Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Настенька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫакӑ ҫеҫ-и? — ӑнланнӑ пек кулса ыйтрӗ Настенька.

— И все? — понимающе улыбаясь, спросила Настенька.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсир чӗрре ан кӗрӗр-ха, — хыттӑн каларӗ Настенька.

— А вы не петушитесь, — строго сказала Настенька.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька, пирӗнпе каҫчен пул — горючи тупатпӑр.

— Настенька, побудь с нами до вечера — горючее найдем.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька итлесшӗн пулмасӑр, Григорий патне пычӗ.

Настенька не стала слушать и подошла к Григорию.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька, пирӗн Тараса чӗн.

— Настенька, приглашай нашего Тараса!

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Авӑ мӗнле эсӗ! — Настенька аллисене комбинезон пӗҫҫисем ҫумне ҫиелтен ҫӗленӗ кӗсйисене чикрӗ, вара унӑн пӗвӗ тата ытларах яштакаланчӗ.

— Подумаешь, какая важность! — Настенька сунула руки в карманы, пришитые спереди сумками, и от этого ее фигура стала еще стройнее.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Гриша, — терӗ Настенька, куҫӗсемпе кӑна кулса, — каҫхине станицӑра пулатӑн-и?

— Гриша, — сказала она, лишь глазами улыбаясь, — вечером будешь в станице?

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эй, каччӑсем! — янравлӑ сасӑпа кӑшкӑрчӗ Настенька, зонт айӗнче ура ҫине тӑрса.

— Эй, парубки! — крикнула Настенька, уже стоя под зонтом.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав Настенька ҫинчен вӗсем яланах кӑмӑллӑн та нумай калаҫма юратнӑ.

Та самая Настенька, о которой они всегда так охотно и много говорили.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Трактористсене самоходнӑй комбайн та мар, шурӑ хедер та мар, парус пек зонт та мар, машинӑна Настенька Вирцева илсе пыни тӗлӗнтерсе савӑнтарчӗ.

Но ни самоходный комбайн, ни хедер, ни даже парусовый зонт не удивили трактористов, а удивило их и обрадовало то, что машиной управляла Настенька Вирцева.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Е Настенька упӑшкине!

— Или мужа Настеньки!

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька самоходнӑй комбайн илнине пӗлсенех Тарас хурланма пуҫларӗ…

Как узнал Тарас, что Настенька получила самоходный комбайн, так и затосковал…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗтӗм инкекӗ те, Гриша, Настенька Вирцева ҫинче.

— Все горе, Гриша, в Настеньке Вирцевой.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька сывлӑхӗ мӗнле?

— А как здоровье Настеньки?

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ну, ҫитӗ сана мухтанма, — ҫилленсе каларӗ Настенька, ҫатмине лартса.

— Ну, хватит тебе хвастаться, — сердито сказала Настенька, ставя сковородку.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Манӑн Настенька патне ниепле те ҫитеймест-ха ҫав черет…

До моей Настеньки никак та очередь не дойдет…

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ кӑмака хутса яратӑп, — терӗ Настенька.

— Да я лучше затоплю печку, — сказала Настенька.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ӗҫле, Настенька!

— Действуй, Настенька!

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Настенька, — хушрӗ вӑл арӑмне, — плитка ҫинче каҫхи апат пӗҫерсе пар-ха эсӗ пире, чей вӗрет.

А ну, Настенька, — обратился он к жене, — включи плитку да сготовь нам ужин с чаем.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫапла, Настенька, эпӗ те санран каях мар хавас: халӗ уйрӑлмастпӑр ӗнтӗ; куҫ пурӑнма ман пата, — терӗ Кирсанов, юратнӑ хӗрне хӗрхеннипе, ӑнчах каланӑ-каламанах аса илчӗ: епле капла каларӑм-ха эп ӑна?

— Да, Настенька, и я не меньше тебя рад: теперь не расстанемся; переезжай жить ко мне, — сказал Кирсанов, увлеченный чувством сострадательной любви, и, сказавши, тотчас же вспомнил: как же я сказал ей это?

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех