Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лукашка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫ! — кӑшкӑрчӗ Лукашка Ерошка старик ҫак сӑмаха калакан сасӑпа.

Пей! — крикнул Лукашка тем самым голосом, каким старик Ерошка произносил это слово.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Асамҫӑ! — кӗскен тавӑрчӗ Лукашка.

— Колдун! — коротко ответил Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Тав сана, — терӗ Лукашка, амӑшӗнчен туллиех чихирь тултарнӑ чашкӑ тытса тата ӑна пӗшкӗртнӗ пуҫӗ патне асӑрханарах илсе пырса.

— Будь здоров, — говорил Лукашка, принимая от матери полную чашку чихиря и осторожно поднося ее к нагнутой голове.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Назар, хӑйӗн лашине тирпейленӗ тата пӑшалне хывнӑ хыҫҫӑн, Лукашка патне кӗчӗ.

Назарка, убрав своего коня и сняв ружье, вошел к Лукашке.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Халех, Лукашка, халех, — терӗ карчӑк.

— Сейчас, Лукашка, сейчас, — отвечала старуха.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мӗнле, эсӗ урама тухайман-и-ха? — кӑшкӑрчӗ Лукашка, пӑшалне тытса крыльца ҫине хӑпарнӑ май.

Что, аль на улицу еще не выходила? — прокричал Лукашка, поддерживая ружье и поднимаясь на крыльцо.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка ӑна лашана утӑ патне тӑратмаллине тата йӗнерне хывмалла маррине паллӑсем туса ӑнлантарчӗ.

И Лукашка знаками показал ей, чтоб она поставила коня к сену и не расседлывала его.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кил хӑвӑртрах! — кӑшкӑрчӗ Лукашка юлташне, юнашар пӳрт патӗнче лаши ҫинчен анса тата лашине хӑйсен килкартин ҫатан хапхинчен асӑрханарах кӗртсе.

Скорей приходи! — крикнул Лукашка товарищу, слезшему у соседнего двора, и осторожно проводя коней в плетеные ворота своего двора.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Лашана ҫеҫ тирпейлем, Назаркӑпа килетпӗр те ҫӗр каҫах гулять тӑватпӑр, — терӗ те Лукашка, лашине пушӑпа ҫатлаттарса илсе, хӗрсенчен айккинелле юрттарчӗ.

— Только коня уберу, придем с Назаркой, целую ночь гулять будем, — сказал Лукашка, хлопнув плетью лошадь, и поехал прочь от девок.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка ҫав вӑхӑтра черкески айӗнчен, хура бешмет кӗсйинчен, премӗксемпе хӗвелҫаврӑнӑш ҫыххине кӑларчӗ.

Лукашка в это время доставал из-под черкески, из кармана черного бешмета, узелок с закусками и семечками.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна ача патнелле пӗшкӗнчӗ, куҫ хӳрипе Лукашка ҫине пӑхса илчӗ.

Марьяна нагнулась к нему и искоса поглядела на Лукашку.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка Устенька патне ҫаврӑнчӗ, Марьяна вара аллине ача тытнӑ хӗрарӑмпа юнашар ларчӗ.

Лукашка обратился к Устеньке, а Марьяна села рядом с казачкой, державшею на руках ребенка.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка уйрӑммӑнах хавас курӑнчӗ.

Лукашка казался особенно весел.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Назаркӑпа пӗрер каҫ уҫӑлса ҫӳреме вӗҫтерсе ҫитрӗмӗр, — тавӑрчӗ Лукашка, пушшипе лашине хӑмсаркаланӑ май хӗрсем ҫинелле пырса кӗрсе.

— С Назаркой на ночку погулять прилетели, — отвечал Лукашка, замахиваясь плетью на лошадь и наезжая да девок.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Сывӑ-и, Лукашка!

— Здорово, Лукашка!

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пӑх-ха, шуйттан, пурне те пӗлет! — терӗ хӑй ӑшӗнче Лукашка, вара унӑн пичӗ ҫинче пӑшӑрханма тытӑнни палӑрчӗ; анчах казак хӗрӗсем йышлӑн тӑракан кӗтесселле пӑхса илчӗ те вӑл, лашине унталла ҫавӑрчӗ.

— Вишь, черт, все знает! — проговорил про себя Лукашка, и лицо его приняло озабоченное выражение; но, взглянув за угол, где стояло много казачек, он повернул к ним лошадь.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эсӗ шутларӑн вӗт, мучи, мӗн ыйтатӑн, — тавӑрчӗ Лукашка, тепӗр еннерех пӑрӑнса.

— А ты небось считал, дедука, что спрашиваешь, — отвечал Лукашка, отворачиваясь.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Стариксем умӗнчен иртнӗ чух Лукашка чарӑнчӗ те ҫӳҫне кастарнӑ хура пуҫӗ ҫинчи шурӑ кӑтра папахине ҫӳлелле тытса ҫӗклерӗ.

Проезжая мимо стариков, Лукашка приостановился и приподнял белую курчавую папаху над стриженою черною головой.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Йӗннине ӑста майласа чикнӗ пӑшал, ҫурӑм хыҫӗнчи пистолет тата йӗнер хыҫне тӗркесе хунӑ бурка, — ҫаксем Лукашка лӑпкӑ мар та инҫетерехрен килни ҫинчен пӗлтереҫҫӗ.

Ловко прилаженное ружье в чехле, пистолет за спиной и свернутая за седлом бурка доказывали, что Лукашка ехал не из мирного и ближнего места.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка хӑйӗн хытӑ ҫулпа ҫӑмӑллӑн утакан тата йӑлтӑрти ҫамкаллӑ илемлӗ пуҫне ывӑтса пыракан самӑр кӑвак кабардински лаши ҫинче кӑшт чалӑшарах ларать.

Лукашка сидел несколько боком на своем сытом гнедом кабардинце, легко ступавшем по жесткой дороге и подкидывавшем красивою головой с глянцевитою тонкою холкой.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех