Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Упӑшкана (тĕпĕ: упӑшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук, шухӑшлатӑп ӑшӑмра, епле пулсан та, тӑван упӑшкана кайса куратӑпах, тетӗп… — упӑшки ҫумне чӑмӑртанса, куҫҫуллӗ куҫӗсемпе ун ҫине пӑхса чӗвӗлтетрӗ вӑл.

Нет, думаю, поеду, проведаю родимого… — тарахтела она, прижимаясь к мужу, заглядывая в глаза ему увлажненными глазами.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Упӑшкана та, пурне те пӑрахатӑп, эсӗ кӑна пул…

И мужа и все кину, лишь бы ты был…

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Упӑшкана ҫырса пӗлтеретӗн-и?

Мужу пропишешь?..

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ан ухмахлан, ман упӑшкана ҫул ҫине хатӗрсем майласа парас пулать.

— Не дури, мне надо мужа сбирать.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Кулӑшла истори аса килчӗ-ха мана: хам упӑшкана мӗнле пытарнине аса илтӗм.

— Мне пришла на ум забавная история: я вспомнила, как погребали моего мужа.

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах упӑшки унӑн кӗвӗҫӳпе, тӗрлӗ хаярлӑхсемпе тулса киревсӗрленнӗ ҫын пулнӑ-ҫке-ха, ҫавӑн пек упӑшкана юратни… питех мар ҫав.

Но любовь с огаженным и ревностью и всякой злостью мужем была уже не то.

XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Ну, тӗрӗс пулмалла, упӑшкана юратмалла, — хумханса та хӗрелсе каларӗ вӑл.

— Ну, быть верной, любить, — краснея, ответила она.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кун пек тесен-тӗк, упӑшкана, ахӑртнех, экзаменсене кӗртмеҫҫӗ те пулӗ.

— То, что в этом случае мужа почти наверно не допустят к экзаменам.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Упӑшкана эпӗ пӗтӗм вӑйӑмран сӗтӗрнӗ, ӑна хистесе-хӑваласах тӑнӑ, унпа лара-лара пӑхмасӑр калама вӗреннӗ, репетицисем тунӑ, ун мӑнаҫлӑхне хӗтӗрте-хӗтӗрте ҫивӗчлетнӗ, хуйха ӳкнӗ минутсенче хӑпартлантарнӑ.

Я тянула мужа изо всех сил, подхлестывала его, зубрила вместе с ним, репетировала, взвинчивала его гордость, ободряла его в минуту уныния.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакна кам хӑтланнине эпӗ пӗлместӗп, анчах упӑшкана анонимлӑ ҫырусемпе тӑкӑлтарса хӑшкӑлтараҫҫӗ.

Я не знаю, кто это делает, но мужа осаждают анонимными письмами.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ сана чӑнне калатӑп: упӑшкана эпӗ нихӑҫан сутман, сутасса та ӑна хам мӗншӗн те пулин парахичченех сутмӑп.

Я тебе скажу правду: я мужу никогда не изменяла и не изменю ему до тех пор, пока не брошу его почему-нибудь.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эпӗ хам упӑшкана юратмастӑп, — шухӑша кайнӑ евӗр, васкамасӑр калаҫрӗ Шурочка.

— Я своего мужа не люблю, — говорила она медленно, точно в раздумье.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Питӗ те шел, ҫаксене пӗтӗмӗшпех упӑшкана каласа пама пултараймастӑп.

Как я жалею, что не могу открыть всего мужу.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Манӑн мӗн те пулин ҫителӗксӗр пулас пулсан, упӑшкана ҫеҫ каламалла пулӗччӗ, тата калама та кирлӗ мар, мана укҫа ытларах кирлине вӑл хӑех асӑрханӑ пулӗччӗ, вара манӑн укҫа нумайрах пулнӑ пулӗччӗ.

А если бы мне чего было мало, мне стоило бы мужу сказать, да и говорить бы не надобно, он бы сам заметил, что мне нужно больше денег, и было бы у меня больше денег.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Тата вӑл акӑ мӗнле сӑмах каларӗ: «манӑн ытти ҫынсене лайӑх мар курӑнас килмест пулсан, эпӗ упӑшкана ытларах юрататӑп-ҫке, апла пулсан, тем тусан та, ҫӑвӑнмасӑр ун куҫне курӑнмалла мар».

— Да она еще какое слово сказала: ежели, говорит, я не хочу, чтобы другие меня в безобразии видели, так мужа-то я больше люблю, значит, к нему-то и вовсе не приходится, не умывшись, на глаза лезть.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ун пек арӑм кирек мӗнле упӑшкана та усӑ кӳмелле, анчах та сире, эсир урӑхла ҫын пулнӑ пирки, никамран та ытларах пулӑшас пулать, — тӳрӗрех каласан; ертсе пырас пулать сире.

Но, кроме тех выгод, которые получил бы всякий другой муж от такой жены, вы, по особенностям вашей натуры, более, чем кто-либо, нуждаетесь в содействии, — скажу прямее: в руководстве.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Савнӑ хӗрӗмҫӗм, эсир, ман упӑшкана курсан, телӗнетӗр тата вӑтанатӑр, сире ӗнер ун умӗнче питӗ мӑшкӑлласа калаҫнӑ, тен, вӑл хӑй те мӑшкӑлланӑ пуль.

— Милое дитя мое, вы удивляетесь и смущаетесь, видя человека, при котором были вчера так оскорбляемы, который, вероятно, и сам участвовал в оскорблениях.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Упӑшкана вунвиҫӗ кун маларах вӗлерчӗҫ, кӑна — паян.

Муж убит тринадцать дней тому назад, а этот — сегодня.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Вӑл мана яланах пӑхӑнса тӑтӑр тесе, эпӗ тӗрлӗ стратегиллӗ майсемпе усӑ курма пӗлекен чее характерлӑ упӑшкана вӑл ниепле те улӑштарма пултарайман.

Я в ней поддерживал ее верность разными способами, так сказать, стратегического свойства, вроде как бы фортификации. При моем поведении и хитром характере жена моя не могла изменить мне ни в каком случае.

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

Ҫук, вӑл унта хуйхӑллӑ ҫухату хыҫҫӑн ҫухату, тертлӗ йывӑр пурӑнӑҫ, халиччен пӗлмен хӑрушӑ туйӑмсем пуласса ҫеҫ ӑнланчӗ; тӗрлӗрен чирсем, ӗҫсем май килменни, упӑшкана ҫухатни ҫеҫ курӑнчӗ ӑна унта…

Нет, там видела она цепь утрат, лишений, омываемых слезами, неизбежных жертв, жизнь поста и невольного отречения от рождающихся в праздности прихотей, вопли и стоны от новых, теперь неведомых им чувств; снились ей болезни, расстройство дел, потеря мужа…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех