Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мери (тĕпĕ: мера) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мери ҫине пӑхса киленес килчӗ.

Захотелось взглянуть на Мери.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

— Пурнӑҫ мар, хӑрушӑ тӗлӗк! — терӗ те Мери выртакан патне пӗшкӗнчӗ, йӗрсе ярас мар йӳтӗмпе тутине ҫыртса лартрӗ.

— Не жизнь, а кошмар! — сказала Мери, нагибаясь к лежащему и закусывая губу, чтобы не плакать.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери пӳлӗме тултарсах лартрӗ; пӳлӗм пин хут чухӑнланчӗ те таса марланчӗ.

Мери наполнила собой комнату; в тысячу раз стало в ней беднее и гаже.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Унта — татӑк-кӗсӗкрен тӗртнӗ утиял айӗнче, хӑмаран ҫапса тунӑ кравать ҫинче — ҫӗтӗк-ҫатӑк тумлӑ арҫын выртать; вӑл вӑйсӑррипе йывӑррӑн сывлать, куҫӗсенче савӑнӑҫлӑ тӳсӗмсӗрлӗх ҫиҫет; тӳрех паллӑ: Мери ҫул кӑтартуҫин ӑратӗнчен мар.

Там, вытянувшись под лоскутным одеялом, на сколоченной из досок кровати — лежал в тряпье тяжело дышащий от слабости и счастливого нетерпения человек, на взгляд — иной породы, чем проводник Мери.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Пушмак тӗпӗ сухан пуҫне лапчӑтрӗ те — Мери чутах шуса ӳкетчӗ.

Раздавленная луковица сунулась под каблучок танцовщицы, сделав его скользким.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери чӗнместпе пӗрех.

Мери почти молчала.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери уйрӑмах куляннӑ самантсенче унӑн тутлӑ шӑршӑллӑ, хитре перчетки ҫул кӑтартуҫӑ аллине чӑтӑмсӑррӑн чӑмӑртать.

Электрическая, душистая перчатка ее то и дело стискивала руку проводника в порыве горького нетерпения.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери канӑҫсӑррӑн ҫаврӑнкалать, лавҫа сӑмахпа та, сунчӑкпа та васкатать.

Мери беспокойно ворочалась, понукая извозчика словами и зонтиком.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери тумланас тӗллевпе тӳсӗмсӗррӗн шӑнкӑравларӗ.

 — Мери неистово позвонила, чтобы одеться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери тепре ӗсӗклесе пӑшӑлтатрӗ те тӑчӗ, куҫӗсене пӗчӗк сӑмса тутрин чӑмаккипе шӑлать.

 — Мери всхлипнула еще раз и встала, вытирая глаза крошечным комочком платка.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери вуласа тухрӗ, аллисене саркаларӗ те йӗрсе ячӗ, кресло ҫине ӳксе ыратнӑран урисемпе тапкалашрӗ.

Мери прочла, всплеснула руками, заплакала и упала в кресло, топая ногами от боли.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Паллӑ марскер кӗрсе тӑрсан Мери кӑмӑлсӑррӑн пуҫне ҫавӑркаларӗ: ҫынни ку питех те вараланчӑк.

Когда появился неизвестный, она с неудовольствием помотала головой: человек был весьма грязен.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери пуҫне сулчӗ.

Мери кивнула.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Алӑк умӗнчи шӑнкӑрав вӑрӑммӑн янӑрасан Мери чарӑнчӗ.

После далекого, в передней, звонка, Мери остановилась.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери, пикеҫӗм! — чунне витермелле хыттӑн пӑшӑлтатать унӑн ҫурчӗн картиш тасатуҫи.

— Барышня Мери! — проникновенно сказал дворник ее дома.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери! — кулянса макӑрать пӗчченҫӗсен пӗрлӗхӗн членӗ.

— Мери! — заплакал член общества одиноких.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери! — чӑмӑрӗпе сӗтеле шаплаттарса чӗнет купса.

— Мери! — сказал купец, ударив по столу кулаком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Мери! — йынӑшать хулан тепӗр вӗҫӗнче старик — вӑл та ташӑҫа кӑмӑллать.

— Мери! — простонал в другом конце города старик, тоже поклонник.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

— О Мери, Мери! — унӑн чӳречи умӗпе иртсе пынӑ май ассӑн сывлать ҫамрӑк кӑмӑллуҫӑ, питех те хӑюсӑрскер.

— О Мери, Мери! — вздохнул, проходя мимо ее дома, молодой поклонник, очень несмелый.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Ылтӑн кӑшӑллӑ тӗкӗрте, ҫӳхе куҫ харшине мӑнаҫлӑн пӗркелентерсе, иккӗмӗш Мери ташлать.

В зеркале с золотыми гирляндами, важно сдвинув тонкие брови, танцевала вторая Мери.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех