Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лукашка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лукашка, икӗ ҫӗр ҫывӑрмасӑр каҫнӑ хыҫҫӑн, уявра ҫав тери нумай ӗҫнипе пӗрремӗш хут ураран ӳкрӗ те Ямка патӗнче ҫывӑрчӗ.

Лукашка после двух бессонных ночей так много выпил на празднике, что свалился в первый раз с ног и спал у Ямки.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Апла, апла! — терӗ Лукашка.

— Так, так! — сказал Лукашка.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Начар пулӗ, — ӳпкелешсе каларӗ Лукашка, чарӑнса тата пуҫне сулласа.

Худо будет, — укоризненно сказал Лукашка, остановившись и качая головой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗнле, каятӑн-и? — хыттӑн ыйтрӗ те Лукашка, ӑна хӑй ҫумне пӑчӑртаса, питҫӑмартинчен чуптурӗ.

— Что ж, пойдешь? — строго сказал Лукашка и, прижав ее к себе, поцеловал в щеку.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, хӑйӗн ырӑ кӑмӑлӗнчен хӑй вӑтаннӑ пек пулса, папахине хыврӗ те, ҫамкине ҫаннипе шӑлкаласа, Марьянкӑпа Устенька патне пырса тӑчӗ.

Лукашка, как бы стыдясь своей щедрости, сняв папаху и отирая лоб рукавом, подошел к Марьянке и Устеньке.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, халь ӗнтӗ вӑйлӑ ӗҫнӗ ҫын пек курӑнаканскер, хӗрсене кучченеҫ валеҫсе пама тытӑнчӗ.

Лукашка, который казался уже сильно выпивши, стал оделять девок закусками.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Ҫук, пилӗк хутчен», — терӗ Лукашка.

«Нет, раз пяток», — говорил Лукашка.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка тутисене шӑлчӗ, Марьянка та, вара вӗсем чуптурӗҫ.

Лукашка обтер губы, Марьянка тоже, и они поцеловались.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах та Лукашка, юрлама чарӑнмасӑрах, хӗре аллинчен карт туртрӗ те вӑйӑ карти варринелле туртса илчӗ.

Но Лукашка, продолжая петь, дернул ее сильно за руку и вырвал из хоровода на середину.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин тӗлӗнчен иртнӗ чухне Лукашка ӑна ӑшшӑн пуҫ тайрӗ.

Проходя мимо Оленина, Лукашка ласково кивнул ему головой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка, ҫивчӗ сасӑпа хӗрсем хыҫҫӑн юрласа тата аллисене сулкаласа, вӑйӑ карти варринче ҫӳрерӗ.

Лукашка подтягивал резким подголоском и, размахивая руками, ходил посередине хоровода.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка урама тухнӑ вӑхӑтра тӗттӗмленсе ҫитнӗччӗ ӗнтӗ.

Уж было темно, когда Лукашка вышел на улицу.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Вара чаплашкинчен эрехне ӗҫсе ячӗ те, чӗн пиҫиххине хытӑрах туртса ҫыхса, Лукашка урама тухрӗ…

— И, допив вино из чапурки и затянув туже ремень пояса, Лукашка вышел на улицу…

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ну, сана итлесе пӗтереймӗн! — терӗ Лукашка.

— Ну, тебя не переслушаешь! — сказал Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка сӑмахне вӗҫлесе пӗтереймерӗ…

Лукашка не договорил.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пурте ҫакӑнта, — терӗ Лукашка, кӗсйине шаплаттарса.

— Все тут, — сказал Лукашка, хлопая по карману.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кайрӑмӑр эпир Гирейкӑпа, — каласа пачӗ Лукашка.

— Поехали мы с Гирейкой, — рассказывал Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашка ӑна хирӗҫ пӗр тытӑнчӑксӑр хуравласа пычӗ.

Лукашка бойко отвечал ему.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Юрататӑн эппин! — кулса тавӑрчӗ Лукашка.

— То-то люблю! — отвечал, смеясь, Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пар тата ҫур витре! — кӑшкӑрчӗ Лукашка амӑшне, лешсем саламланине хирӗҫ.

— Давай еще полведра! — крикнул Лукашка матери в ответ на их здоровканье.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех