Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ксюшӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗненместӗн пуль, Ксюшӑ.

Не поверишь, Ксюша.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тавай, ак ҫапла тӑватпӑр, Ксюшӑ, — терӗ Иннокентий лӑпкӑн.

— Давай так сделаем, Ксюша, — спокойно сказал Иннокентий.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюшӑ, мӗн салху эсӗ?

— Ксюш, ты что такая смурая?

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ ӑҫта ларатӑн, Ксюшӑ? — ыйтрӗ Васенӑ ку мӗне те пулин пӗлтернӗ пек.

— Ты где сядешь, Ксюша? — спросила Васена, как будто это могло иметь какое-то значение.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗлӗкхи пек Ксюшӑ тес, — кирлех мар пек, хушаматран чӗнсен те, лайӑх мар».

— Ксюшей, как раньше, вроде ни к чему, по фамилии тоже не удобно».

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аван-ха, Ксюшӑ, качча тухса, ача-пӑчаллӑ пулнӑ пулсан.

— Хорошо, если Ксюша уже вышла замуж, обзавелась детьми.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюшӑ хӑй тӗллӗн, хӑй пуҫӗпе шухӑшласа пӑхма пултаракан ҫын пулнӑ, ял хуҫалӑх техникумне пӗтернӗ хыҫҫӑн тӳрех колхозра ӗҫлеме пуҫланӑ.

Ксюша оказалась настолько самостоятельной и серьезной, что сразу после окончания сельскохозяйственного техникума стала работать в колхозе.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдинӑн ытти сивӗ ҫырӑвӗсенчен (вӗсем унччен нихҫан та ун пек сивӗ пулман) Константин ҫакна ӑнланнӑ: Ксюшӑ вӑл сасартӑк кайнине ҫӑмӑллӑн тӳссе ирттернӗ, хӑйне пӗртте телейсӗр те, каччӑ пӑрахнӑ хӗр тесе те шутламан.

Из следующих, непривычно холодных писем Бахолдина Константин понял, что Ксюша легко перенесла его внезапный отъезд и не считала себя несчастной и брошенной девушкой.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пуйӑс ҫинче Константин темиҫе хут та Ксюшӑ патне ҫыру ҫырма ларнӑ, анчах ҫырнине вуласа тухсан, ҫиллессӗн ҫура-ҫура тӑкнӑ.

В поезде Константин несколько раз принимался писать письмо Ксюше, но, перечитав написанное, с ожесточением рвал на мелкие куски.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константина совеҫӗ: Ксюшӑ кашни каччӑна мӑйӗнчен ҫакӑнакан хӗр мар, вӑл сана нимӗн те ыйтмасӑр шанчӗ-ҫке, тенӗ, анчах Константин пурпӗрех хӑйне тӳрре кӑларма май тупнӑ, унсӑр пуҫне тата, кирлӗ пулсан, эпир хамӑра хамӑр яланах ҫӑмӑллӑн тӳрре кӑларатпӑр.

Совесть Константина говорила, что Ксюша не та девушка, которая будет кидаться на шею каждого парня, она же доверилась тебе ничего взамен не прося, но Константин всему находил оправдание, тем более что оправдать самого себя при желании всегда легко.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата Ксюшӑ ӑна мӗн пур йывӑрлӑхсене тӳсме пултаракан юратупа юратнине ӑҫтан пӗлет-ха вӑл?

Да и откуда он знает, что Ксюша любит его любовью, способной выдержать все испытания?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна салху пуснӑ, вӑл тулашса, хӑйӗнпе хӑй кӑмӑлсӑр пулнӑ, вара сасартӑк (ҫав тапхӑрта вӑл час-часах калла-малла шухӑшланӑ) — каймастӑп Ксюшӑ патне! — тенӗ.

Острый приступ тоски, раздражения, недовольства собой охватил его, и он вдруг с присущей ему в ту пору непоследовательностью сказал себе: «Не поеду к Ксюше!»

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унта вӑл пӗр салтакран Ксюшӑ валли парне — медальон евӗрлӗ, вӗтӗ шӑрҫа пек ҫинҫе ылтӑн вӑчӑраллӑ, ют ҫӗршывра тунӑ пӗчӗк хӗрарӑм сехечӗ туяннӑ та савӑнса кайнӑ.

Он обрадовался случаю и купил у проезжего солдата подарок для Ксюши — крошечные заграничные женские часики, похожие на медальон, с бисер-но-тонкой золотой цепочкой.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюшӑ лайӑх хӗр, анчах шӑпах мана кирлӗ ҫын-ши вӑл?

— Ксюша славная и хорошая девушка, но тот ли она человек, который мне нужен?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюшӑ лайӑх ҫемьерен…

— Ксюша из хорошей семьи…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эх, Ксюшӑ, ырӑ сунмастпӑр-ши эпир сана аннӳпе иксӗмӗр!..

Ах, Ксюша, да разве мы с матерью не добра тебе желаем!..

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нумай пулать-и-ха Ксюшӑ хӑйӗн ача хуйхи-суйхипе, савӑнӑҫӗпе ашшӗ патне чупа-чупа пыратчӗ, халӗ акӑ ун умӗнче, пур енчен те курӑнать, пачах палламан ют ҫын тӑнӑ пек туйӑнать.

Давно ли Ксюша прибегала к нему со своими детскими печалями и радостями, и вот перед ним совсем незнакомый, далекий, видать по всему, человек.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех