрӑнсан тин, гитлеровецсем паян кулленхинчен иртерех ҫапӑҫу пуҫласа янине ӑнкарса илчӗ.

Только на бегу, сначала ударившись о толстый, запорошенный снегом ствол вяза, а потом наскочив на куст акации, Матвей Юргин сообразил, что гитлеровцы начали бой раньше обычного.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сылтӑм аллине аран-аран кӗске кӗрӗкӗн ҫаннине тӑхӑнса, Юргин паркӑн хӗвеланӑҫ чиккинелле ыткӑнчӗ.

Кое-как попав правой рукой в рукав полушубка, не застегиваясь, Юргин бросился к западной границе парка.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗрлесе тӑракан ҫуртран чупса тухсан (унта алӑксем шалтлатса уҫӑлса хупӑнаҫҫӗ, кашни пӳлӗмрех тата коридорта кӑшкӑрашнисем илтӗнеҫҫӗ), Матвей Юргин батальон йышӑнса тӑракан рубежӑн тӗрлӗ участокӗсенче уйрӑммӑнах хӑй ротин участокӗнче пӑшалсем тата пулеметсем пенипе кӗрлесе тӑнине илтрӗ.

Выскочив из гудящего дома (в нем гулко хлопали все двери, по всем комнатам и коридорам раздавались крики), Матвей Юргин услышал, что ружейно-пулеметная стрельба идет на разных участках оборонительного рубежа батальона, но особенно сильная — на участке его роты.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргин ҫурҫӗр иртсен чылай ҫӗрле кӑна, хӑйӗн роти ҫапӑҫӑва питӗ лайӑх хатӗрленсе ҫитнине, ыран вӑл пурнӑҫне хӗрхенмесӗр ҫапӑҫассине ӗненсе илсен ҫеҫ кӑштах лӑпланчӗ, вара нумаях пулмасть тупнӑ телейне ҫӗнӗрен туйса илчӗ.

Только далеко за полночь, твердо убедившись, что рота отлично подготовлена к бою и завтра будет сражаться беззаветно, Матвей Юргин немного успокоился и вновь ощутил тепло того счастья, какое он познал совсем недавно.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Чарӑн, пӑх-ха! — кӑшкӑрчӗ Юргин.

— Стой, смотри! — крикнул Юргин.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин енне пӗшкӗнсен, Андрей хирӗҫ тавӑрса каларӗ:

Наклонившись к Юргину, Андрей ответил:

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин ҫапла шухӑшлани пӗтӗмпех тӗрӗс пек туйӑнчӗ Андрея.

Все эти предположения Юргина показались Андрею справедливыми.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ир-ха, Андрей, питӗ ир! — ассӑн сывласа каларӗ те Юргин, хӑй сӑмахӗсене ҫил вӗҫтерсе каймалла мар ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Еще рано, Андрей, очень рано! — вздохнув, Юргин отвернулся, чтобы ветер не унес его слова.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Сан ӗҫсем мӗнле? — ыйтрӗ Юргин тусӗнчен.

— Как твои дела? — спросил Юргин друга.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин юлташне унӑн пысӑк кӗлеткинчен тата уттинчен палларӗ те кӑшкӑрса чарчӗ.

Юргин узнал товраиз по крупному телу и походу и, крикнув, остановил.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пахча ҫимӗҫ усрамалли нӳхреп патӗнче Юргин лейтенант Андрей Лопухова тӗл пулчӗ.

У погреба для хранения овощей лейтенант Юргин встретил Андрея Лопухова.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Батальонти коммунистсем пӗрле тупа тунипе тата Мускав шӑпишӗн ҫав тери шикленнипе чӗрине хускатнӑ Матвей Юргин пуху хыҫҫӑнах хӑй ротинчи пур взводсенче те пулса вӗсем ҫапӑҫӑва мӗнле хатӗрленнине, малти ретре сыхлакансен отрячӗ мӗнле тӑнине тӗрӗслерӗ, салтаксемпе нумайӑшӗпе калаҫрӗ, вӗсене вӑрҫӑ пуҫланнӑранпа та тӳссе ирттерме тӗл килмен сехет килсе ҫитни ҫинчен пӗтӗм чӗререн туйтарса илтересшӗн тӑрӑшрӗ.

Сразу же после собрания, с чувством необычайной тревоги за судьбу Москвы, Матвей Юргин побывал во всех взводах своей роты, проверил их готовность к бою, проверил, как несет службу боевое охранение, поговорил со многими солдатами, стараясь, чтобы и они всей душой почувствовали приближение часа, какого еще не приходилось им пережить на войне.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юлташӗсене итлесе, Матвей Юргин вӑрҫӑн чи хаяр сехечӗ ҫывхарнине пӗтӗм чун-чӗрипе туйса илчӗ.

Слушая товарищей, Матвей Юргин с особенной остротой, как никогда еще до этого, всем существом своим ощутил, что настал самый грозный час войны.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем, чӑнах та, минучӗпех пӗр шарламасӑр, куҫ сиктермесӗр пӗр-пӗрне куҫран пӑхса тӑчӗҫ, анчах уйрӑлма вӑхӑт ҫитсен, Лена сасартӑк малалла туртӑнчӗ те пуҫӗпе Юргин кӑкӑрӗ ҫумне лӑпчӑнчӗ…

Они действительно целую минуту, не отрываясь, молча смотрели друг другу в глаза, но когда пришла пора расстаться, Лена вдруг порывисто, подавшись вперед, прижалась головой к груди Юргина…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Алӑк хупӑнсан, Матвей Юргин Ленӑн аллисене хӑй кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ те шӑппӑн каларӗ:

Когда дверь закрылась, Матвей Юргин прижал руки Лены к своей груди и сказал тихонько:

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Астӑватӑп эпӗ, астӑватӑп! — хирӗҫ тавӑрчӗ Юргин, унтан ура ҫине тӑрса, сехечӗ ҫине пӑхрӗ.

— Я помню, помню! — воскликнул Юргин и, поднимаясь, взглянул на часы.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лена лӑпланчӗ, хавасланнине тата телейне пытармасӑр, Юргин каланине итлерӗ, вӑл пулса пурнӑҫа лайӑх курнинчен, хӑйӗннипе унӑн пурнӑҫӗ ҫинчен хӑюллӑн шухӑшланинчен тӗлӗнчӗ…

Присмирев, не скрывая восхищения и счастья, Лена слушала Юргина и втайне поражалась тому, как он хорошо видит будущее, как смело, красиво мечтает о своей и ее жизни.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унччен Юргин хӑйӗн пулас пурнӑҫне темшӗн уҫӑмсӑррӑн, уйрӑм пайсемпе, ҫуллӑ сарӑпа ӳкернӗ картина ҫине каҫ пулас умӗн пӑхнӑ пек курнӑ; халь вара пуласлӑх, Ленӑна юратнипе ҫуталнӑскер, пӗтӗм тӗспе йӑлтӑртатса тӑрать тата вӑл, мастерсем хӑйсем юратакан картинӑсем ҫинчен каласа кӑтартнӑ пек, ун ҫинчен пӗр чарӑнмасӑр калама пултарать.

Прежде Юргин видел свое будущее почему-то неясно, в отдельных деталях, как если бы смотрел на картину, написанную маслом, при сумеречном свете; теперь, освещенное любовью к Лене, будущее сверкало всеми красками, и он мог говорить о нем без конца, как это могут делать знатоки живописи о любимой картине.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех