Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Розалия (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашки вӑхӑтра Розалия Ермолаева «Шыва кӗни», «Чӑваш хӗрӗсем — тӗрӗ ӑстисем», «Тулӑх пурнӑҫ» ятлӑ картина ҫырас тӗлӗшпе нумай ӗҫлерӗ.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Хӑй пултарулӑхӗ нумай енлӗ пулнине Розалия Ермолаева «Март» ятлӑ пейзажлӑ картина ӳкерсе ӗнентерчӗ (1954).

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Шупашкара килнӗренпе Розалия Ермолаева яланах художество училищинче вӗрентсе пурӑнать.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Ҫапла куҫса ҫӳренине пула институтра вӗренесси вӑраха кайнӑ, Розалия Михайловна дипломлӑ ӗҫ ҫырман, Е. А. Зайцев профессорпа Б. В. Йогансон академик мастерскойӗнче вӗреннӗскер, вӑл кунта мӗн илме пултарнине пӗтӗмпех илнӗ тесе шутланӑ.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Ҫак ӗҫе Розалия Ермолаева та ҫине тӑрса хутшӑннӑ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрмасӑр, эрни-эрнипе канмасӑр ӗҫленӗ.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Розалия Михайловна Ермолаевӑна пирӗн ӑста живопиҫсенчен пӗри тесе шутлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Старосубхангулово ялӗнчи улттӑмӗш класра вӗренекен Розалия Буранова «Урал батыр» эпоса пӗтӗмпех вӗренсе ҫитнӗ, ку - 4600 йӗрке.

Так, ученица шестого класса школы села Старосубхангулово Розалия Буранова полностью выучила эпос «Урал батыр», а это - 4600 строк.

Пушкӑрт шкул ачи "Урал батыр" эпоса тӗппипех вӗреннӗ // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/kultura/2023 ... nn-3394783

Закон тӑрӑх халь ӗнтӗ каҫхи апата хатӗрленӗ сӗтелсем хушшинче кӗтсе лармалла пулнӑ, анчах пурте — ачасем, апат паракансем, нянечкӑсем, вожатӑйсем, хаяр доктор Розалия Рафаиловна та, — пурте, ӑшӑ ҫил киле тавӑрнӑ «Павлик Морозова» курма террасса ҫине чупса тухрӗҫ.

И хотя полагалось уже по закону садиться за столы, накрытые к ужину, ребята, подавальщицы, нянечки, вожатые и даже строгая докторша Розалия Рафаиловна — все выбежали на террасы, чтобы увидеть «Павлика Морозова», которого ветер послушно возвратил домой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Саня йӑмӑкӑм пӗчӗк ачине тӑлӑха тӑратса хӑварнӑранпа уйӑх та иртменччӗ-ха, ҫав тӑлӑха эпир ӑҫта хӑварассине пӗлмесӗр пӑшӑрханаттӑмӑр, тинех вара Розалия Наумовна (йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр унӑн) пире пӗр «вӗреннӗ няня» тупса пачӗ.

Не прошло и месяца, как скончалась, оставив маленького сына, моя сестра Саня. Мы волновались, не знали, как оставить ребёнка, и решились наконец, когда покойная Розалия Наумовна нашла «научную няню».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирек кам пулсан та Розалия Наумовна аппӑшне пытарма пулӑшнӑ-ха.

Кто бы ни был этот человек, он помог Розалии Наумовне похоронить сестру.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫурта бомба лекнӗ вӑхӑтра Катя Розалия Наумовна патӗнче пурӑнман иккен, ҫаксене ҫеҫ пӗлме пултартӑм эпӗ Катя ҫинчен.

Катя уже не жила у Розалии Наумовны, когда в дом попала бомба, — это было всё, что я узнал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Больницӑран таврӑннӑ ҫӗре Розалия Наумовна хваттерӗ пушах пулнӑ имӗш.

А когда она вернулась, квартира Розалии Наумовны уже стояла пустая.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иккӗмӗш карчӑк вӑл Розалия Наумовна аппӑ-шӗ, — ӑнлантарчӗ ача.

— Вторая старушка — Розалии Наумовны сестра, — объяснил мальчик.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл 79-мӗш номерлӗ ҫуртра килкартине пӑхса тӑраканскер, паллах ӗнтӗ, Розалия Наумовнӑна та, Катьӑна та питӗ лайӑх пӗлнӗ.

Это была дворничиха дома № 79, и она, разумеется, отлично знала и Розалию Наумовну и Катю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир вара кам пулатӑр-ха Розалия Наумовнӑшӑн?

— А вы кем приходитесь Розалии Наумовне?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Доктор, тен эсир Розалия Наумовнӑна та паллаттӑрччӗ пуль?

— Может быть, вы знали и Розалию Наумовну, доктор?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пирӗн патӑмӑрта уйӑха яхӑн пурӑнатчӗ, — темшӗн ӑна Розалия Наумовна ҫырӑнтарнӑ.

Уже скоро месяц, как он жил у нас, — Розалия Наумовна зачем-то прописала его.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Розалия Наумовна унӑн юнне чарчӗ, питӗнчи суранӗ ҫине пластырь ҫыпӑҫтарса хучӗ.

Розалия Наумовна остановила кровь и залепила пластырем большой рубец на скуле.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Розалия Наумовна юлашки хут аппӑшне чуптӑвать.

Розалия Наумовна в последний раз целует сестру.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Эпӗ, кӑвакарса кайса, хутланса кӗнӗскер, ӑшӑ тумланнипе аран утакан Розалия Наумовнӑна алӑран ҫавӑтса танккатӑп.

…Сгорбившись, посинев, держа под руку Розалию Наумовну, чуть двигавшуюся — так тепло она была одета, — 

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех