Шырав
Шырав ĕçĕ:
Дуняшка куҫӗсенче куҫҫуль йӑлтӑртатса илчӗ.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка хитре тумланнӑ кӳршӗ хӗрарӑмӗ сине йӑпӑрт пӑхса илсе сӳрӗккӗн каларӗ:Дуняшка окинула быстрым взглядом принаряженную соседку, нехотя сказала:
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка килте пӗчченех.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ачасем ҫинчи утияла майласа витсе, Дуняшка хӑпӑл-хапӑл тумланчӗ, кухньӑна кӗчӗ.Прикрыв детишек одеялом, Дуняшка проворно оделась, вошла в кухню.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка ирех тӑчӗ, — ӗне сумаллаччӗ.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка ачасем патне курницӑна ҫывӑрма кайрӗ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Чипер сывӑ таврӑннӑ ятпа сире, Григорий Пантелевич, сана, Дуняшка, савӑнӑҫупа.— С приездом вас, Григорий Пантелевич, а тебя, Дуняша, с радостью.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ӑна хӑй каҫ пулнӑранпах ӗнтӗ Аксиньйӑна чӑтӑмсӑррӑн тӗмсӗлсе кӗтнине никам та асӑрхаман пек туйӑнатчӗ, анчах Дуняшка вӑл кашни сас-чӗвех пӑлханчӑклӑн тӑнланине куҫ хӗррипе алӑк еннелле пӑхкаласа илнине темиҫе хутчен те сисрӗ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ачасене апат ҫитерсе ҫывӑрма вырттарсан, Дуняшка сӗтел ҫине пӗр пысӑк турилкке пӗҫернӗ така ашӗ пырса лартрӗ, Григорие пӑшӑлтатса каларӗ:
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий Дуняшка ӑна «эсир» тесе чӗннине ӑшшӑн кулкаласа асӑрхарӗ.Григорий с улыбкой отметил про себя, что Дуняшка зовет его на «вы».
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка сӗтел хатӗрлерӗ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑть туррӑн ӑса кӗртесчӗ вӗсене!» — упӑшки Григорипе ҫураҫасса шанса шухӑшларӗ Дуняшка, Прохорсем патне кайма тухсан.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка сӑн-пичӗ савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшса ҫуталчӗ, упӑшки ҫине сӑмахсӑр тав туса пӑхрӗ…Дуняшка просияла от радости, с молчаливой благодарностью взглянула на мужа…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий чӗрҫинче Дуняшка таса платье тӑхӑнтартнӑ Полюшка ларать.На коленях у Григория примостилась Полюшка, заботливо принаряженная Дуняшкой в чистое платьице.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл хапха умне ҫитсе чарӑннине Дуняшка чӳречерен курчӗ, хулпуҫҫи ҫине йӑпӑр-япӑр тутӑр уртса, картишне тухрӗ.Дуняшка увидела в окно, как он подъехал к воротам, проворно накинула на плечи платок, вышла во двор.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Савӑнатӑн-и? — пӳлӗнсе тухакан сасӑпа ыйтрӗ Дуняшка.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка пырӗ патне самантрах темскер капланса хӑпарчӗ, унӑн халь пӗччен ларса макӑрасси килчӗ.Что-то подступило к горлу Дуняшки, ей захотелось поплакать одной.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксинья, тӑрӑхла сак ҫине ларса, тӑхӑнса кивелнӗ саппун аркин пӗрмечисене чӗркуҫҫийӗсем ҫинче пӳрнисемпе сӑтӑркалама тытӑнсан, Дуняшка ун аллисем вӗттӗн чӗтренине асӑрхарӗ.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Тен, судне тумӗҫ те пулӗ, — Дуняшка пӗр вӑхӑт нимӗн те чӗнмерӗ, унтан ассӑн сывлас килнине чӑтса ирттерсе, ҫапла хушса хучӗ:— Может, и не будут судить, — Дуняшка помолчала, потом сказала, подавив вздох:
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Анчах ытлах ан хӗпӗрте эсӗ, — терӗ Дуняшка, унӑн хӗрелсе кайнӑ пичӗ ҫине пӑхса.Глядя на ее вспыхнувшее лицо, Дуняшка сказала: — А ты не дюже радуйся.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.