Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ак эпӗ шухӑшлатӑп-ха, — терӗ вӑл ытла ҫилленсе ҫитнипе чӗтренсе тухакан сасӑпа, — Лозенградран килнӗ Огнянов бай часах пире трагеди те кӑтартса парӗ-ха тетӗп.

— Да, я надеюсь, что Огнянов из Лозенграда скоро покажет нам и трагедию, — сказал он, стараясь говорить спокойно, хотя голос его дрожал от злости.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрӗ, Нистор пичче, шӑхӑрса намӑс кӑтартасран кӑна хӑратӑп, пит аван мар пулса тухать-ҫке, — терӗ Огнянов, куҫпа ҫеҫ сӗлтсе илсе.

— Хорошо, дед Нистор: да боюсь, не освистали бы меня, — проговорил Огнянов, бросив быстрый взгляд на Стефчова, — ведь это неприятно.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Шикленетӗп-ха эпӗ, хаджи бай, каллех хама намӑслантармӗҫ-ши тетӗп, — тесе хушса хучӗ Огнянов.

— Боюсь, Хаджи, как бы меня опять не осрамили… Стефчов не отрывал глаз от газеты, которую держал в руках.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Соколовпа калаҫса пӗтернӗ хыҫҫӑн Смион хаджи еннелле ҫаврӑнчӗ.

Огнянов, прервав свою беседу с Соколовым, проговорил:

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Миҫе уйӑх иртрӗ пуль, Огнянов хулана килсенех темелле, — ҫаплах каланӑччӗ-ха Стефчов та, — пур ҫӗрте те тӑшманпа кӗрешес туртӑм ҫӗкленчӗ, вӑл ӳссе-хӑпарса пычӗ, Стара-Загорӑри авӑн уйӑхӗнчи пӑлхавран вара ытла та ӳсме тытӑнчӗ.

Вот уже несколько месяцев, пожалуй, со дня появления Огнянова в городе, — как это отметил Стефчов, — повсюду начался подъем духа, который с каждым днем возрастал, и особенно после сентябрьского восстания в Стара-Загоре.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Часах урӑх юрӑ илтӗн-ха, ӑна эс Дамянчо пулӑшмасӑрах ӑнланӑн, — мӑкӑртатрӗ Огнянов хапхаран тухнӑ чух.

— Скоро услышишь другую песню, и ее ты поймешь без помощи Дамянчо, — бормотал себе под нос Огнянов, выходя в ворота.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна сывлӑх сунчӗ те тухса кайрӗ.

Огнянов попрощался и вышел.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек юла юпса каласси тек ан пултӑр! — бей хыттӑн систерсе илчӗ онбашие, унтан Огнянов енне ҫаврӑнса тӑчӗ:

Чтобы такого безобразия больше не было! — прикрикнул бей на онбаши и повернулся к Огнянову:

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӗрӗс мар терӗ.

Огнянов ответил отрицательно.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫаплине ҫапла та, пӗр-пӗр полицейски пырса чавсаран тытасран енчен енне пӑхкаласа кӑна тӑтӑм, — тесе кулкаларӗ Огнянов.

— Да, но я все посматривал вокруг, — не схватит ли меня за локоть кто-нибудь из полицейских, — смеялся Огнянов.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑра та пӗлместӗн иккен… — терӗ Огнянов, Святослав аттине хывнӑ май.

Отчаянный ты… — говорил Огнянов, стаскивая с ног сапоги князя Святослава.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов куштанла кулкаласа, Огнянов вылянине пӑсрӑм-ха тесе, савӑнса залран тухса кайрӗ.

Надменно усмехаясь, Стефчов вышел, довольный тем, что испортил впечатление от игры Огнянова.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ас ту, вӑрӑм хӑлхуна татса илӗп акӑ! — пӑшӑлтатрӗ Огнянов.

прошептал: — Ну погоди, я тебе уши оторву!

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, кам шӑхӑрнине пӗлесшӗн пулса, енчен енне пӑхкаларӗ.

Огнянов поискал глазами того, кто свистел.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов нихҫан та театрта пулса курман, — терӗ вӑл мухтанса, хӑйне хисеплеттерес сасӑпа.

— Огнянов и в глаза не видел театра, — проговорил он высокомерным и авторитетным тоном.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам мӗнле рольте вылянине ҫуртсерен тенӗ пек ыйта-ыйта пӗлеҫҫӗ, Огнянов граф ролӗнче пуласса хӗпӗртесе пӗлчӗҫ.

В каждом доме с интересом говорили о том, кто какую роль получил, и с удовлетворением узнавали, что Огнянов будет играть графа.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов васкаса утрӗ.

И Огнянов ушел.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов сыв пуллашса алӑ тӑсрӗ.

Огнянов протянул руку игумену.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑй мӗнрен тӗлӗннине игумена пӗлтерчӗ.

Огнянов высказал свое удивление игумену.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав самантра тӗрӗксене чавса чикнӗ вырӑна куҫ сиктермесӗр пӑхса тӑчӗ.

Между тем Огнянов устремил глаза на то место, где были зарыты турки.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех