Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Серафимӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Серафимӑ, каллех пурте килте мар-им сан! — терӗ Аникей, тутисене йӗрӗнчӗклӗн чалӑштарса.

— У тебя, Серафима, всегда Девять гривен до рубля недоставало! — презрительно скривив губы, сказал Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ! —

— Серафима! —

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑртак самайлантӑн та, тӳрех еркӗнӳ патне чун туртрӗ-и? — малти пӳлӗм алӑкӗ патне тӑрса, аллисене пӗҫҫисем ҫине хурса, ыйтрӗ Серафимӑ.

— Отлегло чуть — и сразу к полюбовнице потянуло? — становясь у порога горенки и кладя руки на бедра, не отступала Серафима.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нюшкӑ сиксе тухнӑ-тухманах малти пӳлӗме Серафимӑ чупса кӗчӗ те сӗтел ҫинчен савӑт-сапана йӑтӑрлама пуҫларӗ.

Не успела выскочить Нюшка, как в горенку вбежала Серафима, начала хватать посуду со стола.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ, паллах, кӗртмест.

— А Серафима, известно, дает ей от ворот поворот.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ шиклӗн кравать патне пычӗ, Аникее утиял ҫинче выртакан аллинчен ачашласа, кулянса ассӑн сывларӗ:

Жена робко подошла к кровати, погладила Аникея по лежавшей на одеяле руке, горестно завздыхала:

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Енчен енне тайкаланса, кӑвакал пек пускаласа, малти пӳлӗме Серафимӑ кӗчӗ те ҫӑмарта шаритленӗ ҫатмана сӗтел ҫинчи ҫаврашка тимӗр ҫине лартрӗ.

Вперевалочку, по-утиному ступая, Серафима внесла в горенку сковородочку с яичницей, поставила на металлический кружок на столе.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никитӑ, Серафимӑ савӑт-сапа шакӑртаттаракан кухньӑ алӑкӗ ҫине асӑрхануллӑн пӑхса куҫне хӗссе илчӗ:

Никита опасливо покосился на дверь, за которой гремела посудой Серафима, подмигнул.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ йӗме чарӑнчӗ, васкамасӑр упӑшкин аттисене хывма тытӑнчӗ.

Она перестала плакать и начала неторопливо стягивать с него сапоги.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫуна председатель ҫурчӗ тӗлне ҫитнӗ-ҫитменех яр уҫса пӑрахнӑ алӑкран ҫӳҫӗ-пуҫӗ арпашӑнса кайнӑ Серафимӑ сиксе тухрӗ, вӑл, ҫапӑнса, Прохор Цапкина чутах йӑвантарса ямарӗ, уласа йӗрсе ячӗ.

Едва розвальни поравнялись с домом председателя, как из распахнутых настежь освещенных дверей выскочила простоволосая Серафима, чуть не сбила с ног Прохора Цапкина, завыла в голос.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ, чӳрече каррисене яр та мӗн пуррине пӗтӗмпех сӗтел ҫине ларт!..

Задергивай, Серафима, шторки и тащи на стол все, что имеется!..

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ хӑйне алӑкран кӑларса ярасса кӗтсе тӑмарӗ, тӑшманне ҫут тӗнчери мӗн пур усал сӑмахсемпе хӑртса, малти пӳлӗмрен сирпӗнсе тухрӗ.

Серафима не стала дожидаться, когда ее выставят за дверь, и сама стремглав вылетела из горенки, понося на чем свет стоит свою лихоманку-соперницу.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ! — тискеррӗн кӑшкӑрса ячӗ Аникей.

— Серафима! — дико заорал Аникей.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнпе пулӑшать вӑл? — хӗрсе кайса, упӑшки ҫинелле тапӑнса пырса, ыйтрӗ Серафимӑ.

— Чем это она тебя выручает? — распаляясь и наступая на мужа, спрашивала Серафима.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ытла пысӑк ирӗк панӑ эсӗ ӑна! — терӗ Серафимӑ, Нюшкӑна парӑнасшӑн мар пулса, ун ҫине куҫ кӗретех кураймасӑр пӑхса.

— Больно ты ей большую волю дал! — не желая уступать Нюшке, глядя на нее с нескрываемой ненавистью, сказала Серафима.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн ватлӑхӗ ҫинчен ҫапла чӑрсӑррӑн та сӗмсӗррӗн систернӗ пирки Серафимӑ сасартӑк хӗрелсе кайрӗ, анчах Нюшкӑна мӗнпе хур тумаллине шухӑшласа кӑлараймарӗ, — Аникей вӗсен тавлашӑвне пӳлсе хучӗ.

Серафима стала сразу багровой от этого дерзкого и нахального намека на ее старость, но не успела придумать, чем унизить Нюшку, как Аникей прервал их словесный поединок.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ Нюшкӑ ҫине мӑн кӑмӑллӑраххӑн пӑхса илчӗ, хуралҫӑ ыйтӑвӗ ӑна хытах пырса тиврӗ пулин те, аптраса тӑмарӗ, хӑйне ҫын умӗнче ӳкермесӗр хуравларӗ:

Серафима посмотрела на Нюшку чуть свысока, не выказывая ни малейшей растерянности, и, как ни была уязвлена вопросом сторожихи, ответила с достоинством:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн сӑнран улшӑннӑ пек эсир, Серафимӑ Прокофьевна!

— Что-то вы вроде с лица изменились, Серафима Прокофьевна!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗкрен вӑл Нюшкӑпа пӗрле кӗчӗ, вӗсем хыҫҫӑн, юратман хӑна ҫине кӗвӗҫӳллӗн пӑхкаласа, Серафимӑ та кухньӑран пычӗ.

Из сеней он вернулся в сопровождении Нюшки, а следом за ними явилась из кухни и Серафима, с ревнивым любопытством поглядывая на нелюбую гостью.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ ҫавӑнтах юпа пек хытса кайрӗ, ҫӑварне карса, пӗр самант упӑшки ҫине пӑхса тӑчӗ, унтан аллисене сарса, пӳрнисене шатӑртаттарса йынӑшса илчӗ:

Серафима сразу застыла, открыв рот, с минуту остолбенело смотрела на мужа, потом всплеснула руками, е хрустом заломила пальцы, застонала:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех