Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ирӗ (тĕпĕ: ир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн ирӗ пултӑр унта!

— Что там рано!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӗнер ҫумӑр ҫунӑ та ирӗ калама ҫук уяр тӑрать.

После вчерашнего короткого дождя утро было необыкновенно ясное.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ирӗ ӑшӑччӗ пулин те, ҫывӑрса тӑранман, анаслакан салтаксем хӑйсен йӗтенпир кӗписемпе аванах тӑрӑлтатса чӗтӗрерӗҫ.

Несмотря на теплое утро, невыспавшиеся, зевавшие солдаты дрожали в своих каламянковых рубахах.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах ирӗ вӑл кӗтнинчен чылай маларах килсе ҫитрӗ.

Но утро наступило гораздо раньше, чем он думал.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Уяв кунӗн ирӗ.

Было утро праздничного дня.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнпа та вара пуҫра вӗлтлетсе иртнӗ Корделин сӑнарӗнче, Обломов хавхаланӑвӗн ҫулӑмӗнче пӗр самант ҫеҫ, юратун хӑвӑрт иртсе каякан сывлӑшӗ ҫеҫ, унӑн ирӗ ҫеҫ, тӗлӗнмелле тӗрри ҫеҫ палӑрнӑ.

И потому в мелькнувшем образе Корделии, в огне страсти Обломова отразилось только одно мгновение, одно эфемерное дыхание любви, одно ее утро, один прихотливый узор.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн чӗринче йывӑрлӑх пулман пулас, ҫутҫанталӑкӑн ҫак лӑпкӑ ирӗ пек лайӑх пулнӑ.

Видно, что у ней не было тяжело на сердце, а только хорошо, как в природе в это тихое утро.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ку ирхине те эпир ҫаплах турӑмӑр, ирӗ ӗнтӗ ытти вырсарникунхи ирсенчен нимӗнпех те уйрӑлмастчӗ.

Так было и этим утром, которое ничем, кажется, не отличалось от любого воскресного утра.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл нумайранпа ҫывӑрманни курӑнсах тӑрать, каҫӗ те ирӗ те арпашӑннӑ иккен ӗнтӗ унӑн — калӑн, унран вӑхӑт тарнӑ тесе.

Видно было, что она уже давно не спит и что у неё всё перепуталось: утро и вечер, как будто время от неё уже отступило.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗ калама та ҫук илемлӗ пулнӑ, хӗвелӗ кӗрхи уҫӑ сывлӑшпа саралнӑ ҫӑка тӑррисене ҫутатнӑ.

Утро было прекрасное, солнце освещало вершины лип, пожелтевших уже под свежим дыханием осени.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӗлетӗн ӗнтӗ — ирӗ ҫав тери ырӑ, кӑшт сивӗрех, а эсӗ хӑлхасене чӑнк! тӑратса ларатӑн, унтан сасартӑк карӑк е ӑсан: «гл, гл, гл…», ҫунаттисем — шӑй, шӑй, шӑй! тӑваҫҫӗ.

Знаешь, утро розовое, ядреное да с морозцем, а ты сидишь — ухо востро, и вдруг: гл-гл-гл, и крылья — фью-фью-фью…

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех