Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сидорин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сидорин генерал аллинчен награда илнӗ хыҫҫӑн, Дарья хытах хӗпӗртерӗ.

Получив из рук генерала Сидорина награду, Дарья повеселела.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫапла, танах, — кӗскен хуравларӗ те Сидорин, аллипе чӑтӑмсӑррӑн сулса, виҫҫӗмӗш тӑлӑх арӑма хӑй патне пыма чӗнчӗ.

— Да, — коротко ответил Сидорин и нетерпеливым движением руки пригласил подойти поближе третью вдову.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидорин акӑлчан полковникӗ еннелле ҫаврӑнса хыттӑн каларӗ:

Сидорин повернулся лицом к англичанину, громко сказал:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сирӗн мӑшӑра та вӗлернӗ-и? — куҫ харшисене шӑмарса ыйтрӗ Сидорин.

— Ваш муж тоже убит? — нахмурясь, спросил Сидорин.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидорин умне вилнӗ Мартин Шамилен арӑмӗ хӑюсӑррӑн пырса тӑчӗ.

К Сидорину неуверенно подходила жена покойного Мартина Шамиля.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Юрать, юрать, паллах! — хыпаланчӑклӑн ирӗк пачӗ Сидорин.

— Да-да, разумеется! — торопливо разрешил Сидорин.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидорин хыҫӗнче тӑракан адъютантпа офицерсем, куҫ харшийӗсене хускатса илсе, пӗр-пӗрне йӑскӑн тӑлӑх арӑм ҫине кӑтартрӗҫ те, куҫӗсем хаваслӑн йӑлкӑшса хӗмлене пуҫларӗҫ.

Адъютант и офицеры, стоявшие позади Сидорина, движениями бровей указывали друг другу на разбитную вдову; в глазах их забегали веселые огоньки.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидорин вӑл кӗҫ-вӗҫ пӑрӑнса каясса кӗтрӗ, анчах Дарья тем васкамарӗ-ха.

Сидорин ждал, что она вот-вот отойдет, но Дарья что-то медлила.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан Сидорин умне пырса тӑчӗ.

И подошла к Сидорину.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав вӑхӑтра Сидорин генерал Татарски казакӗсене чӗнсе сӑмах каларӗ.

В это время генерал Сидорин держал к татарцам речь.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Генерал Сидорин ун пуҫӗ урлӑ халӑх ушкӑнӗ ҫинелле сӑнаса пӑхрӗ, янӑравлӑ сасӑпа каларӗ:

Генерал Сидорин через его голову бегло оглядел толпу, звучно произнес:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Уттине вара хӗлле валли сан Сидорин генералу ҫулса парать-и мана?

А сена мне на зиму припасет твой генерал Сидорин?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Паян пирӗн хутора пӗтӗм Дон Ҫарӗн командующийӗ Сидорин генерал хӑй килсе ҫитет.

Нынче приезжает к нам сам командующий всей Донской армией, сам генерал Сидорин.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн хыпарласа ҫырать сан Сидорин генерал тусу?

— Что же тебе пишет твой корешок генерал Сидорин?

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сидорин вӑл — тилӗ!

Сидорин — он, брат, дока!

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫӗнӗ командующийӗ Сидорин генерал, Краснов тӑрӑшнипе ӳссе кайнӑ генерал Денисов отставкӑна тухнӑ хыҫҫӑн ун вырӑнне йышӑннӑскер, тата каллех ӗнтӗ ҫар атаманне суйланӑ генерал Африкан Богаевский; союзниксем пулӑшасса шанаҫҫӗ.

Новый командующий этой армией, генерал Сидорин, сменивший ушедшего в отставку ставленника Краснова — генерала Денисова, и вновь избранный войсковой наказный атаман генерал Африкан Богаевский были союзнической ориентации.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фронтри лару-тӑрӑва, стратегилле плансене тӗплӗн шута илсе, Дон ҫарӗн ҫӗнӗ командующийӗ Сидорин генерал Кудинов патне штабра хатӗрленӗ операцисен планӗсене, приказсемпе сводкӑсене, хӗрлӗармеецсен хӑш чаҫӗсене повстанецсен фронтне куҫара-куҫара пырасси ҫинчен калакан информацисене ярса тӑма пуҫлать.

Сообразуясь с положением на фронте, со своими стратегическими планами, новый командующий Донской армией, генерал Сидорин, начал присылать Кудинову разработанные штабом планы операции, приказы, сводки, информации о перебрасываемых на повстанческий фронт красноармейских частях.

LV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Поповпа Сидорин, тахӑш генералпа сыв пуллашса, крыльца ҫинчен анаҫҫӗ.

Попов и Сидорин, прощаясь с кем-то из генералов, сошли с крыльца.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Начар мар! — ҫурма сасӑпа хӑпартланса пӗлтерет Сидорин.

— Неплохо! — с приподнятой бодростью вполголоса ответил Сидорин.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дон отрячӗн штаб начальникӗ, полковник Сидорин, шпорӗсене тӗнкӗлтеттерсе, крыльца ҫине тухать, чӗм кӗнӗ сасӑпа, хӑпартланса, вестовойсене кӑшкӑрать:

Начштаба донского отряда полковник Сидорин, звякая шпорами, вышел на крыльцо, сочно, обрадованно крикнул вестовым:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех