Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ромкӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Крыльца ҫине тухсан, вӑл тӗлӗнсех кайрӗ — картишӗнче (хӳме тытман, юр хӳсе лартнӑ кил вырӑнне картиш теме юрать пулсан) халӑх тулли иккен: пӗрисем хыттӑн та хавассӑн темскер каласа кӑтартакан Ромкӑ патӗнче кӗпӗрленсе тӑнӑ; теприсем хулпуҫҫипе хапха юпине тӗревлесе тӑракан Никодим патне пуҫтарӑннӑ; виҫҫӗмӗшӗсем Иван мучи патне пухӑннӑ — кусем, Иванпа пӗр ҫулти кӑвак сухаллӑ стариксем, туратлӑ туйисем ҫине тайӑнса тӑраканскерсем, йӑл кулса, старик каланипе килӗшсе, пуҫӗсене сула-сула илнӗ.

Выйдя на крыльцо, он удивился — весь двор, если можно было назвать двором заваленную снегом, неогороженную усадьбу, был полон народу: одни толпились около Ромки, громко и задорно вещавшего о чем-то; другие сгрудились возле Никодима, подпиравшего плечом воротный столб; третьи собрались вокруг деда Ивана — седобородые старики, его сверстники, стояли, опершись на суковатые палки, и, улыбаясь, согласно кивали ему.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Эсӗ те Ромкӑ пекех шухӑшлатӑн-и е сан хӑвӑн сӑлтав пур?

«А ты тоже думаешь, как Ромка, или у тебя свой резон?

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ ав!..

— Ромка!..

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ! — хӑратмалла асӑрхаттарччӗ Никодим, пурттипе хӑма ҫине ҫапса.

— Ромка! — угрожающе предостерег Никодим и стук-пул топором по доске.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт шуйттан! — юр кӗрчӗсем тӑрӑх тапаҫланакан машинӑ хыҫӗнчен пӑхса, Ромкӑ йӗрӗнчӗклӗн сурчӗ.

— Вот чертов левак! — глядя вслед заколыхавшейся по снежным увалам машине, сказал Роман и презрительно сплюнул.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сӑмах панӑ та — килнӗ! — сассине хӑпартрӗ Ромкӑ.

— Я дал слово — и вот я тут! — повысил голос Роман.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт ҫынсем! — терӗ Ромкӑ тӳсеймесӗр пуринчен малтан.

— Вот люди! — не выдержав, первым заговорил Роман.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ, тавай пуртӑпа хӗскӗч!

Ромка, давай топор и клещи!

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ ашшӗ машинӑ ҫинчен.

— Ромка! — сурово окликнул из машины отец.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ кӗрен тӑрӑллӑ кубанкине ӗнси хыҫнелле антарса лартрӗ, вӑрӑ-хурах пек ши! шӑхӑрчӗ те, кӗрт ӑшне пута-пута, пӳрт патнелле утрӗ.

Сбив на затылок кубанку с малиновым верхом, он ошалело, по-разбойному свистнул и, проваливаясь глубоко в сугроб, полез к дому.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Яр, Ромкӑ! — хаваслӑн та шиклӗн кӑшкӑрса ячӗ Ксени.

— Пусти, Ромка! — с радостным испугом закричала она.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ машинӑ пускӑчӗ ҫинчен сиксе анчӗ те, — Ксени сиссе те юлаймарӗ, — ӑна аллисемпе йӑтса, пӗр вырӑнта вӑр-вар ҫавӑркалама пуҫларӗ.

Соскочив с подножки, к ней уже бежал Роман, и не успела Ксения опомниться, как он подхватил ее на руки и закружился на одном месте.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Атте таврӑнсанах, вӑл хӑвӑртрах ун патне пынӑ, вӑл куна Ромкӑ мар, атте пуҫласа янӑ тесе шутланӑ.

Как тятя приехал, он со всей душой прямо к нему — думал, что от него это идет, а не от Ромки.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗтӗмпех ҫав Ромкӑ тунӑ, шуйттан ачи! — пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳресе аллисемпе хӑлаҫланчӗ Корней.

— И все этот Ромка, заводила чертов! — расхаживая по комнате, размахивал руками Корней.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромкӑ? —

— Ромка? —

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех