Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Панкратов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Харьковра украинецсен пӗр-пайӗ поезд ҫинчен анса юлчӗ, вӗсен шутӗнче Окунев, Панкратов тата Корчагин пулчӗҫ.

В Харькове часть украинцев сошла с поезда, в их числе Окунев, Панкратов и Корчагин.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов.

— Панкратов…

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов трибуна ҫинчен анчӗ.

Панкратов сходил с трибуны.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн хытӑ чупакан шухӑшӗсене Игнат чарчӗ: — Юлташсем! — тесе хыттӑн калама пуҫларӗ хӑйӗн сӑмахне Панкратов.

Быстрый бег его мыслей прервал Игнат, он начинал свою речь: — Товарищи! — твердо откроил это слово Панкратов.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов тӑчӗ те: — Каласа пӗтертӗр ҫав, вӑл пирӗншӗн те усӑллӑ пулӗ. Туфта ыттисем шарламаннине те персе ярать, — терӗ.

Панкратов поднялся и крикнул: — Дайте ему высказаться, это полезно знать! Туфта выбалтывает то, о чем другие молчат.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Дубава куна Панкратов каланине пӗлчӗ, анчах вӑл ун енне ҫаврӑнмарӗ, тутине ыраттармаллах ҫыртрӗ те пуҫне чикрӗ.

Дубава узнал его голос, но даже не обернулся, только больно закусил губу и опустил голову.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Залра ӳпкелешнӗ сасӑсем илтӗнчӗҫ, Панкратов чӑтаймарӗ:

По залу пронесся ропот, Панкратов не выдержал:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лар та итле арӑму мӗн каланине, — пӑшӑлтатрӗ Панкратов, Окунева чавсипе аяккинчен тӗртсе.

Сиди и слушай, что женушка скажет, — шепнул Панкратов, толкая Окунева локтем в бок.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов, алӑк умӗнче тӑракан контроль группине мандат кӑтартса, зала кӗрсен тин Окунева хирӗҫ чӗнчӗ:

Панкратов ответил Окуневу уже в зале, куда они вошли, показав свои мандаты стоявшей у входа контрольной группе:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов кая юлакансене васкатать:

Панкратов поторапливал отстающих:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак каҫ Павел купӑсне нихӑҫанхинчен лайӑх каларӗ, ҫавӑнтах тата тӑсланкӑ Панкратов пурне те тӗлӗнтерме тенӗ пекех ташша янӑ хыҫҫӑн, Павка пушшех ҫӗкленсе кайрӗ, вӑл малтанхи кӗввине татрӗ, купӑсне тата хытӑрах туртса ячӗ.

В этот вечер Павка играл на редкость хорошо, а когда на диво всем пустился в пляс верзила Панкратов, Павка забылся, и гармонь, теряя новый стиль, рванула огнем:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ӑна вырӑнтан кӑлармалла та Панкратов патне пӗр ҫуллӑха пристань ҫине грузчика ямалла.

— Его надо снять и послать к Панкратову на пристань грузчиком на год.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл ман умма кӑштӑрт пӗр ыйту кӑларса хучӗ: «Калӑр-ха, Панкратов юлташ, философирен эсир мӗн-мӗн пӗлетӗр?»

Подкидывает он мне такой вопросец: «Скажите, товарищ Панкратов, какие сведения вы имеете по философии?»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов ҫилӗллӗн мӑшлата-мӑшлата малалла калать:

Сердито посопев, Панкратов продолжал:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӳртре пурте ҫывӑраҫҫӗ, Панкратов ҫаплах юлашки тӑватӑ уйӑх хушшинче пулса иртнӗ ӗҫсем ҫинчен каласа ларать.

В доме уже давно спали, а Панкратов все еще рассказывал о событиях за четыре месяца:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов кӑшкӑрашса калаҫнине илтсе, юнашар пӳлӗмрен аппӑшӗпе амӑшӗ чупса тухрӗҫ.

На крики Панкратова из соседней комнаты выбежали старшая сестра и мать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов куҫӗсене мӑч-мӑч хупса илчӗ.

Панкратов растерянно замигал:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов ик-виҫӗ кашӑк сыпрӗ те, хӑнаран нимӗнле ответ илтейменнине кура, пуҫне ун енне ҫавӑрчӗ.

Панкратов отправил ложки две борща в рот и, не получив от гостя ответа, повернул к нему голову:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сӗтел хушшинче ларакан Панкратов, ҫӑкӑр чӗллин юлашкине чӑмласа, пуҫне ун енне ҫавӑрчӗ.

Панкратов, доедая кусок, повернулся к нему из-за стола:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑка пуҫне янах айӗнченех тутӑр ҫавӑрса ҫыхнӑ Панкратов амӑшӗ уҫрӗ.

Дверь открыла старушка в простеньком, подвязанном под подбородок платочке — мать Панкратова.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех