Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Унта темле те иртӗхсе тискерленеҫҫӗ пулӗ ӗнтӗ? — пӑшӑрханса каласа хучӗ Огнянов.

— Там, должно быть, творятся неслыханные ужасы? — взволнованно проговорил Огнянов.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шанмасӑр пӑхрӗ юлташне.

Огнянов с сомнением посмотрел на друга.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов сывлӑшне тарӑннӑн ҫавӑрчӗ.

Огнянов глубоко вздохнул.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах тупата, епле мӑшкӑл! — йынӑшса каласа хучӗ Огнянов.

Боже, какой позор! — простонал Огнянов.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка та таҫта ҫухалчӗ… — терӗ Огнянов, хӑй ӑшӗнче ҫӗнӗрен пӑшӑрханма тытӑнса.

И Марийка куда-то запропастилась… — сказал Огнянов, в душе у которого зародилась новая тревога.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӗлӗнсе пӑхкаларӗ ӑна.

Огнянов, удивленный, взглянул на него.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Епле вара, вӑл сана тупаймарӗ те-и? — ыйтрӗ тӗлӗннӗ Огнянов.

— Как, значит, она тебя не нашла? — спросил изумленный Огнянов.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӗлӗнсе ирӗксӗрех ахлатса илчӗ, чӳрече патнерех тӑрса, ик пӳрнине ҫӑварне чиксе, шик шӑхӑрса ячӗ.

Невольно вскрикнув от удивления, Огнянов стал у окна, засунул два пальца в рот и свистнул.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ башибузукӑн пуҫӗ те, пичӗ-куҫӗ те курӑнса кайрӗ, Огнянов ӑна тӗплӗрех те пӑхма пултарчӗ.

Теперь голова и лицо башибузука были открыты, и Огнянов мог рассмотреть его как следует.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл шӑпах ту ҫинелле хӑпаракан сукмак тӗлӗнче чарӑннине тӗшмӗртсе илчӗ те Огнянов йӑлт шурса кайрӗ.

Как отметил про себя Огнянов, он остановился как раз там, где начиналась тропинка, ведущая в горы; Огнянов побледнел.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов нимӗн тӑва пӗлмерӗ.

Огнянов пришел в совершенное недоумение.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов револьверне туртса кӑларчӗ те тӗрӗке сӑнаса пӑхма тытӑнчӗ, лешӗ шултран яра-яра пусса сукмакпа ҫӳлелле хӑпарчӗ.

Выхватив револьвер, Огнянов наблюдал за турком, а тот большими шагами поднимался вверх по тропинке.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утма ҫул ҫинче ак пӗр ҫын курӑнса кайрӗ, Огнянов ӑна курсанах аптраса тӑчӗ.

Но вот на тропинке показался человек, один лишь вид которого привел Огнянова в смятение.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, вӑл тухтӑра та, Бӑрзобегунека та тупаймасӑр аптраса ӳкрӗ пуль, лешсен ав пытанса пурӑнмалла тесе, Огнянов темле те шухӑшласа пӑхрӗ.

Но худшее, что приходило ему в голову, было, что Марийка просто не нашла ни доктора, ни Бырзобегунека, быть может, вынужденных скрываться.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тата мӗн шутламалла, Огнянов нимӗн те пӗлмерӗ.

Огнянов не знал, что и подумать.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫак шӑтӑксенчен пӑхса ҫырма хӗррипе ту патнелле улӑхакан сукмака асӑрхаса тӑчӗ.

Стоя у этих дыр, Огнянов держал под наблюдением тропинку, которая шла вдоль реки до самого водопада и справа от него поднималась в горы.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пуш арманта пытаннӑ Огнянов пӗр-пӗр юлташӗ пырасса е Марийка та пулин килсе курӑнасса кӗтсе тӑчӗ.

Спрятавшись в пустой мельнице, Огнянов ждал появления кого-нибудь из товарищей или хотя бы Марийки.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хайхискер тинех хӑй чи малтан пӗлмеллине асне илчӗ: ӑҫта пытанса тӑрать-ха Огнянов?

И тут только Рада вспомнила о том, о чем следовало спросить себя в первую очередь: а где же скрывается Огнянов?

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ каҫхине ҫеҫ вӑл вилмен, тусем ҫине тарнӑ тенӗ хыпар сарӑлчӗ, Огнянов шет халь те ҫавӑнтах ҫӳрет пуль-ха.

Еще накануне распространился слух, что он не погиб, что он бежал в горы и, вероятно, скитается там до сих пор.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен Марийка Колчона лайӑхрах пӗлнӗ пулсан, Огнянов урӑх ҫынна пӗлтерме хушман хыпарне каласа панах пулӗччӗ, вара Колчо ҫав Соколов вырӑннех тупӑннӑ пулӗччӗ.

Если бы Марийка лучше знала Колчо, она решилась бы нарушить строгий наказ Огнянова, рассказала бы ему все, и тогда Колчо заменил бы Соколова.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех