Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Наташка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Наташка ҫавӑнтанпа Наталья Савишна пулса тӑрать те калпак тӑхӑнать; хӑйӗн юратӑвне вӑл пӗтӗмпех улпут хӗрне парнелет.

С тех пор Наташка сделалась Натальей Савишной и надела чепец; весь запас любви, который в ней хранился, она перенесла на барышню свою.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах ача пӑхма никам та Наташка пек пултарайманнине пула ултӑ уйӑхран ӑна улпут ҫуртне унчченхи ӗҫех каялла илсе килеҫҫӗ.

Через шесть месяцев, однако, так как никто не мог заменить Наталью, она была возвращена в двор и в прежнюю должность.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Наташка горничнӑй ку ӗҫре ӗҫленӗ хушӑра хӑй лӑпкӑ та тӳлек пулнипе, ӗҫе тӑрӑшса тунипе палӑрнӑ.

Горничная Наташка отличалась в этой должности кротостью нрава и усердием.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иртнӗ ӗмӗрӗн ҫурринче Хабаровка ялӗнчи килсем тӑрӑх яланах пир кӗпепе, ҫара уран, апла пулин те хавас кӑмӑллӑ, тулли кӗлеткеллӗ, хӗрлӗ питҫӑмартиллӗ хӗр, Наташка чупса ҫӳренӗ.

В половине прошлого столетия по дворам села Хабаровки бегала в затрапезном платье босоногая, но веселая, толстая и краснощекая девка Наташка.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Наташка ҫинчен шухӑшлатӑн-и? — хӑвӑрт ыйтрӗ Люба, ӑна куҫран пӑхса.

— О Наташке думаешь? — быстро спросила Люба, посмотрев ему в глаза.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наташка! — терӗ вӑл шӑппӑн.

— Наташка! — сказал он шепотом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наташка Ковалева патне лартрӗҫ, — пӑшӑлтатрӗҫ хыҫалти парта хушшинче.

— К Наташке Ковалевой посадили, — зашептались на задних партах.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наташка!..

Наташка!..

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Наташка!

— Наташка!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Илтетӗн-и, Наташка?!

Слышишь, Наташка?!

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эй, Наташка!

— Эх, Наташка!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Итле-ха, Наташка, Аксиньйӑран хӑйӗнчен ыйтса пӗлем-и кун ҫинчен йӑлт?

Слушай, Наташка, хочешь, я у Аксиньи все дочиста узнаю?

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Наташка телейлӗ ав, унӑн упӑшки те, ачисем те пур, ӑна нимӗн те кирлӗ мар, ҫемьере юратаҫҫӗ, эпӗ ак — пӗтнӗ ҫын.

«Вот Наташка счастливая, у нее и муж и дети, ничего ей не надо, в семье ее любят, а я — конченый человек.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӑлтах йӗрӗнтерсе ҫитерчӗ мана ку, Наташка!

Надоело, Наташка, мне все!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ман пуҫра йӑлтах пӑтранса пӗтрӗ, Наташка

Все у меня, Наташка, помутилось в голове…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурнӑҫӗ хӑй айӑпа кӗртет вӑл, Наташка

Она, жизня, Наташка, виноватит…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ан тунсӑхла, Наташка!

Наташка, не скучай!

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наташка Коршунова вӑл.

Да это Наташка Коршунова.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ах, Наташка, туятӑп, сисетӗп эпӗ…

— Ох, Наташка, примечаю я…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наташка мӗнле?

— Наташка как?

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех