Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сӗвек тӑвайкки виркӗсӗнче, хам тин ҫеҫ килнӗ ҫул ҫинче, кутамас йывӑҫ тӗлӗнче, сасартӑк темӗнле шурӑ пӑнчӑ вӗтӗр-вӗтӗр вӗтӗртетни курӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Паҫӑр пӗлӗтре те пурнӑҫ ҫутисем мар, хӑйӗн серепинелле астаракан ҫав вупкӑн сӗвек кӗперӗн виҫӗ ҫуттине ҫаврӑнса ҫапла илӗртӳллӗн курӑнчӗ сана.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Темле муртӑхнӑ, ҫӗвекленнӗ, чикӗнчӗк йывӑҫ кутне шуса ҫитсен кӑна ӑнланчӗ: вӑл сӗвек, самай тарӑн вара персе аннӑ иккен.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ача-пӑчасене ҫывӑрма вӑхӑт ӗнтӗ, апла пулин те клубран иртсенех пуҫланакан сӗвек тӑвайкки ҫинче вӗсен хаваслӑ шавӗ янӑраса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

XII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Ҫуркунне, Атӑл капланса тулсан, вӗсем шыв айне пулса юлаҫҫӗ, шыв хухсан, утраври чӗлтӗр-чӗлтӗр хӑвасем ешерсе каяҫҫӗ, кӑпӑшка хӑйӑра шӑтарса, хӑях шӑтса тухать, сӗвек ҫырансенче пулӑҫ вучахӗсем ҫӗрлехи сӗме ҫутата-ҫутата илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Манман-и, эс мана ӑсатнӑ малтанхи каҫхине пӗве хӗрринчи сӗвек хурӑн ҫине таянса тӑтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 78–94 с.

Йывӑҫсем айӗнчи сӗвек лупашкана хунӑ вут йӗри-тавра ултӑ ҫын ларать.

В пологой низине, под деревом, горел костер, вокруг которого сидели шестеро.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шурча ялӗ Муркаш шывӗн сулахай енне, сӗвек сӑртӑн ҫурҫӗр питне, вырнаҫса ларнӑ.

Акрамово раскинулось по левому берегу речки Моргаушки, на некрутом взлобке с южной стороны.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пысӑк кӗпер урлӑ каҫса вӗсем шыв леш енчи сӗвек вырӑна пырса тухрӗҫ, тата кӑшт сӑрталла; хӑпарнӑ хыҫҫӑн часах вӗсен умне мӑкланса кайнӑ хӗрлӗ чул стеналлӑ кремль тухса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

14. Мускавра // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Джесси вырнаҫрӗ ҫеҫ — ӑна силлеме те вирхӗнтерме тытӑнчӗ; хӑлхисенче кӑнтӑр ҫилӗ шӑхӑрать; ҫӑварне, куҫӗсене кӗме ӑнтӑлса вӑл хӗрӗн хӗрӳленсе ҫунакан питне шарфпа хупларӗ; хулан ҫур ҫӗр ҫутисем ҫиҫкӗнсе иртрӗҫ те сӗвек сӑртсен теттӗм-сӗмлӗхӗпе ылмашӑнчӗҫ, — кӗҫех Джесси лӑпланчӗ.

Едва Джесси уселась, ее начало колыхать, мчать; южный ветер перевернулся в ушах; стремясь в рот, в глаза, он прижал шарф к разгоряченному лицу девушки; отсверкали полуночные огни города, сменясь тьмой отлогих холмов, и Джесси стала спокойнее.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Халӗ вӗсем вӑрман чиккипе пыраҫҫӗ, кунта ҫӳллӗ йывӑҫсен хушшинче тӗмпе хупланнӑ сӗвек тайлӑм курӑнать; малалла вӑл чӑтлӑхалла куҫать.

Они шли теперь по границе леса, где среди высоких деревьев виден был отлогий склон, заросший кустарником; он далее переходил в чащу.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӑйне тытса чараймасӑр Моргиана хӑмӑшпа хупланнӑ ҫивӗч чул муклашкине ҫӗклерӗ, хысакӑн сӗвек енӗпе йӑраланса хӑпарчӗ, — унта, путӑксемпе чул катрамӗсен хушшинче, ӑна тепӗр ҫыранран асӑрхаймаҫҫӗ; хысак хӗрринех шуса ҫитрӗ, аялалла тӗмсӗлет.

Став невменяемой, Моргиана взяла из камышей острый камень и вскарабкалась по отлогой стороне скалы, где, среди впадин и глыб, нельзя было заметить ее с другого берега; она подползла к краю, взглянув вниз.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Джесси сӗвек газон ҫине ярса пусрӗ, кӗпине ҫӗклесе аллине тӑсрӗ; шыв хӗрринчех тӑрать, акӑша йыхӑрма пикенчӗ:

Джесси ступила на покатый газон и, подобрав платье, протянула руку; стоя у самой воды, она стала звать лебедя:

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Типӗ тусанпа купаланса тулнӑ ешӗл хӳме лабиринчӗ сӗвек сӑрт тӑрӑх авкаланать.

Лабиринт зеленых изгородей, полный сухой пыли, змеился по отлогому возвышению.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кӑнтӑр еннелле вара, тирпейсӗррӗн лартса тухнӑ йывӑҫ-тӗмпе ункӑланнӑ пӳртсемпе фермӑсем чӑпарланнӑ ҫӗртен, сӗвек ҫаврака шӑтӑк варринчен, Ланфиер колонийӗн плантацийӗсен тата сухаланӑ уйсен тӑват кӗтеслӗхӗсем тӑсӑлаҫҫӗ.

А к югу, из центра отлогой воронки, где пестрели дома и фермы, окруженные неряшливо рассаженной зеленью, тянулись косые четыреугольники плантаций и вспаханных полей колонии Ланфиер.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Ҫапла вара — эпир Шехерезада патшалӑхне ҫул тытатпӑр, — кӳпчек кӳлепине ҫара сӗвек тӑрӑх кӗске урисемпе тӗрте-тӗрте улӑхтарнӑ май мӑшлатать Бен.

— Итак, мы двигаемся в царство Шехерезады, — пыхтел Бен, подталкивая короткими ногами свое плотное тело по голому уклону скалы.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Темиҫе пӑшал салют пачӗ; ҫынсемпе чӗр чунсен чӑпар ушкӑнӗ майӗпен-майӗпен куҫма пуҫларӗ, хускалчӗ те — акӑ сӗвек сӑрт хыҫӗнче ҫухалса пырать.

Раздалось несколько ружейных салютов; понемногу пестрая толпа людей и животных пришла в движение, тронулась и стала скрываться за отлогим холмом.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ну, тӑвансем! — терӗ Шебалов, юртан ҫаралнӑ сӗвек сӑрт тӳпинче сарӑлса выртакан ҫӑра цеп патне юланутпа пырса.

— Ну, братцы! — говорил Шебалов, подъезжая к густой цепи отряда, рассыпавшегося по оголенной от снега вершине пологого холма.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анаталла лаша утса анатчӗ, ту ҫинчи ушкӑн Блюм куҫӗ умӗнче шайлӑн силленет-сулланать; Тингпа унӑн арӑмӗн пичӗ ҫине ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ тӗлте ирӗлсе хухакан хӗвелӗн каҫхи сӗвек пайӑркисем ӳкеҫҫӗ.

Под гору лошадь шла шагом; верховая группа мерно колыхалась на глазах Блюма; на лицо Тинга и его жены падали отлогие, вечерние лучи солнца, тающего на горизонте.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Палаткине сӳтсе Мард пурлӑхне пӗр миля ҫурӑ аяккарах куҫарчӗ; кунта, хӑйӑрлӑ сӗвек ҫыран хӗрринче, Робинзон йышши дачӑҫӑ пек пурӑнма пикенчӗ.

Сняв палатку, Мард перенес свое имущество мили на полторы дальше, к отлогому песчаному берегу, и начал жить, как дачник Робинзоновой складки.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.